1 Ríthe 17:1-24
17 Dúirt Éilias an Tisbíoch ó Thisbé i nGileád le hAcháb: “Dar an Tiarna beo, Dia Iosrael, dá ndéanaim seirbhís, ní thiocfaidh drúcht ná fearthainn sna blianta beaga romhainn, ach de réir mar ordóidh mise.”
2 Tháinig briathar an Tiarna chuige á rá:
3 “Imigh leat as an áit seo, gabh soir agus téigh i bhfolach i nGleann Chéirít atá taobh thoir den Iordáin.
4 Bí ag ól as an sruthán agus thug mé ordú do na fiacha bia a sholáthar duit ansin.”
5 Rinne sé mar a dúirt an Tiarna leis; d’imigh sé agus d’fhan sé i nGleann Chéirít atá taobh thoir den Iordáin.
6 Thugadh na fiacha arán chuige ar maidin agus feoil um thráthnóna, agus d’óladh sé uisce an tsrutháin.
7 Ar ball beag chuaigh an sruthán i ndísc toisc nach raibh fearthainn sa tír.
8 Ansin tháinig briathar an Tiarna chuige á rá:
9 “Éirigh agus imigh leat go Zárafat, cathair Shíodónach, agus fan ansin. Thug mé ordú, féach, do bhaintreach ansiúd thú a chothú.”
10 D’éirigh sé agus d’imigh mar sin go Zárafat. Nuair a bhain sé geata na cathrach amach, bhí baintreach ann ag cruinniú brosna. Chuir sé forrán uirthi agus dúirt: “Tabhair chugam le do thoil braoinín uisce i soitheach, ionas go mbeadh deoch uisce agam.”
11 Bhí sí ar tí imeacht faoina choinne nuair a ghlaoigh sé uirthi: “Ar mhiste leat,” ar sé, “blúire aráin a thabhairt chugam i do láimh.”
12 “Dar an Tiarna do Dhia beo,” a d’fhreagair sí, “níl builín aráin ar bith agam, níl ach glac mine i bpróca agus braoinín ola i gcrúiscín. Tá mé ag cruinniú cipín nó dhó anois roimh dhul isteach chun an méid sin a ullmhú dom féin agus do mo mhac le hithe, agus ansin gheobhaimid bás.”
13 Ach dúirt Éilias léi: “Ná bíodh eagla ort, imigh agus déan mar a dúirt tú, ach déan toirtín beag domsa as i dtús ama, agus tabhair chugam é, agus ina dhiaidh sin déan tuilleadh duit féin agus do do mhac.
14 Óir is mar seo a labhraíonn an Tiarna, Dia Iosrael:
‘Ní bheidh an próca mine ídithe,ní bheidh an crúiscín ola folamh,nó go dtiocfaidh an lá a chuirfidh an Tiarnafearthainn ar aghaidh na talún.’”
15 D’imigh sí agus rinne mar a dúirt Éilias léi agus d’ith siad an bia, ise, eisean agus [a mac] ar feadh a lán laethanta.
16 Ní raibh an próca mine ídithe na an crúiscín ola folamh, díreach mar a dúirt an Tiarna roimh re trí bhéal Éilias.
17 Tamall ina dhiaidh sin bhuail taom tinnis mac na mná, bean an tí; bhí sé chomh breoite sin nár fhan an dé ann.
18 Dúirt an bhean le hÉilias: “Cad é atá agat i m’éadan, a ghiolla Dé? An le mo pheacaí a chur ina luí orm agus le mo mhac a chur á mharú a tháinig tú anseo?”
19 “Tabhair dom do mhac,” ar seisean. Thóg sé as a baclainn é, d’iompair chun an tseomra uachtaraigh é, an áit a raibh cónaí air féin, agus d’fhág sé ina luí ar a leaba féin é.
20 Ghlaoigh sé go hard ar an Tiarna: “A Thiarna, a Dhia liom, an é is toil leat buaireamh a chur ar an mbaintreach atá ag tabhairt aire dom trí bhás a mic?”
21 Shín sé é féin ar an leanbh trí huaire agus é ag glaoch go hard ar an Tiarna: “A Thiarna, a Dhia liom, impím ort go dtaga an t-anam isteach sa leanbh seo arís.”
22 Thug an Tiarna cluas d’urnaí Éilias agus tháinig an t-anam isteach sa leanbh athuair agus bhí sé beo.
23 Rug Éilias ar an leanbh agus thug anuas é ón seomra uachtarach agus isteach sa teach agus thug sé dá mháthair é.
24 “Féach,” arsa Éilias, “tá do mhac beo.” D’fhreagair an bhean: “Tá a fhios agam anois gur giolla Dé thú agus gur fíor briathar an Tiarna i do bhéal.”
