’Verið mannilig’
134
’Verið mannilig’
1. ’Sannur maður!’ hugsaði Pilatus,
tá ið Kristus Jesus fyri honum stóð.
Manniliga vann hann trúarsigur,
vann á verðini, ið leikaði sum óð.
2. Jesus møtti djarvur sínum bøðlum,
fyrimynd hjá okkum var hann her á fold.
Líkjast vit, nú Harmageddon nærkast,
honum djørv í anda, hóast mannahold?
3. Alt tað ónda noyðist skjótt at lúta,
trupul verður tíðin fyri tann, ið trýr.
Nú krevst sannur manndómur og dirvi,
ein og hvør má vísa, hvat í honum býr.
4. Ung og gomul, maður eins og kvinna,
ganga, sum á sinni Harrin Jesus gekk,
manna kórið mikla, sum skal syngja
sigursong um Krist, ið vald og ríki fekk.