هوشَع ۱۴‏:‏۱‏-‏۹

  • دعوتی برای بازگشت به سوی یَهُوَه ‏(‏۱-‏۳‏)‏

    • تقدیم ستایش‌های لب‌ها ‏(‏۲‏)‏

  • شفای اسرائیل خیانتکار ‏(‏۴-‏۹‏)‏

۱۴  ‏«ای اسرائیل،‏ به سوی یَهُوَه خدایت برگرد،‏چون گناهانت باعث لغزش تو شده است.‏ ۲  به سوی یَهُوَه برگرد،‏و به او بگو:‏ ‹خطاهای ما را ببخش و چیزهای خوب را از ما قبول کن،‏و ما با لب‌هایمان قربانی ستایش را مثل قربانی گاوهای نر به تو تقدیم می‌کنیم.‏ ۳  آشور ما را نجات نخواهد داد.‏ ما سوار اسب‌های جنگی نمی‌شویم،‏و دیگر به چیزهایی که ساخته‌ایم نمی‌گوییم،‏ «ای خدای ما!‏»‏چون تویی که به یتیمان رحمت نشان می‌دهی.‏›‏ ۴  من آن‌ها را شفا خواهم داد و آن‌ها دیگر به من خیانت نخواهند کرد.‏ آن‌ها را از صمیم دل* دوست خواهم داشت،‏چون دیگر از آن‌ها خشمگین نیستم.‏ ۵  من برای اسرائیل مثل شبنم خواهم شد؛‏او مثل سوسن شکوفه خواهد داد،‏و مثل درخت‌های لبنان در زمین ریشه خواهد دواند.‏ ۶  شاخه‌هایش به هر طرف رشد خواهد کرد.‏زیبایی‌اش مثل درخت زیتون،‏و عطرش مثل عطر لبنان خواهد بود.‏ ۷  قوم من دوباره زیر سایهٔ من زندگی خواهند کرد.‏ آن‌ها غلّه‌هایشان را پرورش خواهند داد و مثل درخت انگور شکوفا خواهند شد.‏ شهرت من مثل شراب لبنان خواهد بود.‏ ۸  اِفرایِم خواهد گفت،‏ ‹دیگر با بت‌ها سر و کار ندارم!‏›‏ من به او جواب خواهم داد و از او مراقبت خواهم کرد.‏ من مثل سرو کوهیِ سبز و پربرگ خواهم بود.‏ این من هستم که به تو میوه خواهم داد.‏»‏ ۹  چه کسی عاقل است؟‏ بگذار او این حرف‌ها را درک کند.‏ چه کسی داناست؟‏ بگذار او آن‌ها را بداند؛‏ چون راه‌های یَهُوَه درست است،‏و درستکاران در آن راه‌ها قدم برمی‌دارند،‏اما خطاکاران لغزش می‌خورند و می‌افتند.‏

پاورقی‌ها

یا:‏ «به اختیار خود.‏»‏