Os Salmos 30:1-12

(30:1) Salmo, canto da dedicación do templo do Señor. De David. 30  (30:2) Eu lóuvote, Señor, que me liberase non deixas que o inimigo faga riso de min.   (30:3) Señor, meu Deus,eu suplico, e ti sándasme;   (30:4) sácasme do abismoe mantesme na vida,lonxe dos que baixan ó sepulcro.   (30:5) Cantádelle ó Señor os seus amados,louvade o seu santo nome.   (30:6) O seu asaño dura só un intre;o seu favor, toda a vida. Se hai pranto á tardiña,ó abrente xa hai ledicia.   (30:7) Eu digo ben seguro: —“Nunca perecerei”.   (30:8) O teu favor, Señor, sostén a miña forza;pero se ocúlta-lo rostro, quedo conturbado.   (30:9) Por ti chamo, Señor,ó meu dono suplico.   (30:10) ¿Que gañas ti coa miña mortee con que eu baixe ó sepulcro? ¿Ou é que pode louvarte o poe proclama-la túa fidelidade? 10  (30:11) Escoita, Señor; ten compaixón de min,se ti, Señor, a miña axuda. 11  (30:12) Ti podes troca-lo loito en danza,espirme do saco e vestirme de festa, 12  (30:13) para que o meu peito che cante, sen calar. Señor, meu Deus,por sempre te hei louvar.

Notas ó pé