اول تواریخ ۹‏:‏۱‏-‏۴۴

  • شجره‌نامهٔ اسرائیلیان بعد از بازگشت از تبعید ‏(‏۱-‏۳۴‏)‏

  • تکرار اسامی نسل شائول ‏(‏۳۵-‏۴۴‏)‏

۹  نام همهٔ اسرائیلیان در شجره‌نامه‌ها ثبت شد و این شجره‌نامه‌ها در کتاب پادشاهان اسرائیل نوشته شد.‏ مردم یهودا به خاطر گناهانشان به بابل تبعید شدند.‏ ۲  اولین کسانی که به شهر و ملک خود برگشتند،‏ عده‌ای از اسرائیلیان،‏ کاهنان،‏ لاویان و خادمان معبد* بودند.‏ ۳  بعضی از نوادگان یهودا،‏ بنیامین،‏ اِفرایِم و مَنَسّی که در اورشلیم ساکن شدند این‌ها بودند:‏ ۴  عوتای که پسر عَمّیهود بود.‏ (‏عَمّیهود پسر عُمری،‏ عُمری پسر اِمری و اِمری پسر بانی بود.‏ همهٔ آن‌ها از نسل فِرِص پسر یهودا بودند.‏)‏ ۵  عَسایا و پسرانش که از نسل شیلوه بودند.‏ (‏عَسایا نخست‌زاده بود.‏)‏ ۶  یِعوئیل هم که از نسل زِراح بود در اورشلیم ساکن شد.‏ در مجموع ۶۹۰ نفر از خویشاوندانشان* در اورشلیم ساکن شدند.‏ ۷  بعضی از نوادگان بنیامین هم در اورشلیم ساکن شدند.‏ یکی از آن‌ها سَلّو پسر مِشُلّام بود.‏ (‏مِشُلّام پسر هودَویا و هودَویا پسر هَسِّنوئه بود.‏)‏ ۸  عده‌ای دیگر که به اورشلیم برگشتند،‏ این‌ها بودند:‏ یِبنیا پسر یِروحام،‏ ایله پسر عُزّی،‏ (‏عُزّی پسر مِکری بود)‏ و مِشُلّام پسر شِفَطیا.‏ (‏شِفَطیا پسر رِعوئیل و رِعوئیل پسر یِبنیّا بود.‏)‏ ۹  علاوه بر آن افراد،‏ طبق شجره‌نامه‌ها ۹۵۶ نفر دیگر هم از نسل* بنیامین در اورشلیم ساکن شدند.‏ همهٔ این مردان سران خاندان‌هایشان بودند.‏ ۱۰  کاهنانی که در اورشلیم ساکن شدند این‌ها بودند:‏ یِدایا،‏ یِهویاریب،‏ یاکیم ۱۱  و عَزَریا پسر حِلقیا.‏ حِلقیا پسر مِشُلّام،‏ مِشُلّام پسر صادوق،‏ صادوق پسر مِرایوت و مِرایوت پسر اَخیطوب بود.‏ اَخیطوب از سرپرستان خانهٔ* خدای حقیقی بود.‏ ۱۲  یکی دیگر از کاهنان عَدایا نام داشت.‏ (‏عَدایا پسر یِروحام،‏ یِروحام پسر فَشحور و فَشحور پسر مَلکیا بود.‏)‏ کاهن دیگر مَعَسای بود.‏ (‏مَعَسای پسر عَدی‌ئیل،‏ عَدی‌ئیل پسر یَحزِره،‏ یَحزِره پسر مِشُلّام،‏ مِشُلّام پسر مِشیلِّمیت و مِشیلِّمیت پسر اِمّیر بود.‏)‏ ۱۳  تعداد کاهنان و خویشاوندانشان* یعنی سران خاندان‌هایشان،‏ ۱۷۶۰ نفر بود.‏ آن‌ها مردانی قوی و توانا بودند و شایستگی خدمت در خانهٔ خدای حقیقی را داشتند.