Evanxeo segundo San Mateo 19:1-30
19 Cando terminou Xesús estes discursos, partiu de Galilea e veu para a terra de Xudea, na outra banda do Xordán.
2 Seguiuno moita xente, e el púxose a lles curar alí os enfermos.
3 Chegaron onda el uns fariseos e preguntáronlle para poñéreno a proba:
—¿É lícito repudia-la muller por un motivo calquera?
4 El respondeu:
—¿Seica non sabedes que o Creador os fixo varón e femia desde o principio,
5 e que dixo: Por iso deixará o home a seu pai e mais a súa nai, unirase coa súa muller, e serán os dous unha soa carne?
6 De xeito que xa non son dous, senón unha soa carne. Polo tanto, o que Deus xuntou, que non o separe o home.
7 Preguntáronlle:
—¿E logo como é que Moisés mandou entrega-lo certificado de divorcio e repudiala?
8 El respondeu:
—Debido á dureza do voso corazón, permitiuvos Moisés repudia-las vosas mulleres; pero ó principio non era así.
9 Asegúrovos que quen repudia a súa muller (sacado que estea malvivindo) e casa con outra, comete adulterio.
10 Entón dixéronlle os dicípulos:
—Pois se a situación do home respecto á muller é esa, casar non nos fai avío ningún.
11 El contestoulles:
—Non todos entenden esta linguaxe, senón aqueles a quen se lles concedeu.
12 Hainos que non poden casar, porque naceron así do ventre da súa nai; outros, porque así os fixeron os homes; e outros, porque eles mesmos se fixeron así polo Reino dos Ceos. Quen poida entender, que entenda.
13 Leváronlle entón uns nenos, para que lles impuxese as mans, e rezase por eles. Pero os discípulos rifábanlles.
14 Mais Xesús díxolles:
—Deixade que os nenos se acheguen a min, non llelo privedes, porque deles é o Reino dos Ceos.
15 E despois de lles impoñe-las mans, marchou de alí.
16 Nisto acercouse un para lle preguntar:
—Mestre, ¿que teño que facer de bo para acada-la vida eterna?
17 El contestoulle:
—¿Por que me preguntas acerca do bo? Soamente Un é Bo. E se queres entrar na vida, garda os mandamentos.
18 El preguntoulle:
—¿Cales?
—Non matarás, non cometerás adulterio, non roubarás, non darás falso testemuño;
19 honra a teu pai e a túa nai, e ama ó teu próximo coma a ti mesmo.
20 O mozo contestou:
—Todas esas cousas xa as gardo. ¿Que é o que me falta?
21 Respondeulle Xesús:
—Se queres ser perfecto, vai, vende canto tes, e dállelo ós pobres, e terás un tesouro no ceo; e despois, ven e sígueme.
22 Oíndo estas cousas, o xove marchou moi aflixido: tiña moitos bens.
23 Entón díxolles Xesús ós seus dicípulos:
—Asegúrovos que lles vai ser difícil ós ricos entrar no Reino dos Ceos;
24 volvo a asegurarvos; é máis fácil para un camelo pasar polo ollo dunha agulla que para un rico entrar no Reino dos Ceos.
25 Oíndo aquilo, os discípulos aínda estaban máis abraiados e comentaron:
—Pero logo, ¿quen se vai poder salvar?
26 Mirando para eles fixamente, díxolles:
—Si, para os homes é imposible; pero para Deus todo é posible.
27 Entón interveu Pedro dicindo:
—Pois nós deixámolo todo, e seguímoste. ¿Que nos vai tocar?
28 Xesús respondeu:
—Asegúrovos que vós, os que me seguistes, cando chegue o mundo novo e o Fillo do Home sente no trono da súa gloria, sentaredes en doce tronos para xulgárde-las doce tribos de Israel.
29 E todo aquel que deixou casas ou irmáns ou pai ou nai ou fillos ou leiras, por causa do meu nome, recibirá cen veces máis e herdará a vida eterna.
30 E hai moitos que son os primeiros e serán os últimos; e moitos que son os últimos e serán os primeiros.