1. Hví mundi himna Gud á sinni leggja í

at kalla teg úr myrkrinum í ljós?

Títt hjartalag hann sá, tær longdist illa tá

at kenna hann og ganga røttu kós.

Tú vildi gera vilja Guds og bað,

hann hjálpti tá, hann hjálpir enn í dag.

2. Sín kæra son gav Gud Jehova fyri teg,

tí vil hann altíð fylgja tær á veg.

Og læt nú Gud eitt gjald so dýrabart og stórt,

so veitst tú, hann er við og styrkir teg.

Hann gloymir ikki alt, tú gjørdi væl,

á øllum sínum kæru veit hann tal.