‏ ۱۴  لاویانی که در اورشلیم ساکن شدند این‌ها بودند:‏ شِمَعیا (‏شِمَعیا پسر حَشّوب،‏ حَشّوب پسر عَزریقام و عَزریقام پسر حَشَبیا از نوادگان مِراری بود)‏؛‏ ۱۵  بَقبَقَر؛‏ حارِش؛‏ جَلال؛‏ مَتَّنیا (‏مَتَّنیا پسر میکا،‏ میکا پسر زِکری و زِکری پسر آساف بود)‏؛‏ ۱۶  عوبَدیا (‏عوبَدیا پسر شِمَعیا،‏ شِمَعیا پسر جَلال و جَلال پسر یِدوتون بود)‏؛‏ بِرِکیا (‏بِرِکیا پسر آسا و آسا پسر اِلقانه بود که در ناحیهٔ نِطوفاتیان ساکن شد)‏.‏ ۱۷  نگهبانان دروازه‌ها این‌ها بودند:‏ شَلّوم،‏ عَقّوب،‏ طَلمون،‏ اَخیمان و برادرشان شَلّوم که رئیسشان بود.‏ ۱۸  او قبلاً از دروازهٔ پادشاه در ضلع شرقی محافظت می‌کرد.‏ پس این‌ها نگهبانان دروازه‌های اردوی لاویان بودند.‏ ۱۹  شَلّوم پسر قوری،‏ قوری پسر اِبیاساف و اِبیاساف پسر قورَح بود.‏ شَلّوم و خویشاوندانش که از نسل قورَح بودند،‏ مسئول دروازه‌های خانهٔ خدا بودند و نظارت بر این خدمت را به عهده داشتند،‏ درست همان طور که اجدادشان مسئول ورودی‌های اردوگاه یَهُوَه بودند.‏ ۲۰  در گذشته فینِحاس پسر اِلعازار بر کار آن‌ها نظارت می‌کرد و یَهُوَه با او بود.‏ ۲۱  زَکَریا پسر مِشِلِمیا نگهبان ورودی خیمهٔ ملاقات بود.‏ ۲۲  تعداد کسانی که به عنوان نگهبانان ورودی دروازه‌ها انتخاب شدند ۲۱۲ نفر بود.‏ آن‌ها طبق شجره‌نامه‌هایشان در روستاهای خود زندگی می‌کردند.‏ داوود و سموئیل نبی* آن‌ها را برای انجام این وظایف تعیین کرده بودند.‏ ۲۳  آن‌ها با پسرانشان مسئولیت نگهبانی دروازه‌های خانهٔ یَهُوَه را به عهده داشتند؛‏ خانه‌ای که در آن زمان خیمه بود.‏ ۲۴  نگهبانان دروازه‌ها در چهار طرف خانهٔ خدا قرار داشتند؛‏ یعنی شرق،‏ غرب،‏ شمال و جنوب.‏ ۲۵  هر چند وقت یک بار،‏ خویشاوندانشان* از روستاهایشان می‌آمدند و مدت هفت روز با آن‌ها خدمت می‌کردند.‏ ۲۶  چهار مرد قابل اعتماد،‏ سرنگهبان بودند.‏ آن‌ها لاوی بودند و وظیفهٔ نگهبانی از اتاق‌ها* و خزانهٔ خانهٔ خدا را به عهده داشتند.‏ ۲۷  آن‌ها طی شب در اطراف خانهٔ خدای حقیقی سر پست خود می‌ایستادند،‏ چون مسئول خدمت نگهبانی بودند.‏ آن‌ها کلیددار خانهٔ خدا بودند و هر روز صبح موظف بودند درِ آن خانه را باز کنند.‏ ۲۸  بعضی از آن‌ها مسئول نگهداری از وسایل خدمت در خانهٔ خدا بودند و وقتی وسایل را می‌آوردند یا بیرون می‌بردند،‏ آن‌ها را می‌شمردند.