مزمور ۸۲:۱-۸
ترانه‌ای از آساف.
۸۲ خدا در دادگاه* الٰهی در جایگاه خود حاضر است،و در حضور خدایان* حکمش را صادر می‌کند.
۲ خدا می‌گوید: «تا کی با بی‌انصافی قضاوت می‌کنید؟تا کی از شریران طرفداری می‌کنید؟ (سِلاه)
۳ از حق بیچارگان و یتیمان دفاع کنید،
و به داد درماندگان و فقیران برسید.
۴ بیچارگان و فقیران را نجات دهیدتا از شرّ آدم‌های شریر خلاص شوند.»
۵ قاضی‌های قوم چیزی نمی‌دانند و چیزی نمی‌فهمند؛آن‌ها در تاریکی زندگی می‌کنند،برای همین، پایه و اساس عدالت در سراسر زمین فرو ریخته است.*
۶ خدا می‌گوید: «من شما را ‹خدایان›و ‹پسران خدای متعال› خطاب کرده‌ام.
۷ اما روزی می‌رسد که شما مثل انسان‌های دیگر می‌میرید،و مثل بقیهٔ حاکمان، چشم از دنیا می‌بندید!»
۸ خدایا، لطفاً دست به کار شو و مردم روی زمین را داوری کن،چون اختیار همهٔ ملت‌ها در دست توست.
پاورقی‌ها
^ یا: «نشست؛ گردهمایی.»
^ یا: «کسانی که مثل یک خدا هستند.» ظاهراً این عبارت به قاضی‌های اسرائیل اشاره دارد.
^ تحت‌اللفظی: «همهٔ بنیادهای زمین به لرزه درآمده است.»
