GBÒ GYỌ́ EA DI MM̀ MOǸ BEL BÀRÌ
Ó Gá Zìgà Kọọ̀ Pọ́lọ́ Tàn Á Lẹ̀ẹ̀là Ni Bel Ló
Dévìd beè sọ̀tọ́ deè kọọ̀ pọ́lọ́ tàn á bãàé m (2 Sám. 11:2-4; w21.06 17 ¶10)
Dévìd beè tú a kpóó siimá tóm mm̀ sĩ́deè e bè náa bọ́ló boo béè gè gṍ a pọ́lọ́ (2 Sám. 11:5, 14, 15; w19.09 17 ¶15)
Kà agẹbá pọ́lọ́ nu beè naaá ló Dévìd boo béè a pọ́lọ́ (2 Sám. 12:9-12; w18.06 17 ¶7)
À dú bíi kọ é nè kpọ̀té bẹẹ bá kọbé née ẹbvì àbèè ge bugi togó boo gbò nú e bè náa dú lé. (Gàl. 5:16, 22, 23) Jìhóvà é láá nvèè bá nèi kọ é gá zìgà kọọ̀ pọ́lọ́ tàn á siíi kúm m.
BĨINÁ O BÁ KỌỌ̀, ‘Mókà gbò gá ea di ló nà dùm ní ea é kpáá palàge dú bíi kọ ḿ lẹ̀ẹ̀là bel ló gbò nu em bugì togó boo é?’