‏ ۲۹  بعضی از آن‌ها مسئول نگهداری از این‌ها بودند:‏ وسایل دیگر خانه،‏ تمام ظروف مقدّس،‏ آرد مرغوب،‏ شراب،‏ روغن،‏ کُندُر و روغن بَلَسان.‏ ۳۰  بعضی از پسران کاهنان،‏ مسئول تهیهٔ روغن معطر از روغن بَلَسان بودند.‏ ۳۱  مَتّیتیایِ لاوی که نخست‌زادهٔ شَلّومِ قورَحی بود،‏ شخصی قابل اعتماد بود که مسئولیت پختن نان به او داده شد.‏ ۳۲  تعدادی از خویشاوندانشان که از قُهاتیان بودند،‏ وظیفه داشتند که نان تقدیمی را برای هر شَبّات آماده کنند.‏ ۳۳  خوانندگان که سران خاندان‌های لاوی و در اتاق‌های* معبد بودند،‏ از وظایف دیگر معاف بودند،‏ چون مسئولیتشان این بود که شبانه‌روز به خدمت خودشان مشغول باشند.‏ ۳۴  تمام افرادی که در بالا نام برده شدند،‏ طبق شجره‌نامه‌هایشان،‏ سران خاندان‌های لاویان و رئیسانی بودند که در اورشلیم زندگی می‌کردند.‏ ۳۵  یِعی‌ئیل در جِبعون زندگی می‌کرد.‏ او بنیان‌گذار* آن شهر بود و همسرش مَعَکه نام داشت.‏ ۳۶  پسر اول او عَبدون بود و پسران دیگرش عبارت بودند از:‏ صور،‏ قِیس،‏ بَعَل،‏ نیر،‏ ناداب،‏ ۳۷  جِدور،‏ اَخیئو،‏ زَکَریا و مِقلوت.‏ ۳۸  مِقلوت پدر شِمِئام بود.‏ همهٔ آن‌ها نزدیک بستگان* خود در اورشلیم زندگی می‌کردند.‏ ۳۹  نیر پدر قِیس بود؛‏ قِیس پدر شائول بود؛‏ شائول پدر یوناتان،‏ مَلکی‌شوعا،‏ اَبیناداب و ایشبَعَل بود.‏ ۴۰  یوناتان پدر مِریب‌بَعَل بود.‏ مِریب‌بَعَل پدر میکاه بود.‏ ۴۱  پسران میکاه،‏ فیتون،‏ مِلِک،‏ تَحریعا و آحاز بودند.‏ ۴۲  آحاز پدر یَعره بود؛‏ یَعره پدر عَلِمِت،‏ عَزمَوِت و زِمری بود.‏ زِمری پدر موصا بود.‏ ۴۳  پسر موصا بِنِعا،‏ پسر بِنِعا رِفایا،‏ پسر رِفایا اِلِعاسه و پسر اِلِعاسه آصیل بود.‏ ۴۴  آصیل شش پسر داشت به نام‌های عَزریقام،‏ بُکِرو،‏ اسماعیل،‏ شِعَریا،‏ عوبَدیا و حانان.‏ این‌ها پسران آصیل بودند.‏

پاورقی‌ها

یا:‏ «نِتینیم.‏» تحت‌اللفظی:‏ «کسانی که تقدیم شده‌اند.‏»‏
تحت‌اللفظی:‏ «برادرانشان.‏»‏
تحت‌اللفظی:‏ «برادران.‏»‏
یا:‏ «معبد.‏»‏
تحت‌اللفظی:‏ «برادرانشان.‏»‏
یا:‏ «بصیر.‏» رجوع به واژه‌نامه.‏
تحت‌اللفظی:‏ «برادرانشان.‏»‏
یا:‏ «سالن‌های غذاخوری.‏»‏
یا:‏ «سالن‌های غذاخوری.‏»‏
تحت‌اللفظی:‏ «پدر.‏»‏
تحت‌اللفظی:‏ «برادران.‏» منظور برادران بنیامینی‌شان است.‏