1. Ár nAth-air ar neamh, a Ie-ho-va,

Tá buío-chas le roinnt ag-ainn leat.

Ar an oí’ seo fad-ó, a chuir tú os ár gcomhair,

Do ghrá, d’eag-na, a-gus do neart.

Le híob-airt an uain ag tabhairt cos-aint,

A scaoil tú do mhuin-tir féin saor.

Is ar choth-rom an lae, doirt-eadh fuil Chríost, Mac Dé,

Ag comh-líon-adh na dtair-n-greacht-aí.

2. Meabh-raí-onn a-rán a-gus fíon dúinn

Chomh daor is a d’íoc tus-a as.

Mar le híob-airt ó Chríost

rinn-eadh éir-ic a íoc

A chuir-fidh gach ní in-a cheart.

Ag déan-amh an chom-ór-aidh mhóir seo

I gcuimh-ne ar bhás Íos-a Críost,

Tá an slu-a an-seo

a-tá buíoch bean-nach-tach,

Len-ár ngrá is ár meas a thabhairt daoibh.

 3. Ó, tá muid an-seo i do láth-air,

Ar chuir-eadh a chuir tú féin chu’ainn.

Mol-ann muid do mhór-ghrá,

a chuir Críost in-ár ndáil,

Le faois-eamh ón mbás a thabhairt dúinn.

Seo óc-áid le cur le do ghlóir-se,

Is spreag-ann sí mis-neach is brí.

A-nois siúl-fai-mid romhainn mar a thais-peáin Críost dúinn,

Is ár súil ar an mbea-tha shíor-aí.