Libro Primeiro de Samuel 16:1-23
16 O Señor faloulle a Samuel: —“¿Ata cando estarás aflixido por Xaúl, sendo que eu o rexeitei como rei de Israel? Enche o corno de óleo e vaite, de parte miña, onda Ixaí, o de Belén, pois escollín un rei entre os seus fillos”.
2 Samuel respondeu: —“¿Como farei para ir? Saberao Xaúl e matarame”. O Señor díxolle: —“Leva contigo unha xovenca e di que vas ofrecer un sacrificio ó Señor.
3 Convida a Ixaí ó sacrificio e eu direiche o que has facer; unxirás a quen eu che diga”.
4 Samuel fixo o que lle mandaba o Señor. Ó chegar a Belén, os anciáns da cidade saíronlle inquedos ó encontro e preguntáronlle: —“¿Vés para ben?”
5 El respondeulles: —“Para ben. Veño ofrecer un sacrificio ó Señor. Purificádevos e vide comigo ó sacrificio”. Logo fixo que se purificasen Ixaí e os seus fillos e convidounos ó sacrificio.
6 Cando chegaron e viu a Eliab, pensou: —“De seguro que o Señor ten diante de si o seu unxido”.
7 Pero o Señor díxolle a Samuel: —“Non te fixes no seu bo ver, nin na súa estatura. Ese está excluído, pois Deus non olla coma os homes. Os homes ven as aparencias, pero Deus ve o corazón”.
8 Ixaí chamou entón a Abinadab e fíxoo pasar diante de Samuel. Pero Samuel dixo: —“Tampouco a este non o escolleu o Señor”.
9 Ixaí fixo pasar logo a Xamah e Samuel dixo: —“O Señor non escolleu tampouco a este”.
10 Ixaí fixo pasar a sete dos seus fillos á vista de Samuel e Samuel dixo: —“Ningún destes é o escollido do Señor”.
11 Samuel preguntoulle a Ixaí: —“¿Xa non tes máis rapaces?” E el respondeulle: —“Queda aínda o pequeno, que está gardando as ovellas”. Samuel díxolle: —“Pois manda que o traian, xa que non nos sentaremos á mesa ata que el chegue”.
12 Ixaí mandou que o fosen buscar. Era loiro, de ollos fermosos e de bo parecer. O Señor dixo a Samuel: —“Érguete e únxeo, pois é este”.
13 Samuel colleu o corno do óleo e unxiuno diante dos seus irmáns. Desde aquel intre e en adiante o espírito do Señor apoderouse de David. Despois Samuel voltou para Ramah.
14 O espírito do Señor retirouse de Xaúl e un mal espírito de parte do Señor comezou a atormentalo.
15 Dixéronlle os seus servidores: —“Mira que te atormenta un mal espírito.
16 Que o noso Señor o dispoña, e nosoutros, os teus servos, buscaremos alguén que saiba toca-la harpa. Cando se meta en ti o mal espírito, tocaraa e mellorarás”.
17 Xaúl respondeulles: —“Procurádeme, pois, alguén que saiba tocar e facédemo vir”.
18 Niso repuxo un dos criados: —“Eu coñezo un fillo de Ixaí, o de Belén, que sabe tocar. É un rapaz valente e bo guerreiro, que fala ben e que é de bo parecer; e o Señor está con el”.
19 Xaúl enviou recadeiros a Ixaí con este encargo: —“Mándame o teu fillo David, o que garda o rabaño”.
20 Ixaí colleu o burro, cunha fogaza de pan, un pelexo de viño e un cabuxo, e mandoullo a Xaúl polo seu fillo David.
21 Chegado David onda Xaúl, púxose ó seu servicio. Xaúl colleulle cariño e fíxoo o seu escudeiro.
22 Xaúl mandoulle recado a Ixaí: —“Rógoche que deixes quedar comigo a David, pois cáeme ben”.
23 Cando o mal espírito lle viña a Xaúl, David tocaba a harpa. Xaúl sentía melloría. O mal espírito afastábase del.