Tá ið templið bleiv vígt til Jehova, bað Sálomon eina inniliga bøn framman fyri øllum fólkinum (1Kg 8:22; w09-D 15/11 9 stk. 9-10)

Sálomon prísaði Jehova og royndi ikki sjálvur at fáa uppmerksemi (1Kg 8:23, 24)

Sálomon var eyðmjúkur, tá ið hann bað (1Kg 8:27; w99-D 15/1 17 stk. 7-8)

Sálomon er ein góð fyrimynd hjá okkum, og serliga hjá teimum, sum biðja almennar bønir. Tá ið vit biðja, skulu vit royna at gleða Jehova og ikki royna at imponera fólk.