دوم سموئیل ۲۲:۱-۵۱
۲۲ داوود در روزی که یَهُوَه او را از دست دشمنانش و از دست شائول نجات داد، این سرود را برای یَهُوَه خواند.
۲ او گفت:
«یَهُوَه صخره و قلعهٔ من است، اوست که مرا نجات می‌دهد.
۳ خدا صخرهٔ من است و من به او پناه می‌برم،اوست سپر و شیپور* نجات من.* او پناهگاه امن من است.اوست مخفیگاه من و رهانندهٔ من؛ او مرا از خشونت نجات می‌دهد.
۴ از یَهُوَه که شایستهٔ ستایش است، کمک می‌خواهم،و او مرا از چنگ دشمنانم نجات می‌دهد.
۵ موج‌های مرگ در اطرافم به تلاطم درآمد؛سیل مردان پست مرا به وحشت انداخت.
۶ طناب‌های گور،* دور من حلقه زد؛دام‌های مرگ سر راهم قرار گرفت.
۷ در اضطراب و پریشانی از یَهُوَه کمک خواستم،از کمک خواستن از او دست نکشیدم.
او از معبدش صدایم را شنید،فریاد کمکم به گوشش رسید.
۸ زمین تکان خورد و به لرزه درآمد،بنیاد آسمان‌ها لرزید،چون او خشمگین شده بود.
۹ از بینی او دود بیرون می‌آمد،و از دهانش آتشی سوزان.شعلهٔ زغال‌های گداخته از او زبانه می‌کشید.
۱۰ او آسمان‌ها را شکافت و پایین آمد؛ابرهای سیاه زیر پاهایش بود.
۱۱ او سوار بر یک کرّوبی، پروازکنان آمد،
و روی بال‌های فرشته* دیده شد.
۱۲ او تاریکی را مثل خیمه‌ای دور خود قرار داد؛با ابرهای سیاه و باران‌زا خود را پوشاند.
۱۳ از درخشندگی حضورش زغال‌های آتشین شعله‌ور می‌شد.
۱۴ بعد صدای رعدآسای یَهُوَه از آسمان آمد؛صدای خدای متعال شنیده شد.
۱۵ او تیرهایش را فرستاد و دشمنانش را پراکنده کرد؛با رعد و برق، آن‌ها را گیج و سردرگم کرد.
۱۶ از شدّت خشم یَهُوَه و با دمیدن نَفَس بینی‌اش،بستر دریا نمایان گشت،و بنیاد زمین ظاهر شد.
۱۷ او دستش را از آسمان دراز کرد؛مرا گرفت و از عمق آب‌ها بیرون کشید.
۱۸ او مرا از دست دشمنان قدرتمندم نجات داد،از دست کسانی که از من نفرت داشتند و از من قوی‌تر بودند.
۱۹ آن‌ها در روز مصیبتم بر سرم ریختند،اما یَهُوَه از من حمایت کرد.
۲۰ او مرا به مکانی امن برد؛او مرا نجات داد، چون مرا دوست داشت.
۲۱ یَهُوَه پاداش درستکاری‌ام را می‌دهد،و پاکی مرا* بی‌پاداش نمی‌گذارد؛
۲۲ چون در راه‌های یَهُوَه قدم برداشته‌ام،و خدایم را با انجام کارهای شریرانه ترک نکرده‌ام.
۲۳ احکام او همیشه جلوی چشمانم است؛قوانین او را زیر پا نمی‌گذارم.
۲۴ در حضور او بی‌تقصیر می‌مانم،و خودم را از گناه دور نگه می‌دارم.
۲۵ از یَهُوَه می‌خواهم به خاطر درستکاری‌ام،و به خاطر پاکی‌ام که از نظرش دور نیست، به من پاداش دهد.
۲۶ تو به کسی که وفادار است، وفاداری،و نسبت به کسی که امین* است، امینی.*
۲۷ با شخص پاک، خالصانه رفتار می‌کنی،و با حیله‌گران، زیرکانه برخورد می‌کنی.
۲۸ فروتنان را نجات میدهی،اما مخالف مغروران هستی و آن‌ها را حقیر می‌کنی.
۲۹ ای یَهُوَه تو چراغ من هستی؛ای یَهُوَه تو هستی که تاریکی مرا روشن می‌کنی.
۳۰ با کمک تو می‌توانم به غارتگران حمله کنم؛با قدرت تو ای خدا می‌توانم از حصارها بالا بروم.
