’Gud kann ómøguliga lúgva’
149
’Gud kann ómøguliga lúgva’
1. Gud lovaði Ábraham avkom á jørð,
og Ábraham trúði, um royndin var hørð.
Við trúgv sá hann fyri sær lyftisins verð;
at Gud sigur ósatt, ómøguligt er.
2. Gud staðfesti ráð sítt, svór lyftinum eið.
Hann svór um seg sjálvan, hans ætlan var greið.
Guds eiður nú vónina tryggari ger,
at Gud sigur ósatt, ómøguligt er.
3. Óvikandi vónin sum akkerið lá,
øll álop á sannleikan vísa vit frá.
Ja, trúgvin er vard av tí lyfti, sum ber.
At Gud sigur ósatt, ómøguligt er!
4. Jehova, hin Hægsti, er trúverdur Gud,
ið ongantíð svíkur, hvørt orð gongur út!
Guds eiðsvorna ráð okkum vónsælu ber.
At Gud sigur ósatt, ómøguligt er!