اول قُرِنتیان ۲‏:‏۱‏-‏۱۶

  • موعظهٔ پولُس در قُرِنتُس ‏(‏۱-‏۵‏)‏

  • برتری حکمت خدا ‏(‏۶-‏۱۰‏)‏

  • انسان روحانی در مقایسه با انسان نفسانی ‏(‏۱۱-‏۱۶‏)‏

۲  برادران عزیز،‏ وقتی پیش شما آمدم و راز مقدّس خدا را برایتان اعلام کردم از کلمات سخت* و از حکمت بشری استفاده نکردم؛‏ ۲  چون تصمیم گرفتم تمام مدتی که با شما هستم،‏ توجه‌تان را فقط به عیسی مسیح که روی تیر اعدام شد،‏ جلب کنم.‏ ۳  من وقتی پیش شما آمدم،‏ ضعیف و ناتوان بودم و از ترس تمام بدنم می‌لرزید.‏ ۴  در صحبت‌های خودم و موعظه‌ای که برایتان می‌کردم سعی نکردم شما را با حکمت بشری متقاعد کنم،‏ بلکه سخنانم نشانهٔ قدرت روح خدا بود.‏ ۵  من این کار را کردم تا ایمان شما بر اساس قدرت خدا باشد،‏ نه بر اساس حکمت انسان.‏ ۶  به علاوه،‏ ما با کسانی که از لحاظ روحانی بالغ هستند دربارهٔ حکمت صحبت می‌کنیم،‏ اما نه دربارهٔ حکمت این دنیا* یا حکمت حاکمان این دنیا که محکوم به نابودی‌اند.‏ ۷  ما دربارهٔ حکمت خدا صحبت می‌کنیم که در رازی مقدّس پنهان شده بود.‏ خدا قبل از شروع زمان‌های شریر* تصمیم گرفت که طبق این حکمت عمل کند تا ما را به شکوه و جلال برساند.‏ ۸  هیچ کدام از حاکمان این دنیا* این حکمت را درک نکرده‌اند،‏ چون اگر آن را درک کرده بودند،‏ سَرور پرجلال را اعدام نمی‌کردند.‏ ۹  اما همان طور که در نوشته‌های مقدّس آمده،‏ «خدا چیزهایی را که هیچ انسانی ندیده،‏ نشنیده و حتی به فکرش نرسیده،‏* برای کسانی که دوستش دارند تدارک دیده است.‏» ۱۰  خدا این چیزها را از طریق روح‌القدسش برای ما آشکار کرده،‏ چون با کمک آن روح،‏ همه چیز،‏ حتی عمیق‌ترین رازهای خدا* آشکار می‌شود.‏ ۱۱  آیا کسی می‌تواند از افکار کسی دیگر باخبر باشد؟‏ البته که نه!‏ فقط خود آن شخص می‌داند که در باطنش* چه می‌گذرد.‏ به همین ترتیب،‏ هیچ کس نمی‌تواند افکار خدا را درک کند،‏ مگر این که روح خدا آن را آشکار کند.‏ ۱۲  روحی که ما را هدایت می‌کند* روح این دنیا نیست،‏ بلکه همان روح‌القدس است که خدا به ما داد تا بتوانیم چیزهایی را که او از روی لطف به ما داده،‏ درک کنیم.‏ ۱۳  ما دربارهٔ همین چیزها صحبت می‌کنیم،‏ ولی در صحبت‌هایمان کلماتی را به کار نمی‌بریم که حکیمان این دنیا یاد می‌دهند،‏ بلکه از کلماتی استفاده می‌کنیم که روح‌القدس به ما تعلیم می‌دهد.‏ به این ترتیب،‏ با استفاده از کلمات روحانی،‏ موضوعات روحانی را توضیح می‌دهیم.‏* ۱۴  اما انسان نفسانی چیزهایی را که توسط روح خدا آشکار می‌شوند قبول نمی‌کند،‏ چون از دید او پوچ و بی‌معنی* هستند.‏ او نمی‌تواند آن‌ها را درک کند،‏ چون فقط با دیدگاه روحانی می‌توان آن‌ها را بررسی کرد.‏* ۱۵  انسان روحانی همه چیز را با دقت بررسی می‌کند،‏* ولی هیچ کس نمی‌تواند دربارهٔ او درست قضاوت کند.‏ ۱۶  همان طور که در نوشته‌های مقدّس آمده،‏ «چه کسی می‌تواند طرز فکر یَهُوَه* را درک کند و چیزی به او یاد بدهد؟‏» ولی ما طرز فکر مسیح را داریم.‏

پاورقی‌ها

یا:‏ «قلمبه سلمبه.‏»‏
یا:‏ «عصر؛‏ نظام.‏» رجوع به واژه‌نامه:‏ «عصر؛‏ نظام.‏»‏
یا:‏ «قبل از اعصار؛‏ قبل از نظام‌ها.‏» رجوع به واژه‌نامه:‏ «عصر حاضر.‏»‏
یا:‏ «عصر؛‏ نظام.‏» رجوع به واژه‌نامه:‏ «عصر؛‏ نظام.‏»‏
یا:‏ «حتی در دلش جا نگرفته.‏»‏
یا:‏ «عمق حکمت خدا.‏»‏
تحت‌اللفظی:‏ «روحش.‏» رجوع به واژه‌نامه:‏ «روح.‏»‏
یا:‏ «روحی که دریافت کرده‌ایم.‏»‏
یا:‏ «ارتباط می‌دهیم.‏»‏
یا:‏ «جهالت.‏»‏
یا:‏ «قضاوت کرد.‏»‏
یا:‏ «قضاوت می‌کند.‏»‏
رجوع به ضمیمهٔ الف۵.‏