Xeremías 21:1-14

21  Palabra que da parte do Señor lle veu a Xeremías, cando o rei Sedecías mandou a onda el a Paxhur, fillo de Malaquías, e ó sacerdote Sefanías, fillo de Maseías, para lle dicir:  —Por favor, consúltalle ó Señor da nosa parte, porque Nabucodonosor, rei de Babilonia, estanos atacando. ¡Quen nos dera que o Señor nos tratase segundo as súas intervencións prodixiosas e o volvese incapaz de nos atacar!  E Xeremías díxolles: —A Sedecías transmitídelle isto:  así fala o Señor, Deus de Israel: “As armas que tendes nas vosas mans e coas que loitades, devólvollas eu ó rei de Babilonia e ós caldeos que vos cercan desde fóra da muralla, e heinas de xuntar no medio desta cidade.  Eu en persoa loitarei contra vós, coa man estendida e con brazo forte, con ira, con noxo e con grande rabia.  Farei feri-los habitantes desta cidade, homes e animais, que morrerán dunha grande peste.  Despois disto —é o Señor quen fala— hei entregar a Sedecías, rei de Xudá, os seus servidores, o pobo, e os que nesta cidade queden con vida da peste, da espada e da fame, heinos de entregar nas mans de Nabucodonosor, rei de Babilonia, nas mans dos seus inimigos, e nas mans dos que atentan contra a súa vida. El pasaraos polo fío da espada, sen piedade, nin respecto, nin compaixón”.  A este pobo haslle dicir: —Así fala o Señor: “Vede que poño diante de vós o camiño da vida e o camiño da morte:  o que siga vivindo nesta cidade morrerá de espada, de fame e de peste; o que saia e se renda ós caldeos, que vos están sitiando, vivirá: así, cando menos, conservará a súa vida como botín. 10  Poño a miña ira nesta cidade para mal e non para ben —é o Señor quen fala— e entrégoa na man do rei de Babilonia, para que a queime con lume”. 11  Ollade, casa do rei de Xudá, escoitade a palabra do Señor: 12  —Casa de David, así fala o Señor: “Examinadores, administrade a xustiza,librade o oprimido da man do opresor;se non, a miña ira xurdirá coma lume,queimará e non haberá quen a apague,por mor da maldade dos seus feitos. 13  Velaquí estou contra ti,que dominas nos fortes e e-la rocha dos xustos —é o Señor quen fala—: vós sóde-los que dicides: ¿quen baixará contra nós? ¿Quen entrará nos nosos casais? 14  Eu castigareivosconforme o froito das vosas accións—é o Señor quen fala—. Prendereille lume ó seu bosque, e o lume consumirá todo no arredor”.

Notas ó pé