Xeremías 36:1-32
36 No ano cuarto de Ioaquim, fillo de Ioxías, rei de Xudá, veulle a Xeremías esta palabra de parte do Señor:
2 —Colle un rolo limpo, e escribe nel tódolos oráculos que eu che comuniquei acerca de Xerusalén e de Xudá e de tódolos pobos, desde o día que che empecei a falar nos tempos de Ioxías ata o día de hoxe.
3 Tal vez escoiten os de Xudá toda a desgracia que estou pensando causarlles, de xeito que se arrepintan cada un deles do seu mal comportamento, e eu lles poida perdoa-las súas iniquidades e mailos seus pecados.
4 Entón Xeremías chamou a Baruc, fillo de Nerías, e Baruc escribiu no rolo limpo, ó dictado de Xeremías, tódolos oráculos que o Señor lle dixera.
5 Logo Xeremías deulle esta orde a Baruc:
—Eu estou preso, non podo entrar no templo do Señor.
6 Vai ti e le no rolo o que escribiches ó meu dictado, tódolos oráculos do Señor, na presencia de todo o pobo que se atopa no templo do Señor nun día de xexún; leralos tamén en voz alta na presencia de tódolos xudeus que veñen das súas diferentes cidades.
7 Tal vez a súa oración caia ben na presencia do Señor e se arrepintan cada un do seu mal comportamento, porque terrible é a cólera e furor que o Señor anunciou sobre este pobo.
8 Baruc, fillo de Nerías, fíxoo todo tal como lle mandou o profeta Xeremías; unha vez no templo do Señor leu no rolo tódolos oráculos do Señor.
9 No ano quinto de Ioaquim, fillo de Ioxías, rei de Xudá, no mes noveno, convocouse un xexún na presencia do Señor para todo o pobo de Xerusalén, e para todo o pobo que, procedente das cidades de Xudá, se xuntaba en Xerusalén.
10 Unha vez no templo do Señor e na presencia de todo o pobo leu Baruc no libro tódolos oráculos de Xeremías na sala do notario Guemarías, fillo de Xafán, no patio de arriba, á entrada da Porta Nova do templo do Señor.
11 Miqueas, fillo de Guemarías, fillo de Xafán, escoitou tódolos oráculos do Señor que estaban no escrito,
12 e, de seguido, baixou ó palacio real, á sala do notario e alí estaban en sesión tódalas autoridades: Elixamá, o notario, Delaías, fillo de Xemaías, Elnatán, fillo de Acbor, Guemarías, fillo de Xafán, Sedecías, fillo de Hananías e tódalas restantes autoridades.
13 Miqueas contoulles tódalas cousas que lle oíra ler a Baruc, cando este lía o libro na presencia do pobo.
14 Entón o consello de ministros mandou onda Baruc a Xehudí, fillo de Netanías, fillo de Xelemías, fillo de Cuxí, a que lle dixese: Colle na túa man o rolo que liches en presencia do pobo e ven. Colleu Baruc, fillo de Nerías, na súa man o rolo, e entrou onda os ministros.
15 Eles dixéronlle:
—Senta e leo diante de nós.
E Baruc leuno diante deles.
16 Ó oíren tódolos oráculos, cheos de pánico, miraron uns para os outros e dixéronlle:
—Ben certo, Baruc, que lle comunicaremos ó rei todos estes oráculos.
17 E a Baruc preguntáronlle:
—Indícanos como recolliches por escrito da súa boca todos estes oráculos.
18 Respondeulles Baruc:
—El en persoa dictábame todos estes oráculos e eu escribíaos no libro con tinta.
19 Logo, os ministros dixéronlle a Baruc:
—Vai e escóndete ti xunto con Xeremías, e que ninguén saiba onde estades.
20 Eles, logo que puxeron o rolo na oficina de Elixamá, o notario, entraron no patio onda o rei e contáronlle a el en persoa tódalas cousas que pasaran.
21 Entón o rei mandou a Iehudí busca-lo rolo. El colleuno na oficina de Elixamá, o notario, e o mesmo Iehudí o leu na presencia do rei e na presencia de tódalas autoridades que estaban de pé ante o rei.
22 O rei estaba sentado no palacio de inverno —estaban no noveno mes— e cun braseiro aceso diante del.
23 E cando Iehudí tiña lidas tres ou catro columnas, o rei rachábaas cun coitelo de escribán, e botábaas ó lume do braseiro, ata consumir todo o rolo no lume do braseiro.
24 Nin o rei nin os seus servidores ó escoitaren todos estes oráculos se amedoñaron nin racharon os seus vestidos.
25 E aínda que Elnatán, Delaías e Guemarías lle insistían ó rei para que non queimase o rolo, el non lles fixo caso.
26 E o rei mandoulles a Ierahmel, príncipe real, a Seraías, fillo de Azriel, e a Xelemías, fillo de Abdel, que arrestasen a Baruc, o escribán, e mais a Xeremías, o profeta. Pero o Señor mantívoos escondidos.
27 Despois que o rei queimara o rolo e mailos oráculos que Baruc escribira ó dictado de Xeremías, veulle a palabra do Señor a Xeremías nestes termos:
28 —Volve a facerte con outro rolo e escribe de novo nel tódolos oráculos de antes, os que había no primeiro rolo que queimou Ioaquim, rei de Xudá.
29 E a Ioaquim, rei de Xudá, haslle dicir: así fala o Señor: ti queimaches aquel rolo, dicindo: ¿Por que escribiches nel “virá o rei de Babilonia e destruirá esta capital e fará desparecer dela homes e animais?”.
30 Por isto, así fala o Señor acerca de Ioaquim, rei de Xudá: —Non terá quen sente no trono de David, e o seu cadáver quedará exposto á calor durante o día e ó frío durante a noite.
31 Pedireille contas a el, á súa descendencia e ós seus servidores das súas iniquidades; e traerei contra eles, contra tódolos habitantes de Xerusalén e contra cada un dos xudeus, toda a desgracia que lles anunciei e da que non fixeron caso.
32 Entón Xeremías colleu outro rolo e deullo a Baruc, fillo de Nerías, o escribán, que escribiu nel, ó dictado de Xeremías, tódolos oráculos do libro que Ioaquim, rei de Xudá, queimara no lume. E aínda se lles engadiron a aqueles outros moitos oráculos semellantes.