’Gleðist, tit tjóðir!’
14
’Gleðist, tit tjóðir!’
1. Nú gleðist við hans fólki, tjóðir,
Guds ríki komið er.
Á Zionsfjalli stendur Kristus,
ber gleðiboð í verð!
Sí, heidninganna tíð er endað,
ið royndist svár og drúgv,
so gleðist við hans fólki, tjóðir,
Guds kongur verjir búgv.
2. Nú gleðist við hans fólki, tjóðir,
burt kámast sorg og mein.
Úr stríði Guds við Harmageddon
skal jørðin trína rein.
Um verðin vrakar friðarhøvding
og trýr á falskan mátt,
fær Kristus tó um ævir framgongd;
vit lýða glað vár drott.
3. Nú gleðist við hans fólki, tjóðir,
at hvørji duragátt
ber gleðiboðini um Ríkið,
um kærleiks ríka mátt,
sum hesin vísi kongur eigur,
ið rættvíst skipar frið.
Ja, gleðist við hans fólki, tjóðir,
Gud veri okkum við.