نامهٔ دوم پولُس به قُرِنتیان ۹:۱-۱۵
۹ البته نیازی نیست که دربارهٔ خدمت* به مقدّسان چیزی برایتان بنویسم؛
۲ چون میدانم که شما چه اشتیاقی برای کمک کردن دارید. من پیش مسیحیان مقدونیه با افتخار از شما تعریف کردهام و به آنها گفتهام: «ساکنان ایالت اَخائیه از سال گذشته آمادهٔ کمک بودهاند.» در واقع، همین شور و شوق شما اکثر آنها را برانگیخت تا در این کار سهمی داشته باشند.
۳ حالا آن برادران را میفرستم تا تعریفی که ما از شما کردهایم باد هوا نباشد. پس همان طور که به آنها گفتم، آمادهٔ کمک باشید؛
۴ چون اگر مسیحیان مقدونیه با من بیایند و ببینند با وجود اعتمادی که به شما داشتیم هنوز آمادهٔ کمک نیستید، هم ما شرمنده میشویم، هم شما!
۵ پس لازم دیدم آن سه برادر را تشویق کنم که قبل از ما پیش شما بیایند و هدیههایی را که وعده داده بودید برای ما آماده کنند. به این ترتیب وقتی به آنجا برسیم، هدیههایتان آماده خواهند بود و این مشخص میکند که شما از روی سخاوتمندی هدیه دادهاید، نه از روی اجبار.
۶ خلاصهٔ مطلب این است: هر کسی که کم بکارد، کم درو میکند و هر کسی که زیاد بکارد، زیاد درو میکند.
۷ بگذارید هر کس همان طور که در دلش قصد کرده عمل کند و کارش از روی بیمیلی و اجبار نباشد، چون خدا بخشندهٔ شاد* را دوست دارد.
۸ به علاوه، خدا قادر است لطف بیکرانش را به فراوانی نصیب شما کند تا همیشه هر احتیاجی که دارید برآورده شود و هر چه برای انجام کارهای خوب لازم است به فراوانی داشته باشید.
۹ (همان طور که در نوشتههای مقدّس آمده: «او مال و اموالش را با سخاوتمندی بین نیازمندان و فقیران تقسیم میکند. درستکاریِ او تا ابد فراموش نمیشود.»
۱۰ اما خدا که بذر را برای کشاورز و نان را برای خوردن به مقدار زیاد فراهم میکند، به شما هم بذر خواهد داد و آن بذر را چند برابر خواهد کرد تا محصول کارهای خوب و درست شما فراوان باشد.)
۱۱ خدا برکت فراوان به شما میدهد تا بتوانید از هر لحاظ سخاوتمند باشید. این کار شما باعث میشود که مردم خدا را شکر و سپاس بگویند؛
۱۲ چون انجام دادن این خدمت و کمک کردن به مردم نه فقط نیازهای مقدّسان را برآورده میکند، بلکه باعث میشود که عدهٔ بیشتری خدا را شکر و سپاس بگویند.
۱۳ وقتی مردم ببینند که با شرکت در این خدمتِ امدادرسانی به دیگران کمک میکنید و خودتان مطیع همان خبر خوشی هستید که دربارهٔ مسیح به همه اعلام میکنید و همین طور سخاوتمندانه برای کمک به مقدّسان و بقیهٔ مردم اعانه میدهید، خدا را ستایش و تمجید خواهند کرد.
۱۴ آنها به خاطر لطف بینظیر خدا که شامل حال شما شده، با عشق و علاقهٔ زیاد برای شما دعا و التماس میکنند.
۱۵ خدا را بابت هدیهٔ رایگانش شکر میگوییم، هدیهای که غیر قابل توصیف است!