اول قُرِنتیان ۱۱:۱-۳۴
۱۱ از من سرمشق بگیرید، درست همان طور که من از مسیح سرمشق می‌گیرم.
۲ من شما را تحسین می‌کنم، چون در هر موردی مرا به یاد می‌آورید و طبق تعالیمی* که به شما دادم عمل می‌کنید.
۳ ولی می‌خواهم بدانید که سر هر مرد مسیح است، سر زن مرد است و سر مسیح خداست.
۴ هر مردی که موقع دعا یا اعلام پیام خدا* سرش را بپوشاند، باعث سرافکندگی کسی می‌شود که سر اوست؛
۵ ولی هر زنی که موقع دعا یا اعلام پیام خدا* سرش را نپوشانَد، باعث سرافکندگی کسی می‌شود که سر اوست، چون با این کارش مثل زنی است که سرش را تراشیده باشد.
۶ اگر زنی سرش را نپوشانَد، پس باید موهایش را کوتاه کند؛ ولی اگر برای یک زن شرم‌آور است که موهایش را کوتاه کند یا بتراشد، پس باید سرش را بپوشاند.
۷ مرد نباید سرش را بپوشاند، چون خدا مرد را شبیه خودش آفرید و او جلال و شکوه خدا را منعکس می‌کند، ولی زن جلال و شکوه مرد است؛
۸ چون مرد از زن به وجود نیامد، بلکه زن از مرد به وجود آمد.
۹ در ضمن، مرد برای زن آفریده نشد، بلکه زن برای مرد آفریده شد.
۱۰ به همین دلیل، زن باید سرش را به نشانهٔ مطیع بودن* بپوشاند. فرشتگان هم به این کار او توجه دارند.
۱۱ با وجود این، در میان پیروان سَرور، زن به مرد وابسته است و مرد هم به زن؛
۱۲ چون همان طور که زن از بدن مرد به وجود آمده، مرد هم از زن به دنیا می‌آید؛ اما آفریدگار همه چیز خداست.
۱۳ حالا خودتان قضاوت کنید: آیا شایسته است که زن بدون این که سرش را بپوشاند به خدا دعا کند؟
۱۴ آیا داشتن موهای بلند برای مرد، برخلاف طبیعت نیست و او را سرافکنده نمی‌کند؟
۱۵ ولی اگر زن موهای بلند داشته باشد، آیا باعث افتخار او نیست؟ در واقع، مو به زن داده شد تا پوششی برای سرش باشد.
۱۶ اگر کسی بخواهد در مورد این موضوع جرّوبحث کند، باید بگویم که ما و تمام جماعت‌های خدا راه و روش دیگری نداریم.
۱۷ من این راهنمایی‌ها را به شما می‌دهم ولی شما را تحسین نمی‌کنم، چون وقتی دور هم جمع می‌شوید، به جای این که به همدیگر فایده برسانید، ضرر می‌رسانید.
۱۸ اول این که می‌شنوم وقتی در جماعت با هم جمع می‌شوید، بین شما دودستگی و تفرقه وجود دارد. من هم تا حدّی این گفته‌ها را باور می‌کنم.
۱۹ البته شکی نیست که بین شما فرقه‌هایی به وجود خواهد آمد و به این صورت معلوم خواهد شد که چه کسانی در بین شما مورد تأیید خدا هستند.
۲۰ وقتی با هم یک جا جمع می‌شوید، در واقع برای خوردن «شام سَرور» نیست،
۲۱ چون شنیدم که بعضی از شما قبل از خوردن آن، شام خودتان را می‌خورید! در نتیجه، بعضی گرسنه می‌مانند و عده‌ای دیگر مست می‌شوند.
۲۲ مگر خودتان خانه ندارید که در آنجا بخورید و بنوشید؟ آیا می‌خواهید جماعت خدا را بی‌حرمت کنید و باعث خجالت کسانی شوید که فقیرند؟ به شما چه بگویم؟ آیا می‌توانم شما را برای این کارتان تحسین کنم؟ به هیچ وجه!
۲۳ تعلیمی که من به شما دادم، از سَرور گرفتم. عیسای سَرور در شبی که قرار بود به او خیانت شود، نانی گرفت
۲۴ و بعد از این که در دعا از خدا تشکر کرد، آن را تکه‌تکه کرد* و گفت: «این نان مظهر بدن من است که در راه شما فدا خواهد شد. این مراسم را همیشه به یاد من برگزار کنید.»
۲۵ بعد از شام، عیسی با جام شراب هم همین کار را کرد و گفت: «این جام مظهر عهد جدید است که خون من به آن اعتبار می‌دهد. همیشه این مراسم را انجام دهید و هر بار که از آن می‌نوشید، به یاد من باشید.»
۲۶ هر دفعه که این نان را بخورید و از این جام بنوشید مرگ سَرور را اعلام می‌کنید، تا این که او بیاید.
۲۷ بنابراین، هر کسی که به طور ناشایست نان را بخورد یا از جام سَرور بنوشد، به بدن و خون سَرور بی‌احترامی* کرده است.
۲۸ پس بگذارید هر کس اول خودش را محک بزند و فقط وقتی مطمئن شد که صلاحیت لازم را دارد، از نان بخورد و از جام بنوشد؛
۲۹ چون اگر کسی درک نکرده باشد که بدن سَرور نشانگر چیست و با این حال نان را بخورد و از جام بنوشد، خودش را محکوم کرده است.
۳۰ به همین دلیل، خیلی‌ها در میان شما ضعیف و بیمارند و عده‌ای هم به خواب مرگ* فرو رفته‌اند.
۳۱ اما اگر ما خودمان را محک می‌زدیم، داوری نمی‌شدیم.
۳۲ با این حال، وقتی یَهُوَه* ما را داوری می‌کند برای این که با بقیهٔ مردم این دنیا محکوم نشویم، ما را تأدیب و اصلاح می‌کند.
۳۳ پس برادران عزیزم، موقعی که برای خوردن این شام جمع می‌شوید، صبر کنید تا همه بیایند.
۳۴ اگر کسی گرسنه است در خانه غذا بخورد، مبادا وقتی با هم جمع می‌شوید، داوری شوید. وقتی به آنجا بیایم به موضوعات دیگری هم رسیدگی خواهم کرد.
پاورقی‌ها
^ یا: «راه و روشی؛ رسومی.»
^ یا: «نبوّت.»
^ یا: «نبوّت.»
^ منظور اطاعت از اصل سَروری است.
^ یا: «شکست.»
^ یا: «گناه.»
^ احتمالاً به مرگ روحانی اشاره می‌کند.
^ رجوع به ضمیمهٔ الف۵.
