Sangur 128
Leikpallur heimsins broytist
1. Har deyðin fyrr mundi ráða,
varð frelsa menniskjum boðað.
At bjarga okkum úr váða
tók Gud við soninum stig.
(NIÐURLAG)
Sum ein leikpallur
broytist nú verðin;
er í Guds hondum øll ferðin,
veitir hann signing og frið.
2. Ein dømdur heimur forgongur,
skjótt minnist eingin hann longur.
Um heiðar hoyrist ein songur:
’Nú tekur ríki Guds við!’
(NIÐURLAG)
Sum ein leikpallur
broytist nú verðin;
er í Guds hondum øll ferðin,
veitir hann signing og frið.
(Sí eisini Sl. 115:15, 16; Róm. 5:15-17; 7:25; Op. 12:5.)
