مزمور ۱۲۶:۱-۶
یکی از سرودهایی که در راه اورشلیم، موقع بالا رفتن از کوه خوانده می‌شد.
۱۲۶ وقتی یَهُوَه ما را که در تبعید بودیم به صَهیون برگردانْد،فکر کردیم که خواب می‌بینیم!
۲ در آن زمان، شاد و خندان بودیم،و از شادی سرود می‌خواندیم.
قوم‌های دیگر به همدیگر می‌گفتند:
«یَهُوَه کارهای بزرگ و عجیبی برایشان کرده است.»
۳ شادی ما بسیار است،چون یَهُوَه کارهای بزرگ و عجیبی برای ما کرده است.
۴ ای یَهُوَه، همان طور که باران، آب‌ها را به بستر خشک رودخانه‌های منطقهٔ نِگِب* برمی‌گردانَد،تبعیدیان ما را برگردان.
۵ کسانی که با اشک می‌کارند،با شادی* درو می‌کنند.
۶ کسانی که با کیسهٔ بذر به مزرعه می‌روند،و بذرشان را با اشک می‌کارند،بدون شک، شادی‌کنان برمی‌گردند،و محصولشان* را می‌آورند!
