Os Salmos 44:1-26
(44:1) Do mestre do coro. Dos coreítas, maskil.
44 (44:2) Nós mesmos, Deus, oímolo,e nosos pais nolo contaron:
a obra que fixeches nos seus días,nas idades remotas.
2 (44:3) Coa túa propia mandesherdaches xente, para establecelos,destruíches nacións, para estendelos.
3 (44:4) Non adquiriron o país coa súa espada,nin foi o seu brazo quen lles deu a victoria,senón a túa dereita e o teu brazoe a luz da túa presencia, porque os amabas.
4 (44:5) Es ti, meu Deus e meu rei,quen lle dá a victoria a Xacob.
5 (44:6) Contigo rexeitámo-los nosos agresores,no teu nome calcamos nos nosos adversarios.
6 (44:7) Non é no meu arco en quen confíonin é a miña espada a que me dá a victoria.
7 (44:8) Ti es quen nos libra dos que nos aldraxan,quen confúnde-los que nos odian.
8 (44:9) En Deus está a nosa gloria,no seu nome, a nosa gabanza.
9 (44:10) Mais agora rexéitasnos, exposnos á vergonza,non saes cos nosos exércitos á guerra.
10 (44:11) Déixasnos recuar diante dos inimigos,espólianno-los nosos agresores.
11 (44:12) Entrégasnos, coma res de matadeiro,espállasnos entre tódalas xentes.
12 (44:13) Vendes sen prezo ó teu pobo,sen gañar na súa venda.
13 (44:14) Fas de nós o riso dos veciños,a burla e o escarnio do arredor.
14 (44:15) Fas de nós a rexouba das xentese o aceno burlón dos demais pobos.
15 (44:16) A deshonra está todo o día ante min,cóbreme a cara a vergonza
16 (44:17) cando escoito ós que insultan e aldraxan,cando vexo inimigos e adversarios.
17 (44:18) E todo isto pasounos sen te esquencermos,sen violármo-la túa alianza,
18 (44:19) sen volver atrás o noso corazón,nin desvia-los pés do teu camiño.
19 (44:20) Ti botáchesnos ós chacais,cubríchesnos de tebras.
20 (44:21) Se esquecesémo-lo noso Deus,ou erguesémo-las mans a un deus alleo,
21 (44:22) ¿non o ía Deus descubrir,El, que coñece os íntimos segredos?
22 (44:23) Pola túa culpa somos decote degolados,tratados coma res de matadeiro.
23 (44:24) Esperta, ¿por que estás, Señor, durmido?
Érguete. Non nos rexeites para sempre.
24 (44:25) ¿Por que escónde-la túa cara,esquéce-la nosa miseria e opresión?
25 (44:26) O noso alento está postrado no po,o noso ventre polo chan.
26 (44:27) Érguete na nosa axuda,redímenos, pola túa misericordia.