۳۱ همهٔ کارهای خدای حقیقی کامل و بی‌نقص است؛سخنان یَهُوَه پاک است.*
او سپر همهٔ کسانی است که به او پناه می‌برند.
۳۲ کیست خدا، به جز یَهُوَه؟
جز خدای ما، چه کسی صخرهٔ ماست؟
۳۳ خدای حقیقی قلعهٔ محکم من است،او راه‌هایم را صاف و هموار می‌کند.
۳۴ او پاهایم را مثل پاهای آهو می‌کند،و مرا در بلندی‌ها استوار نگه می‌دارد.
۳۵ او دست‌هایم را برای جنگ تعلیم می‌دهد،تا بتوانم با بازوانم کمان مسی را خم کنم.
۳۶ تو سپر نجاتت را به من میدهی،و فروتنی تو مرا بزرگ می‌کند.
۳۷ تو راه را برای قدم‌هایم وسیع‌تر می‌کنی؛پس پاهایم نمی‌لغزند.
۳۸ دشمنانم را تعقیب می‌کنم و آن‌ها را از بین می‌برم؛و تا نابودشان نکنم، برنمی‌گردم.
۳۹ آن‌ها را خرد و نابود می‌کنم تا دیگر بلند نشوند؛آن‌ها زیر پاهایم می‌افتند.
۴۰ تو برای جنگیدن به من نیرو میدهی؛دشمنانم را در مقابل من نقش بر زمین می‌کنی.
۴۱ دشمنانم را از من فراری میدهی؛من کسانی را که از من متنفرند، نابود می‌کنم.*
۴۲ آن‌ها برای کمک فریاد می‌زنند، ولی کسی نجاتشان نمی‌دهد؛حتی از یَهُوَه کمک می‌خواهند، ولی او به آن‌ها جواب نمی‌دهد.
۴۳ من آن‌ها را آنقدر می‌کوبم تا مثل خاک زمین شوند.خُردشان می‌کنم و مثل گِل و لای کوچه‌ها لگدمال می‌کنم.
۴۴ تو مرا از دست کسانی که در قومم از من ایراد می‌گیرند، نجات میدهی.
تو از من محافظت می‌کنی تا سَرور ملت‌ها شوم،و قومی که قبلاً نمی‌شناختم، به من خدمت خواهد کرد.
۴۵ بیگانه‌ها از ترس، جلوی من خم می‌شوند،و به خاطر چیزهایی که در مورد من می‌شنوند، از من اطاعت می‌کنند.
۴۶ بیگانه‌ها روحیهٔ خود را می‌بازند،و با ترس و لرز از قلعه‌هایشان بیرون می‌آیند.
۴۷ یَهُوَه زنده است! ای صخرهٔ من، تو را ستایش می‌کنم.
ای خدای من، ای صخرهٔ نجاتم، تو را جلال می‌دهم.
۴۸ خدای حقیقی انتقام مرا می‌گیرد؛او قوم‌ها را زیر پاهایم می‌اندازد.
۴۹ او مرا از دست دشمنانم نجات می‌دهد.
تو ای خدا، مرا جایی بالاتر از کسانی که به من حمله می‌کنند، قرار میدهی تا دستشان به من نرسد؛تو مرا از دست ظالمان رها می‌کنی.
۵۰ به این دلیل، ای یَهُوَه تو را در میان ملت‌ها سپاس می‌گویم،و برای ستایش نام تو سرود می‌خوانم.*
۵۱ خدا برای نجات پادشاه برگزیده‌اش کارهای فوق‌العاده می‌کند؛*عشق و محبت او به مسح‌شده‌اش پایدار است،محبت او به داوود و نسلش ابدی است.»
پاورقی‌ها
^ تحت‌اللفظی: «شاخ.» رجوع به واژه‌نامه: «شاخ.»
^ یا: «نجات‌دهندهٔ پرقدرت من.»
^ یا: «شیول.» رجوع به واژه‌نامه: «شیول.»
^ یا: «باد.»
^ یا: «پاکی دست‌هایم را.»
^ یا: «بی‌عیب.»
^ یا: «خوبی می‌کنی.»
^ یا: «با آتش، خالص شده است.»
^ تحت‌اللفظی: «خاموش می‌کنم.»
^ یا: «با نواختن ساز نامت را ستایش می‌کنم.»
^ یا: «خدا پیروزی‌های بزرگی را نصیب پادشاه برگزیده‌اش می‌کند.»
