انجیل مَتّی ۱۳‏:‏۱‏-‏۵۸

  • مَثَل‌های عیسی دربارهٔ پادشاهی خدا ‏(‏۱-‏۵۲‏)‏

    • مَثَل کشاورز ‏(‏۱-‏۹‏)‏

    • عیسی دلیل استفاده از مَثَل و تشبیه را توضیح می‌دهد ‏(‏۱۰-‏۱۷‏)‏

    • توضیح مَثَل کشاورز ‏(‏۱۸-‏۲۳‏)‏

    • مَثَل گندم و علف هرز ‏(‏۲۴-‏۳۰‏)‏

    • مَثَل دانهٔ خردَل و مَثَل خمیرمایه ‏(‏۳۱-‏۳۳‏)‏

    • استفاده از مَثَل،‏ تحقق پیشگویی بود ‏(‏۳۴،‏ ۳۵‏)‏

    • توضیح مَثَل گندم و علف هرز ‏(‏۳۶-‏۴۳‏)‏

    • مَثَل گنج پنهان و مروارید گرانبها ‏(‏۴۴-‏۴۶‏)‏

    • مَثَل تور ماهیگیری ‏(‏۴۷-‏۵۰‏)‏

    • گنجینه‌ای از چیزهای نو و کهنه ‏(‏۵۱،‏ ۵۲‏)‏

  • عیسی در شهر خودش پذیرفته نمی‌شود ‏(‏۵۳-‏۵۸‏)‏

۱۳  همان روز،‏ عیسی از خانه بیرون آمد و به کنار دریا رفت و آنجا نشست.‏ ۲  چیزی نگذشت که جمعیت زیادی دور او جمع شدند،‏ طوری که مجبور شد سوار یک قایق شود.‏ عیسی در آن قایق نشست،‏ در حالی که تمام مردم در ساحل ایستاده بودند.‏ ۳  بعد عیسی با استفاده از مَثَل و تشبیه،‏ چیزهای زیادی به آن‌ها تعلیم داد.‏ او گفت:‏ «یک روز،‏ کشاورزی برای پاشیدن بذر به مزرعه‌اش رفت.‏ ۴  وقتی بذرها را می‌پاشید،‏ بعضی از بذرها کنار راه افتادند و پرندگان آمدند و آن‌ها را خوردند.‏ ۵  بعضی بذرها روی زمینی پر از سنگ افتادند که خاک زیادی نداشت.‏ آن‌ها در آن خاک کم‌عمق زود سبز شدند.‏ ۶  ولی وقتی خورشید بر آن‌ها تابید،‏ همه سوختند و از بین رفتند،‏ چون ریشه نداشتند.‏ ۷  بعضی از بذرهای دیگر لابلای خارها افتادند،‏ ولی خارها رشد کردند و آن جوانه‌ها را خفه کردند.‏* ۸  اما مقداری از این بذرها روی خاک خوب افتادند و از آن‌ها بذرهای بیشتری به دست آمد؛‏ بعضی ۱۰۰ برابر،‏ بعضی ۶۰ برابر و بعضی ۳۰ برابر.‏ ۹  هر کسی که گوش شنوا دارد،‏ خوب گوش کند!‏»‏ ۱۰  بعد شاگردان عیسی پیش او آمدند و پرسیدند:‏ «چرا با استفاده از مَثَل و تشبیه با مردم صحبت می‌کنی؟‏» ۱۱  عیسی به آن‌ها گفت:‏ «به شما این توانایی داده شده که رازهای پادشاهی آسمان‌ها را درک کنید،‏ ولی این توانایی به دیگران داده نشده،‏ ۱۲  چون به کسی که دارد،‏ بیشتر داده می‌شود تا چیزهایی که دارد زیاد شود.‏ ولی کسی که چیزی ندارد،‏ حتی همان مقدار کمی هم که دارد از او گرفته می‌شود.‏ ۱۳  به همین دلیل،‏ با استفاده از مَثَل و تشبیه با مردم صحبت می‌کنم،‏ چون آن‌ها نگاه می‌کنند ولی نمی‌بینند،‏ می‌شنوند ولی گوش نمی‌دهند و چیزی هم درک نمی‌کنند.‏ ۱۴  پیشگویی اِشَعْیای نبی دربارهٔ آن‌ها به تحقق رسیده که گفت:‏ ‹می‌شنوید،‏ ولی چیزی نمی‌فهمید.‏ می‌بینید ولی چیزی درک نمی‌کنید،‏ ۱۵  چون دل این قوم سخت و گوش‌هایشان سنگین شده است.‏ چشمانشان را بسته‌اند چون نمی‌خواهند چیزی ببینند.‏ با این که گوش دارند،‏ نمی‌خواهند چیزی بشنوند و قلباً درک کنند.‏ آن‌ها نمی‌خواهند به طرف من برگردند تا شفایشان دهم.‏›‏ ۱۶  ‏«اما خوش به حال شما که با چشمانتان می‌بینید و با گوش‌هایتان می‌شنوید.‏ ۱۷  بدانید که خیلی از پیامبران و افراد درستکار آرزو داشتند چیزهایی را که شما می‌بینید ببینند،‏ ولی ندیدند و چیزهایی را که می‌شنوید بشنوند،‏ ولی نشنیدند.