Evanxeo segundo San Mateo 16:1-28

16  Chegaron os fariseos e mailos saduceos, e, para o poñeren a proba, pedíronlle que lles mostrase un sinal do ceo.  El respondeulles: —Vós á tardiña dicides: “Vai vir bo tempo, porque hai roibéns no ceo”;  e á mañanciña: “vai haber treboada, porque o ceo está sombrizo”. ¿Así que sabedes discerni-lo cariz do ceo, e non sodes capaces de interpreta-los sinais dos tempos?  ¡Esta xeración malvada e adúltera reclama un sinal! Pois non se lle vai dar máis sinal có de Xonás. E deixounos coa palabra na boca.  Ó pasaren para a outra banda, os discípulos esquenceron levar pan.  E díxolles Xesús: —Tede coidado. ¡Ollo co fermento dos fariseos e saduceos!  Comentaban entre eles: “É que non trouxemos pan”.  Xesús decatouse e díxolles: —¡Como, homes de pouca fe: así que estades aí debatendo que non tedes pan!  ¿Aínda non acabades de entender e non vos acordades dos cinco bolos de pan para cinco mil, e de cantas cestas enchestes? 10  ¿Nin dos sete bolos para catro mil, e de cantas cestas enchestes? 11  ¿Como non entendedes que non era de pan do que eu vos falaba? ¡Coidado! ¡Ollo co fermento dos fariseos e dos saduceos! 12  Entón comprenderon que non lles falara de que tivesen coidado co fermento do pan, senón da doutrina dos fariseos e saduceos. 13  Cando chegou á comarca de Cesarea de Filipo preguntoulles Xesús ós seus discípulos: —¿Quen di a xente que é o Fillo do Home? 14  Eles responderon: —Uns, que Xoán Bautista; outros, que Elías; outros, que Xeremías ou algún dos profetas. 15  Insistiu: —E vós, ¿quen dicides que son? 16  Respondeu Simón Pedro: —Ti e-lo Mesías, o Fillo do Deus vivo. 17  E Xesús contestoulle: —Ditoso ti, Simón, fillo de Xonás; porque iso non cho revelou ninguén de carne e sangue, senón meu Pai que está no ceo. 18  E eu asegúroche que ti es Pedro, a pedra; e sobre esta pedra vou edifica-la miña Igrexa; e as portas do Inferno non prevalecerán en contra dela. 19  Dareiche as chaves do Reino dos Ceos: todo o que ates na terra, ficará atado nos ceos; e todo o que desates na terra, ficará desatado nos ceos. 20  E mandoulles ós discípulos que non dixesen nada de que el era o Mesías. 21  Desde aquela empezou Xesús a aclararlles ós seus discípulos que tiña que ir a Xerusalén, e que alí o ían facer padecer moito os anciáns, os sumos sacerdotes e os letrados; que o ían executar e que ó terceiro día había resucitar. 22  Pedro, colléndoo á parte, empezou a rifar con el, dicindo: —Deus te libre, Señor; a ti non che pasará nada diso de maneira ningunha. 23  Pero el, volvéndose, díxolle a Pedro: —¡Arreda de min, Satanás! Ti es un tentador para min, porque non te deixas guiar por Deus senón polos homes. 24  Entón díxolles Xesús ós seus discípulos: —Se alguén quere vir comigo, que renuncie a si mesmo, que cargue coa súa cruz e que me siga. 25  Porque quen queira poñer a salvo a súa vida, perderaa; pero quen a perda pola miña causa, poñeraa a salvo. 26  Pois ¿de que lle serve ó home gaña-lo mundo enteiro se perde a súa vida? E ¿que pode dar un home para recobra-la súa vida? 27  Porque o Fillo do Home ha vir coa gloria de seu Pai entre os anxos; entón pagará a cadaquén conforme á súa conducta. 28  Tende por seguro que algúns dos aquí presentes non morrerán sen veren antes o Fillo do Home vir no seu Reino.

Notas ó pé