Proverbios 31:1-31
31 Verbas de Lemuel, rei de Masá, coas que o instruíu súa nai:
2 ¡Non, meu fillo! ¡Non, filliño das miñas entrañas!
¡Non, fillo das miñas promesas!
3 Non céda-lo teu vigor ás mulleresnin a túa potencia ás que perden ós reis.
4 Non di ben cos reis, Lemuel,non di ben cos reis o beber viño,nin convén a gobernantes o licor,
5 non sexa que, bébedos, esquezan as leise trastornen o dereito dos miserentos.
6 Dá o licor ó afundido;e viño, ós de espírito magoado,
7 para que beban e esquezan a miseriae non se lembren máis da súa coita.
8 Pronúnciate a favor do mudoe a prol da causa dos abandonados.
9 Abre a boca e pronuncia sentencia xusta,e defende o dereito do coitado e do pobre.
10 Unha muller xeitosa ¿quen a atopará?:
o seu valer supera o das perlas.
11 O seu marido pon nela a confianzae non lle han faltar ganancias;
12 procúralle felicidade, e non desgracia,tódolos días da súa vida.
13 Consegue lá e liño,e traballa gustosa coas súas mans;
14 é coma os barcos mercantes,traendo de lonxe a súa mantenza.
15 Érguese cando aínda é noite,dando ordes ós da casae distribuíndo os mandatos entre as criadas.
16 Mira unha leira e mércaa,e co que producen as súas mans planta unha viña.
17 Cingue de fortaleza os seus cadríse reafirma os seus brazos;
18 decátase de que a súa tarefa prosperae a súa candea non esmorece na noite.
19 Bota as máns á rocae os seus dedos manexan o fuso.
20 Tende a palma ó indixentee achega as súas máns ó mendigo.
21 Non teme polos da casa cando neva,pois todos eles levan roupas dobradas.
22 Fíxose ela mesma os cobertores,e o seu vestido é de liño escolleito e púrpura.
23 O seu marido é estimado no tribunal,cando asenta cos anciáns da bisbarra.
24 Confecciona tea e véndea,e fornece de faixas ós viaxantes.
25 Forza e elegancia son o seu vestido,e ri cara ó día de mañá.
26 Cando abre a boca é con sabedoría,e na súa lingua hai unha instrucción piadosa.
27 Está pendente do ir e vir dos da casa,e non xanta un pan ocioso.
28 Érguense os seus fillos e bendícena,e o marido fai a súa louvanza:
29 —“Hai moitas mozas de valer,mais ti véncelas a todas”.
30 A gracia engana e a fermosura esvaece:
só a muller que teme ó Señor merece ser louvada.
31 ¡Que falen por ela as obras das súas mans,e os seus feitos lle dean honra na praza!