‏ ۱۸  ‏«حالا به معنی مَثَل کشاورزی که بذرها را پاشید توجه کنید:‏ ۱۹  بذری که کنار راه افتاد،‏ کسی را نشان می‌دهد که پیام پادشاهی خدا را می‌شنود،‏ ولی آن را درک نمی‌کند و شیطان* می‌آید و بذری را که در دلش کاشته شده می‌رباید.‏ ۲۰  بذری که روی زمین پر از سنگ افتاد،‏ کسی را نشان می‌دهد که کلام خدا را می‌شنود و فوراً آن را با شادی قبول می‌کند،‏ ۲۱  ولی چون بذر آن کلام در دلش ریشه نمی‌گیرد،‏* فقط برای مدت کوتاهی دوام می‌آورد و وقتی به خاطر ایمان به کلام خدا با مصیبت و آزار روبرو شود،‏ فوراً لغزش می‌خورد.‏ ۲۲  بذری که لابلای خارها افتاد،‏ کسی را نشان می‌دهد که کلام خدا را می‌شنود،‏ ولی نگرانی‌های زندگی* و قدرت فریبندهٔ ثروت،‏* کلام را خفه می‌کند و آن کلام ثمری به بار نمی‌آورد.‏ ۲۳  بذری که در خاک خوب افتاد،‏ کسی را نشان می‌دهد که کلام خدا را می‌شنود،‏ آن را می‌فهمد و واقعاً پرثمر می‌شود،‏ طوری که ۱۰۰ یا ۶۰ یا ۳۰ برابر ثمره می‌دهد.‏»‏ ۲۴  بعد عیسی مَثَل دیگری برایشان تعریف کرد و گفت:‏ «پادشاهی آسمان‌ها را می‌توان به شخصی تشبیه کرد که در مزرعه‌اش بذر خوب کاشت.‏ ۲۵  وقتی همه خوابیده بودند،‏ دشمنش آمد و لابلای بذر گندم،‏ تخم علف هرز* کاشت و رفت.‏ ۲۶  وقتی گندم سبز شد و خوشه داد،‏ علف‌های هرز هم با آن بالا آمدند.‏ ۲۷  غلامان پیش ارباب خانه رفتند و به او گفتند:‏ ‹آقا،‏ مگر تو بذر خوب در مزرعه‌ات نکاشتی؟‏ پس این همه علف هرز از کجا آمده؟‏› ۲۸  او جواب داد:‏ ‹این کار دشمن است.‏› غلامان گفتند:‏ ‹آیا می‌خواهی برویم و علف‌های هرز را از خاک درآوریم؟‏› ۲۹  او گفت:‏ ‹نه!‏ این کار را نکنید،‏ چون ممکن است موقع درآوردن علف‌های هرز،‏ گندم‌ها را هم از ریشه درآورید.‏ ۳۰  بگذارید تا وقت درو،‏ هر دو با هم رشد کنند.‏ در فصل درو به دروگران می‌گویم که اول علف‌های هرز را دسته کنند و بسوزانند و بعد گندم‌ها را جمع کنند و در انبار من ذخیره کنند.‏›»‏ ۳۱  عیسی مَثَل دیگری برای آن‌ها تعریف کرد و گفت:‏ «پادشاهی آسمان‌ها مثل یک دانهٔ خردَل است که شخصی آن را در مزرعه‌اش کاشت.‏ ۳۲  دانهٔ خردَل از همهٔ دانه‌ها کوچک‌تر است.‏ با وجود این،‏ وقتی رشد می‌کند از تمام بوته‌های دیگر بزرگ‌تر و به اندازهٔ یک درخت می‌شود،‏ طوری که پرنده‌ها می‌آیند و لابلای شاخه‌هایش لانه می‌سازند.‏»‏ ۳۳  عیسی مَثَل دیگری برای آن‌ها تعریف کرد و گفت:‏ «پادشاهی آسمان‌ها مثل خمیرمایه‌ای است که زنی آن را برداشت و با ۱۰ کیلو* آرد مخلوط کرد.‏ سرانجام تمام خمیر وَر آمد.‏»‏ ۳۴  عیسی وقتی به مردم تعلیم می‌داد،‏ همیشه از مَثَل و تشبیه استفاده می‌کرد.‏ در واقع،‏ او هیچ چیزی را بدون مَثَل به آن‌ها نمی‌گفت.‏ ۳۵  به این شکل پیشگویی یکی از پیامبران به تحقق رسید که گفت:‏ «می‌خواهم با مَثَل و تشبیه با شما صحبت کنم و چیزهایی را که از ابتدا* پنهان بود برایتان بگویم.‏»‏ ۳۶  بعد عیسی مردم را مرخص کرد و خودش هم به خانه رفت.