اول قُرِنتیان ۳:۱-۲۳
۳ برادران عزیز، من تا حالا نتوانسته‌ام همان طور که با افراد روحانی صحبت می‌کنم با شما حرف بزنم، چون شما نفسانی هستید و در پیروی از مسیح هنوز مثل نوزادید.
۲ من به جای غذای سنگین به شما شیر دادم، چون هنوز به قدر کافی قوی نشده بودید. در واقع، الآن هم به اندازهٔ کافی قوی نیستید،
۳ چون هنوز نفسانی هستید. شما به همدیگر حسادت می‌کنید و در میانتان اختلاف و درگیری وجود دارد. آیا این نشان نمی‌دهد که نفسانی هستید و مثل مردم این دنیا رفتار می‌کنید؟
۴ در بین شما یکی می‌گوید، «من طرفدار پولُس هستم،» ولی دیگری می‌گوید، «من طرفدار آپولُس هستم.» پس چه فرقی با مردم این دنیا دارید؟
۵ آپولُس کیست؟ پولُس کیست؟ ما فقط خادمانی هستیم که به شما کمک کرده‌ایم ایمان بیاورید و صرفاً وظیفه‌ای را انجام می‌دهیم که خداوند به ما سپرده است.
۶ من بذر را کاشتم، آپولُس آن را آبیاری کرد، ولی خدا بود که باعث رشد آن شد.
۷ بنابراین، مهم نیست که چه کسی می‌کارد و چه کسی آبیاری می‌کند، بلکه مهم این است که خدا باعث رشد می‌شود.
۸ کسی که می‌کارد و کسی که آبیاری می‌کند، هر دو یک هدف دارند،* ولی هر کدام به اندازهٔ زحمتی که می‌کشد پاداش می‌گیرد.
۹ ما همکاران خداییم. شما مزرعهٔ خدا هستید که روی آن کشت و کار می‌شود. شما ساختمان خدا هستید که در حال بناست.
۱۰ خدا لطفش را شامل حال من کرد تا بتوانم معمار ماهری باشم. من بنیاد ساختمان را گذاشتم، ولی کسی دیگر روی آن بنا می‌کند. اما هر کس باید مراقب باشد که چطور روی آن بنیاد بنا می‌کند،
۱۱ چون بنیادی که از قبل گذاشته شده عیسی مسیح است و هیچ کس نمی‌تواند بنیاد دیگری به جز آن بگذارد.
۱۲ بعضی‌ها برای بنا کردن روی آن بنیاد، از طلا، نقره یا سنگ‌های قیمتی استفاده می‌کنند و بعضی‌ها از چوب، علف خشک یا کاه.
۱۳ اما در روز بلا و مصیبت کیفیت کار هر کدام از آن‌ها معلوم می‌شود، چون آتش است که کیفیت کار همه را محک می‌زند و مشخص می‌کند که هر کس از چه مصالحی استفاده کرده است.
۱۴ اگر ساختمانی که آن شخص روی بنیاد ساخته است باقی بماند، او پاداش کارش را خواهد گرفت،
۱۵ ولی اگر ساختمانی که ساخته است بسوزد، ضرر بزرگی خواهد دید، اما خودش نجات پیدا خواهد کرد. با این حال، مثل کسی خواهد بود که از میان شعله‌های آتش گذشته و نجات پیدا کرده است.
۱۶ آیا نمی‌دانید که شما خودتان معبد خدایید و روح خدا در شما ساکن است؟
۱۷ اگر کسی معبد خدا را نابود* کند، خدا او را نابود خواهد کرد، چون معبد خدا پاک و مقدّس است و شما آن معبد هستید.
۱۸ خودتان را فریب ندهید. اگر یکی از شما فکر کند که از دید مردم این دنیا* حکیم و داناست، باید نادان شود تا بتواند به معنای واقعی حکیم و دانا شود؛
۱۹ چون حکمت این دنیا در نظر خدا حماقت است، همان طور که نوشته‌های مقدّس می‌گوید: «خدا حکیمان را در دام‌هایی گرفتار می‌کند که با حیله و نیرنگ برای دیگران می‌گذارند.»
۲۰ همچنین در نوشته‌های مقدّس آمده: «یَهُوَه* می‌داند که استدلال‌های انسان‌های حکیم و دانا پوچ و بیهوده است.»
۲۱ پس هیچ کدام از شما به انسان‌ها فخر نکند، چون خدا همه چیز را در اختیار شما گذاشته است.
۲۲ چه پولُس، چه آپولُس، چه کیفا،* چه این دنیا، چه مرگ، چه زندگی، چه چیزهایی که مربوط به زمان حال یا آینده است، همگی به شما تعلّق دارند.
۲۳ شما به مسیح تعلّق دارید و مسیح هم به خدا.
پاورقی‌ها
^ تحت‌اللفظی: «یکی هستند.»
^ یا: «آلوده.»
^ یا: «عصر؛ نظام.» رجوع به واژه‌نامه: «عصر؛ نظام.»
^ رجوع به ضمیمهٔ الف۵.
^ اسم دیگر پِطرُس.
