Daniel 1:1-21

1  No ano terceiro de Ioaquim, rei de Xudá, chegou a Xerusalén Nabucodonosor, rei de Babilonia, e asediouna.  O Señor puxo nas súas mans a Ioaquim, rei de Xudá, e mais boa parte dos vasos da casa de Deus, que fixo levar para o país de Xinar. Os vasos depositounos na casa do tesouro dos seus deuses.  O rei ordenou a Axpenaz, xefe dos oficiais, que trouxese de entre os israelitas de estirpe real ou de familia nobre,  algúns rapaces que non tivesen ningunha tara, fosen de bo parecer e instruídos en toda clase de sabedoría, cultos e intelixentes e xeitosos para serviren no pazo real. Tamén ordenou que lles ensinasen a lingua e maila literatura caldeas.  O rei fixoulles unha ración diaria da comida e mais do viño da mesa real. A súa crianza debía durar tres anos; despois pasarían a servi-lo rei.  Entre eles atopábanse uns xudeus: Daniel, Hananías, Mixael e Azarías.  O xefe dos oficiais trocóulle-los nomes: a Daniel púxolle Baltasar; a Hananías, Xadrac; e Mixael, Mixac; e a Azarías, Abednegó.  Daniel propúxose non se contaminar compartindo a comida do rei e mailo viño da súa mesa, e suplicoulle ó xefe dos oficiais que non o obrigase a se contaminar.  Deus fixo que o xefe dos oficiais tivese dó e consideración de Daniel, 10  e díxolle: —Eu teño medo do meu señor, o rei, polo feito de que el determinou o que habiades de comer e beber, e, se vos vise cun aspecto máis raquítico có dos rapaces da vosa idade, poñeriades en perigo a miña cabeza diante do rei. 11  Díxolle entón Daniel ó garda posto polo xefe dos oficiais ó coidado de Daniel, de Hananías, de Mixael e mais de Azarías: 12  —Por favor, ponnos a proba durante dez días: que nos sirvan legumes para comer e auga para beber. 13  Despois podes comproba-lo noso aspecto en relación co dos mozos que se alimentan cos manxares do rei, e fas connosco conforme vexas. 14  El aceptou a proposta, e someteunos á proba durante dez días. 15  Ó cabo dos dez días tiñan mellor aspecto e estaban máis gordos ca tódolos mozos que comían dos manxares do rei. 16  Desde entón o garda retiráballe-la ración da comida e mais do viño que debían tomar, e dáballes legumes. 17  Deus concedeulles a estes catro mozos ciencia e intelixencia en toda clase de letras e sabedoría. Daniel tamén sabía interpretar visións e soños. 18  Cando se cumpriu o tempo sinalado polo rei para seren presentados os mozos, o xefe dos oficiais levounos ante Nabucodonosor. 19  O rei conversou con eles, e non encontrou entre todos ningún coma Daniel, Hananías, Mixael e Azarías. Quedaron, pois, ó servicio do monarca. 20  En tódalas cuestións de sabedoría e intelixencia que o rei lles propuxo, atopounos dez veces superiores a tódolos meigos e adiviños que existían en todo o seu reino. 21  Daniel permaneceu alí ata o ano primeiro do reinado de Ciro.

Notas ó pé