Os Salmos 88:1-18
(88:1) Cántiga, salmo, dos coreítas. Do mestre do coro, segundo Mahalat, para cantar. De Hemán o indíxena.
88 (88:2) Señor, Deus, o meu salvador,a ti clamo, día e noite.
2 (88:3) Chegue a ti a miña súplica,abaixa o teu oído ó meu clamor.
3 (88:4) Estou farto de males,a miña vida á beira do abismo.
4 (88:5) Cóntanme xa entre os que baixan ó sepulcro,son home sen remedio.
5 (88:6) Estou abandonado entre os mortos,coma os cadáveres deitados no sepulcro,dos que xa non te lembras.
6 (88:7) Botáchesme na cova profunda,nas tebras do abismo.
7 (88:8) Sobre min pousa a túa indignación,tódalas túas ondas me envolven.
8 (88:9) Arredas de min ós da familia,fasme noxento para eles.
9 (88:10) Estou pechado e sen saída,anubados os ollos de pesar.
Todo o día estou a te chamar,estendendo as mans cara a ti.
10 (88:11) ¿Fas ti prodixios cos mortos?
¿Érguense os defuntos a te louvaren?
11 (88:12) ¿Fálase do teu amor no sepulcro,da túa fidelidade no reino da morte?
12 (88:13) ¿Coñécense nas tebras as túas marabillas,a túa xustiza na terra do olvido?
13 (88:14) Pero eu, Señor, clamo a ti,a miña oración vai de mañá ó teu encontro.
14 (88:15) ¿Por que, Señor, me rexeitase escondes de min a túa presencia?
15 (88:16) Desde neno son pobre e malpocado,dobrado de atura-los teus terrores.
16 (88:17) O teu furor asobállame,consómenme os teus espantos;
17 (88:18) rodéanme, coma auga, o día enteiro,asáltanme todos a un tempo.
18 (88:19) Arredaches de min amigos e compañeiros,por única compaña teño as tebras.