Hóisé 12:1-14
12 [12:2] Bíonn Eafráim ag aoireacht na gaoithe,agus ag rith gan stad ar thóir an ghála anoir.Is ag dul i méad atá a chaimiléireacht agus a bhaois:déantar conradh leis an Asaír,agus beirtear cáin ola don Éigipt.
2 [12:3] Tá cúis dlí ar bun ag an Tiarna in aghaidh Iosrael.Cúiteoidh sé a dhrochbhéasa le Iacób,agus agróidh sé air a ainghníomhartha.
3 [12:4] Sa bhroinn féin bhuail sé bob ar a dheartháir,agus in inmhe fir dó chuaigh sé i ngleic le Dia.
4 [12:5] (Chuaigh sé ag coraíocht le haingeal agus bhuaigh sé air.)Ghoil sé agus d’agair sé trócaire air.Thaibhsigh an Tiarna dó i mBéit Éil agus labhair sé leis ansin.
5 [12:6] (Is é an Tiarna, sea an Tiarna, Dia na Slua, a ainm!)
6 [12:7] Le cuidiú do Dhé, beidh tú in ann filleadh leat abhaile;ach caomhnaigh an buanghrá agus an ceart,agus bíodh muinín agat as do Dhia de shíor.
7 [12:8] Bíonn meá mhealltach ina láimh aici, ag an gCanán;is breá léi éagóir a dhéanamh.
8 [12:9] “Ach ina dhiaidh sin féin,” arsa Eafráim,“d’éirigh mé saibhir agus tá stór cruinnithe agam,agus d’ainneoin mo mhaoine uile ní bhfuarthas aon urchóid ionam,a bhféadfaí coir a thabhairt air.”
9 [12:10] Is mise an Tiarna, do Dhia, ón uair a threoraigh mé thúas críocha na hÉigipte,ach tabharfaidh mé ort cónaí arís i mbothannafaoi mar a rinne tú nuair a theagmhaíomar le chéile tráth.
10 [12:11] Labhróidh mé leis na fáithe,agus tabharfaidh mé a lán físeanna dóibh;trí bhíthin na bhfáithe labhróidh mé parabail.
11 [12:12] Gileád! is í an urchóid í!níl iontu ach calaois!I nGilgeál ofrálann siad íobairtí do thairbh!Dá bhrí sin beidh a n-altóirí cosúil le cairn chlochi gclaiseanna na ngort.
12 [12:13] Theith Iacób go dtí críocha Arám;bhí Iosrael ina sheirbhíseach ann ar son mná amháin,agus ar son mná eile bhí sé ina aoire caorach.
13 [12:14] Ach le cuidiú fáidh thug an Tiarna Iosrael aníos ón Éigipt,agus ba le cuidiú fáidh a caomhnaíodh é.
14 [12:15] Chuir Eafráim le fearg ghéar ghoirt é áfach.Dá dheasca sin ligfidh a Thiarna dá fheallbhearta fola filleadh air,agus tabharfaidh sé tomhas a láimhe féin dóin éiric na maslaí a thug sé dó.
