11

Sulamit-skarin

(Hásongurin 6:13)

1. ’Mín vænasta ungmoy, tú Sulamit mín,

tín andligi búni er vakrasta lín.

Og blídlig er rødd tín, so ljómandi mær,

tín kærleiki dró meg enn nærri at tær.’

2. Hoyr hirðan, ið kallar! Hoyr Jesus, Guds son!

Hann deila við hana vil ognir og lon.

Men hvat man nú ungmoyggin geva til svar?

So stinn sum ein múrur hon fyrimynd var.

3. ’Í hjartanum kærleikin gløðandi brann!

Ja, tráan so sterka sum deyðan eg fann.

Og støðugt sum Sheol títt alskni til mín,

um ævir í trúskapi verði eg tín.’

4. Tú útvalda ungmoy, halt áfram í dygd.

Í reinleika sýn teg, sum borgmúrur bygd.

Hygg, vinur tær fylgja so trúgvar á veg

har brúðgómur bíðar; øll frøast um teg.