نامهٔ دوم پولُس به قُرِنتیان ۴‏:‏۱‏-‏۱۸

  • نور خبر خوش ‏(‏۱-‏۶‏)‏

    • کور شدن ذهن بی‌ایمانان ‏(‏۴‏)‏

  • گنج در ظرف‌های گِلی ‏(‏۷-‏۱۸‏)‏

۴  بنابراین،‏ ما از این کار موعظه دست نمی‌کشیم،‏ چون خدا از روی رحمتش این وظیفه را به ما داده است.‏ ۲  ما کارهای شرم‌آوری را که دور از چشم دیگران انجام می‌شود ترک کرده‌ایم.‏ به علاوه،‏ رفتار فریبکارانه نداریم و کلام خدا را تحریف نمی‌کنیم،‏ بلکه حقیقت را اعلام می‌کنیم و با این کار در حضور خدا سرمشق خوبی از خودمان به جا می‌گذاریم تا مورد تأیید وجدان همهٔ مردم قرار بگیریم.‏ ۳  اگر خبر خوشی که اعلام می‌کنیم پنهان* باشد،‏ برای کسانی پنهان است که در راه نابودی هستند.‏ ۴  خدای این دنیا* ذهن این بی‌ایمانان را کور کرده تا نور خبر خوش را که پیامی پرجلال دربارهٔ مسیح است نبینند؛‏ همان مسیح که صورت و شبیه خداست.‏ ۵  پیامی که ما موعظه می‌کنیم دربارهٔ خودمان نیست،‏ بلکه دربارهٔ عیسی مسیح است و می‌گوییم که عیسی سَرور ماست و ما به خاطر او خدمتگزاران شما هستیم؛‏ ۶  چون خدا خودش گفت:‏ «نور باید از میان تاریکی بدرخشد.‏» پس خدا نورش را بر دل‌های ما تابانده و به این ترتیب،‏ شناخت پرشکوه او از طریق مسیح* دل‌هایمان را روشن کرده است.‏ ۷  با این حال،‏ ما که مثل ظرف‌های گِلی* هستیم،‏ این گنج* را در خودمان داریم تا معلوم شود که قدرت فوق‌العادهٔ ما از خداست،‏ نه از خودمان.‏ ۸  ما از هر جهت زیر فشاریم،‏ ولی نه آنقدر که نتوانیم حرکت کنیم؛‏ سردرگم هستیم،‏ ولی نه تا حدّی که هیچ راهی برایمان وجود نداشته باشد.‏ ۹  اذیت و آزار می‌بینیم،‏ ولی به حال خودمان رها نشده‌ایم؛‏ به زمین زده شده‌ایم،‏ ولی از بین نرفته‌ایم.‏ ۱۰  همان طور که عیسی با خطر مرگ روبرو بود،‏ ما هم مثل او همیشه با خطر مرگ روبرو هستیم تا معلوم شود که زندگی ما هم مثل زندگی عیساست.‏* ۱۱  بله،‏ به خاطر پیروی از عیسی،‏ جان ما همیشه در خطر مرگ قرار دارد تا معلوم شود که ما هم مثل عیسی رنج می‌کشیم.‏* ۱۲  پس هرچند ما با مرگ روبرو می‌شویم،‏ نتیجهٔ آن برای شما زندگی است.‏ ۱۳  نوشته‌های مقدّس دربارهٔ ایمان می‌گوید:‏ «چون ایمان داشتم،‏ صحبت کردم.‏» ما هم با همین روحیه ایمان داریم و در نتیجه صحبت می‌کنیم.‏ ۱۴  ما می‌دانیم همان خدا که عیسی را بعد از مرگ زنده کرد،‏ ما را هم مثل عیسی رستاخیز خواهد داد و با شما به حضور او خواهد آورد.‏ ۱۵  همهٔ این‌ها به نفع شماست،‏ چون به این ترتیب هر چه تعداد کسانی که لطف خدا شامل حالشان می‌شود بیشتر شود،‏ عدهٔ بیشتری هم خدا را به خاطر لطف بی‌کرانش شکر و سپاس خواهند گفت و خدا هم بیشتر تمجید خواهد شد.‏ ۱۶  بنابراین،‏ از خدمت به خدا دست نمی‌کشیم.‏ با این که نیروی جسمی ما* به‌تدریج از بین می‌رود،‏ اما نیروی باطنی ما* روزبه‌روز بیشتر و تازه‌تر می‌شود.‏ ۱۷  هرچند سختی‌ها و مشکلات ما جزئی و زودگذرند،‏ برای ما شکوه و جلالی به ارمغان می‌آورند که جاودان است و روزبه‌روز عظمت آن بیشتر می‌شود.‏ ۱۸  پس نگاه ما به چیزهای نادیدنی است،‏ نه چیزهای دیدنی؛‏ چون چیزهای دیدنی موقتی و زودگذرند،‏ ولی چیزهای نادیدنی تا ابد پایدار می‌مانند.‏

پاورقی‌ها

یا:‏ «پوشیده.‏»‏
یا:‏ «عصر؛‏ نظام.‏» رجوع به واژه‌نامه:‏ «عصر؛‏ نظام.‏»‏
تحت‌اللفظی:‏ «از طریق چهرهٔ مسیح.‏»‏
یا:‏ «ظرف‌هایی از خاک.‏»‏
منظور خدمت موعظه است.‏
تحت‌اللفظی:‏ «تا زندگی عیسی در بدن ما آشکار شود.‏»‏
تحت‌اللفظی:‏ «تا زندگی عیسی در جسم فانی ما آشکار شود.‏»‏
تحت‌اللفظی:‏ «انسانی که در ظاهر هستیم.‏»‏
تحت‌اللفظی:‏ «انسانی که در باطن هستیم.‏»‏