‏ شاگردانش پیش او آمدند و گفتند:‏ «معنی مَثَل علف‌های هرز مزرعه را برایمان توضیح بده.‏» ۳۷  عیسی گفت:‏ «شخصی که بذرهای خوب کاشت،‏ پسر انسان است.‏ ۳۸  مزرعه،‏ این دنیاست و بذرهای خوب،‏ فرزندان* پادشاهی خدا هستند و علف‌های هرز،‏ فرزندان* شیطانند.‏* ۳۹  دشمنی که تخم علف‌های هرز را کاشت،‏ ابلیس است.‏ فصل درو،‏ دوران پایانی عصر حاضر* است و دروگران،‏ فرشته‌ها هستند.‏ ۴۰  پس همان طور که علف‌های هرز را جمع می‌کنند و می‌سوزانند،‏ در دوران پایانی عصر حاضر هم همین طور خواهد بود.‏ ۴۱  پسر انسان فرشتگانش را خواهد فرستاد تا هر چیزی را که باعث لغزش دیگران می‌شود و هر کسی را که کارهای شریرانه می‌کند* از پادشاهی‌اش جدا کنند ۴۲  و در کورهٔ آتش بیندازند؛‏ جایی که به گریه می‌افتند و دندان‌هایشان را به هم می‌سایند.‏* ۴۳  در آن زمان،‏ انسان‌های درستکار در پادشاهی پدر آسمانی‌شان مثل خورشید خواهند درخشید.‏ هر کسی که گوش شنوا دارد،‏ خوب گوش کند!‏ ۴۴  ‏«پادشاهی آسمان‌ها مثل یک گنج پنهان‌شده در مزرعه است که شخصی آن را پیدا می‌کند و بعد دوباره آن را مخفی می‌کند.‏ او از خوشحالی می‌رود و هر چه دارد می‌فروشد و آن مزرعه را می‌خرد.‏ ۴۵  ‏«همچنین پادشاهی آسمان‌ها را می‌توان به تاجری تشبیه کرد که دنبال مرواریدهای مرغوب می‌گردد.‏ ۴۶  بالاخره وقتی یک مروارید پرارزش پیدا کرد رفت و هر چه داشت فروخت و آن را خرید.‏ ۴۷  ‏«همین طور،‏ پادشاهی آسمان‌ها مثل تور ماهیگیری است که ماهیگیران به دریا انداختند و همه نوع ماهی در تورشان جمع شد.‏ ۴۸  وقتی تور پر شد،‏ ماهیگیران آن را به ساحل کشیدند.‏ بعد نشستند تا ماهی‌های خوب را از بد جدا کنند؛‏ خوب‌ها را در سبد جمع کردند و بدها را دور انداختند.‏ ۴۹  در دوران پایانی عصر حاضر هم همین طور خواهد بود.‏ فرشتگان خواهند آمد و بدکاران را از درستکاران جدا خواهند کرد ۵۰  و آن‌ها را در کورهٔ آتش خواهند انداخت؛‏ جایی که به گریه می‌افتند و دندان‌هایشان را به هم می‌سایند.‏»‏ ۵۱  عیسی از شاگردانش پرسید:‏ «آیا همهٔ این چیزها را فهمیدید؟‏» آن‌ها جواب دادند:‏ «بله.‏» ۵۲  بعد عیسی به آن‌ها گفت:‏ «پس اگر این چیزها را فهمیدید،‏ بدانید هر معلّمی* که دربارهٔ پادشاهی آسمان‌ها تعلیم گرفته باشد،‏ مثل صاحبخانه‌ای است که از گنجینه‌اش،‏ هم چیزهای نو بیرون می‌آورد و هم چیزهای کهنه.‏»‏ ۵۳  عیسی بعد از گفتن این مَثَل‌ها از آنجا رفت.‏ ۵۴  وقتی به شهر خودش برگشت،‏ در کنیسه طوری به مردم تعلیم می‌داد که همه تعجب کردند و گفتند:‏ «این مرد از کجا این حکمت را به دست آورده و چطور می‌تواند این معجزه‌ها را انجام دهد؟‏ ۵۵  مگر او پسر نجّار نیست؟‏ مگر اسم مادرش مریم نیست؟‏ مگر یعقوب و یوسِف و شَمعون و یهودا برادران او نیستند؟‏ ۵۶  مگر خواهرانش همین جا با ما زندگی نمی‌کنند؟‏ پس این همه حکمت و توانایی را از کجا به دست آورده؟‏» ۵۷  بنابراین،‏ آن‌ها عیسی را رد کردند.‏* اما او به آن‌ها گفت:‏ «یک پیامبر همه جا مورد احترام است،‏ جز در شهر و خانهٔ خودش.‏»‏* ۵۸  عیسی به خاطر بی‌ایمانی آن‌ها،‏ معجزه‌های زیادی در آنجا انجام نداد.‏

