Xeremías 37:1-21

37  O rei Sedecías, fillo de Ioxías, reinou en vez de Ieconías, fillo de Ioaquim, xa que Nabucodonosor, rei de Babilonia, o constituíu rei no país de Xudá.  Pero ninguén fixo caso das palabras que o Señor comunicou por medio do profeta Xeremías: nin el nin os seus ministros nin os terratenentes.  O rei Sedecías mandou a Iehucal, fillo de Xelemías, e ó sacerdote Sefanías, fillo de Maseías, a dicirlle a Xeremías: —Se fa-lo favor, reza ó Señor, noso Deus, por nós.  Naquel entón Xeremías andaba libremente entre o pobo, pois aínda non o meteran no cárcere.  Daquela as tropas do Faraón saíron de Exipto, e tan pronto como os caldeos, que estaban cercando Xerusalén, oíron a noticia, levantaron o cerco de Xerusalén.  Entón veulle a palabra do Señor ó profeta Xeremías nestes termos:  —Así fala o Señor, Deus de Israel: así tedes que lle falar ó rei de Xudá, que vos mandou onda min para que eu consultase: velaquí as tropas do Faraón que saíron para axudarvos, pero volveran ó seu país de Exipto.  E os caldeos darán volta e loitarán contra esta cidade, tomarana e prenderanlle lume.  Así fala o Señor: Non levantéde-los vosos ánimos dicindo: “De seguro que os caldeos marchan da nosa presencia”. Porque non marcharán. 10  Aínda que derrotasedes a tódolos exércitos dos caldeos que loitan contra vós, de xeito que non quedase máis ca soldados acoitelados, cada un deles ergueríase da súa tenda e prenderíalle lume a esta cidade. 11  Cando o exército dos caldeos levantou o cerco de Xerusalén a causa da presencia do exército do Faraón, 12  saíu Xeremías de Xerusalén para ir á rexión de Benxamín, a fin de asistir ó reparto dunha herencia entre o pobo. 13  Ó chegar el á porta de Benxamín, xa estaba tamén alí o xefe da inspección, chamado Ierías fillo de Xelemías, que prendeu ó profeta Xeremías, dicíndolle: —Ti estaste pasando ós caldeos. 14  Xeremías repuxo: —¡Mentira! Non me estou pasando ós caldeos. Pero Ierías non lle fixo caso e prendeu a Xeremías, e levouno xunto ás autoridades. 15  As autoridades anoxáronse con Xeremías, fixérono azoutar e metérono na cadea, na casa de Ionatán, o escribán, pois tíñana convertida en cárcere. 16  Así entrou Xeremías no interior da cisterna, nas bóvedas. Alí estivo vivindo Xeremías moito tempo. 17  O Rei Sedecías mandouno buscar, e interrogouno en secreto na súa casa: —¿Hai algunha palabra de parte do Señor? Respondeulle Xeremías: —Si. E engadiu: —Serás entregado no poder do rei de Babilonia. 18  Díxolle Xeremías ó rei Sedecías: —¿Que delito cometín contra ti, ou contra os teus servidores ou contra este pobo, para que me metades no cárcere? 19  ¿Onde están os vosos profetas que vos profetizaron dicindo: “O rei de Babilonia non virá contra nós nin contra este país”?. 20  Pois agora, meu señor, meu rei, escóitame, por favor. Que a miña súplica sexa ben acollida na túa presencia, non permitas que volva á casa de Ionatán, o escribán, non permitas que eu morra alí. 21  Entón o rei Sedecías deu a orde de que detivesen a Xeremías no patio de garda e de que lle desen ó día unha bola de pan —da Rúa dos Panadeiros—, ata que se acabase o pan da cidade. Deste xeito viviu Xeremías no patio da garda.

Notas ó pé