Laoi na Laoithe 3:1-11
3 Ar mo leaba dom i gcoim oíchea loirg mé grá m’anma,a loirg mé agus ní bhfuair.
2 Éireoidh mé, cuardóidh mé,tríd an mbaile, trí na sráideanna,lorgfaidh mé grá mo chroí.—Má loirg, ní bhfuair.
3 Theagmhaigh liom na gardaíar a gcuairteanna tríd an mbaile:“An bhfaca sibh grá mo chroí?”
4 Ní fada a ghabh mé tharstugur theagmhaigh grá mo chroí liom.Rugas greim air nach scaoilfidh mégo dtabharfaidh mé isteach éi dteach mo mháthari seomra mo bhuime.
5 Agraím oraibh,a iníona Iarúsailéim,dar fia agus eilití na má,ná corraigí, ná músclaígí mo rún,go dtograí sí féin.
6 Cad é seo aníos ón bhfásach,mar a bheadh crann deataighas miorr agus túisagus uilechumhracht na siopaí?
7 Sin é coiste Sholaimh,trí fichid laoch thart air,ó shárlaochra Iosrael;
8 fear claímh gach laoch díobhó thaithí an chogaidh;a chlaíomh ar a shliasaidi gcoinne bhaol na hoíche.
9 Do rinne Solamh rísuí breithimh dó féind’adhmad na Liobáine.
10 Cosa airgid faoi,scáth óir os a chionn,adhairt chorcra ann,éabann dá fholach.
11 Tagaigí go bhfeice sibh,a iníona Iarúsailéim,Solamh rí gona mhionn ría chuir a mháthair airlá a phósta,lá áthais a chroí.