پاورقی‌ها

یا:‏ «مانع رشد جوانه‌ها شدند.‏»‏
یا:‏ «آن شریر.‏»‏
یا:‏ «کلام به دلش راه پیدا نمی‌کند.‏»‏
یا:‏ «نگرانی‌های عصر حاضر.‏» رجوع به واژه‌نامه:‏ «عصر؛‏ نظام.‏»‏
یا:‏ «پولدوستی.‏»‏
منظور نوعی علف سمی است که موقع رشد خیلی شبیه گندم است.‏
یا:‏ «سه پیمانهٔ بزرگ.‏» تحت‌اللفظی:‏ «سه سِئاه.‏»‏
یا احتمالاً:‏ «شروع دنیا.‏» به نسل آدم و حوا اشاره دارد.‏
تحت‌اللفظی:‏ «پسران.‏»‏
یا:‏ «آن شریرند.‏»‏
تحت‌اللفظی:‏ «پسران.‏»‏
رجوع به واژه‌نامه:‏ «دوران پایانی عصر حاضر.‏»‏
منظور کسانی است که عمداً قوانین خدا را زیر پا می‌گذارند.‏
این کار نشانهٔ شدّت ناراحتی و خشم است.‏
در اینجا به شاگردان عیسی اشاره می‌کند که قرار بود به مردم تعلیم دهند.‏
یا:‏ «به خاطر او لغزش خوردند.‏»‏
یا:‏ «و بین اعضای خانواده‌اش.‏»‏