دوم پادشاهان ۱۲:۱-۲۱
۱۲ یِهوآش در هفتمین سال حکمرانی یِیهو پادشاه شد و ۴۰ سال در اورشلیم سلطنت کرد. مادر او از اهالی بِئِرشِبَع و نامش ظِبیه بود.
۲ یِهوآش در تمام مدتی که از یِهویاداعِ کاهن تعلیم می‌گرفت، کارهایی را که در نظر یَهُوَه درست بود، انجام می‌داد.
۳ با این حال، او مکان‌های بلند* را از بین نبرد و مردم هنوز در آن مکان‌ها قربانی می‌سوزاندند.*
۴ یِهوآش به کاهنان گفت: «تمام پول‌هایی را که برای هدایای مقدّس به خانهٔ یَهُوَه آورده می‌شود بردارید؛ چه مالیاتی باشد که هر کس پرداخت می‌کند، چه پولی باشد که شخص به عنوان نذر می‌آورد و چه پولی باشد که کسی با میل و رغبت* به خانهٔ یَهُوَه می‌آورد.
۵ کاهنان این پول‌ها را شخصاً از اهداکنندگان* بگیرند و برای تعمیرات* خانه استفاده کنند.»
۶ اما تا بیست‌وسومین سال حکمرانی یِهوآش، کاهنان هنوز خرابی‌های خانه را تعمیر نکرده بودند.
۷ پس یِهوآشِ پادشاه، یِهویاداعِ کاهن و کاهنان دیگر را احضار کرد و به آن‌ها گفت: «چرا خرابی‌های خانه را تعمیر نمی‌کنید؟ پس دیگر هیچ پولی از اهداکنندگان نگیرید، مگر این که آن را خرج تعمیرات خانه کنید.»
۸ کاهنان موافقت کردند که دیگر از مردم پول نگیرند و مسئول تعمیر خانه نباشند.
۹ یِهویاداعِ کاهن صندوقی برداشت و سرپوش آن را سوراخ کرد و آن را کنار مذبح گذاشت، طوری که وقتی شخصی وارد خانهٔ یَهُوَه می‌شد، صندوق در طرف راستش بود. کاهنانی که نگهبان دروازه بودند، همهٔ پول‌هایی را که به خانهٔ یَهُوَه آورده می‌شد، در آن صندوق می‌ریختند.
۱۰ آن‌ها وقتی می‌دیدند که مقدار زیادی پول در صندوق است، آن را گزارش می‌دادند و دفتردار پادشاه و کاهن اعظم می‌آمدند و پولی را که به خانهٔ یَهُوَه آورده شده بود، جمع می‌کردند* و می‌شمردند.
۱۱ آن‌ها پول‌های شمرده‌شده را به کسانی که بر کار خانهٔ یَهُوَه نظارت داشتند، می‌دادند و آن افراد هم مزد کارگرانی را که در خانهٔ یَهُوَه کار می‌کردند می‌پرداختند؛ یعنی مزد نجّاران، بنّایان،
۱۲ معماران و سنگتراشان. آن‌ها با آن پول همچنین برای تعمیر خرابی‌های خانهٔ یَهُوَه الوار و سنگ‌های تراشیده خریدند و هر هزینهٔ دیگری را هم که به تعمیرات خانه مربوط می‌شد پرداختند.
۱۳ اما پولی که به خانه یَهُوَه آورده می‌شد، برای ساختن لوازم خانهٔ یَهُوَه استفاده نمی‌شد؛ لوازمی از قبیل: تشت‌های نقره، قیچی فتیله‌خاموش‌کن، کاسه‌ها، شیپورها یا لوازم دیگر طلا و نقره.
۱۴ آن‌ها آن پول را فقط به کارگرانی می‌دادند که خانهٔ یَهُوَه را تعمیر می‌کردند.
۱۵ کسانی که پول را می‌گرفتند تا مزد کارگران را پرداخت کنند مردانی قابل اعتماد بودند، به همین دلیل از آن‌ها صورتحساب درخواست نمی‌شد.
۱۶ اما پول قربانی تقصیر و قربانی گناه به خانهٔ یَهُوَه آورده نمی‌شد. آن پول به کاهنان تعلّق داشت.
۱۷ در آن زمان بود که حَزائیل، پادشاه سوریه به جَت حمله و آن را تصرّف کرد. بعد تصمیم گرفت به اورشلیم حمله کند.
۱۸ یِهوآش، پادشاه یهودا، تمام هدایای مقدّسی را که پدرانش، یعنی یِهوشافاط، یِهورام و اَخَزیا (پادشاهان یهودا) به خدا وقف* کرده بودند، همراه با هدایای مقدّس خود و تمام طلایی که در خزانهٔ خانهٔ یَهُوَه و کاخ* پادشاه بود، گرفت و آن‌ها را برای حَزائیل، پادشاه سوریه فرستاد. به این ترتیب، او از اورشلیم عقب‌نشینی کرد.
۱۹ بقیهٔ سرگذشت یِهوآش و همهٔ کارهای او در کتاب تاریخ پادشاهان یهودا نوشته شده است.
۲۰ سرانجام خادمان یِهوآش بر ضدّ او توطئه کردند و او را در بیت‌مِلّو* در راه سِلّا کشتند.
۲۱ آن خادمان، یوزاکار پسر شیمعَت و یِهوزاباد پسر شومیر بودند که او را به قتل رساندند. یِهوآش در کنار پدرانش در شهر داوود دفن شد و پسرش اَمَصیا به جای او پادشاه شد.
پاورقی‌ها
^ رجوع به واژه‌نامه: «مکان‌های بلند.»
^ یا: «قربانی می‌سوزاندند تا بوی خوش آن بلند شود.»
^ یا: «از دل.»
^ یا: «آشنایان.»
^ یا: «تعمیر تَرَک‌های.»
^ یا: «در کیسه‌ها می‌ریختند.» تحت‌اللفظی: «می‌بستند.»
^ یا: «تقدیس.»
^ یا: «خانهٔ.»
^ یا: «خانهٔ تلّ» که احتمالاً به ساختمانی قلعه‌مانند اشاره دارد.
