68

Kristin samkensla

(Kolossebrævið 3:12)

1. Liva vit, sum kristnum sømir, hjartalig og miskunnsom,

eru vit so skjót at rætta vinarhond og siga: Kom!

Minnast vit, at Jesus vísti á miskunnarverk,

hinaferð hann nýtti myndatalu, sum var sterk?

2. Úr Samaria ein maður var á veg til Jeriko,

gekk har á ein neyðars jøda, rændan, særdan — og hvat so?

Hann gav av sær sjálvum, gav bæði pening og tíð,

júst sum lógin lærdi, gloymdi agg og gamalt stríð.

3. Altso tú skalt verða næsti hansara, sum líður neyð.

Ver sum Gud, hann gevur øllum sól og regn og dagligt breyð.

Faðir vár í himli, trúgvari vin eingin fann!

Øllum er hann góður, ja, vit líta fast á hann.

4. Ofta matur, lívd og klæði illa støddum tørvar fyrst,

tó er altíð besta gávan lívsins vatn at leska tyst.

Lær tú fólk um Ríkið, sannleikans ljós síggja tey,

nærkast himna Gudi, sum kann lætta alla neyð.