As boas noticias segundo Xoán 1:1-51
1 No principio a Palabra existía, a Palabra estaba con Deus e a Palabra era un deus*.
2 El estaba no principio con Deus.
3 Tódalas cousas chegaron a existir por medio del, e nin unha soa cousa chegou a existir sen el.
O que chegou a existir
4 mediante el foi a vida, e a vida era a luz dos seres humanos.
5 A luz brilla no medio da escuridade, pero a escuridade non a puido apagar*.
6 Veu un home que foi enviado como representante de Deus e que se chamaba Xoán.
7 Este home veu como testemuña para dar testemuño acerca da luz, para que persoas de todo tipo cresen grazas a el.
8 Xoán non era esa luz, pero veu para dar testemuño acerca desa luz.
9 A luz verdadeira que ilumina a todo tipo de persoas estaba a punto de vir ó mundo.
10 De feito, el* xa estaba no mundo e o mundo chegou a existir por medio del, pero o mundo non o recoñeceu.
11 Veu á súa propia casa, pero a súa xente non o aceptou.
12 Pero a tódolos que si que o recibiron deulles o dereito de chegar a ser fillos de Deus, porque estaban demostrando que tiñan fe no seu nome.
13 Eles non naceron de humanos*, nin pola vontade humana*, nin pola vontade dun home, senón que naceron como fillos de Deus.
14 A Palabra chegou a ser un home* e viviu entre nós. E vimos a súa gloria, unha gloria coma a que recibe un fillo unixénito de parte do seu pai. El estaba cheo do favor de Deus* e ensinaba a verdade.
15 (Xoán deu testemuño acerca del. Berrou: “El é sobre quen dixen: ‘O que vén detrás de min adiantóuseme porque existía antes ca min’!”.)
16 Do que el está cheo, todos nós recibimos en abundancia: bondade inmerecida sobre bondade inmerecida.
17 Porque a Lei foi dada mediante Moisés, pero a bondade inmerecida e a verdade chegaron a existir mediante Xesucristo.
18 Ningún humano viu nunca a Deus. O deus unixénito, que está ó lado do Pai*, é quen nos explicou como é el.
19 Cando os xudeus enviaron uns sacerdotes e uns levitas desde Xerusalén para preguntarlle “Ti quen es?”, Xoán deu este testemuño.
20 En vez de negarse a contestar, admitiu: “Eu non son o Cristo”.
21 Eles preguntáronlle: “Entón, ti quen es? Es Elías?”. El contestoulles: “Non, non o son”. Despois preguntáronlle: “Es o Profeta?”. E contestou: “Non!”.
22 Así que eles dixéronlle: “Dinos quen es, para que lles deamos unha resposta ós que nos enviaron. Ti quen dis que es?”.
23 El contestou: “Eu son a voz de alguén que berra no deserto ‘Endereitade o camiño de Xehová*!’, tal como dixo o profeta Isaías”.
24 Aqueles homes que lle estaban facendo preguntas viñan de parte dos fariseos*.
25 E preguntáronlle: “Se non es o Cristo, nin Elías, nin o Profeta, entón por que bautizas?”.
26 Xoán contestoulles: “Eu bautizo en auga. Entre vós hai alguén ó que non coñecedes.
27 El é o que vén detrás de min, e eu nin sequera merezo desatarlle as correas das sandalias”.
28 Estas cousas pasaron en Betania*, ó outro lado do Xordán, onde Xoán estaba bautizando.
29 Ó día seguinte, Xoán viu que Xesús viña cara a el e dixo: “Mirade, o Cordeiro de Deus que quita o pecado do mundo!
30 El é sobre quen dixen: ‘Detrás de min vén un home que se me adiantou, porque existía antes ca min’.
31 Nin sequera eu o coñecía, pero estou bautizando en auga para que Israel poida saber quen é el”.
32 Xoán tamén confirmou isto* cando dixo: “Vin o espírito santo baixar do ceo coma unha pomba e manterse enriba del.
33 Nin sequera eu o coñecía, pero quen me enviou a bautizar en auga díxome: ‘Saberás quen é o que bautiza en espírito santo cando vexas que o espírito baixa e se mantén enriba del’.
34 E eu iso vino, e dei testemuño de que este é o Fillo de Deus”.
35 Ó día seguinte, Xoán estaba outra vez alí con dous dos seus discípulos.
36 E cando viu a Xesús camiñando, dixo: “Mirade, o Cordeiro de Deus!”.
37 Cando os dous discípulos escoitaron o que acababa de dicir, foron detrás de Xesús.
38 Entón Xesús xirouse e, ó ver que o seguían, preguntoulles: “Que queredes?”. Eles contestáronlle: “Rabí (que traducido significa ‘mestre’), onde estás aloxado?”.
39 E el díxolles: “Vinde e verédelo”. Eles foron, viron onde estaba aloxado e quedaron con el o resto do día. Eran arredor das 4 da tarde*.
40 Un dos dous que escoitaron o que Xoán dixera e que seguiron a Xesús foi Andrés, o irmán de Simón Pedro.
41 Despois diso, Andrés encontrou o seu irmán Simón e díxolle “Encontramos o Mesías” (que traducido é Cristo),
42 e levouno a onde estaba Xesús. Cando Xesús mirou para el, díxolle: “Ti es Simón, o fillo de Xoán. A ti vanche chamar Cefas” (que traducido é Pedro).
43 Ó día seguinte, Xesús quería marchar para Galilea. Entón encontrou a Felipe e díxolle: “Faite o meu discípulo*”.
44 Felipe era de Betsaida, da mesma cidade que Andrés e Pedro.
45 Felipe encontrou a Natanael e díxolle: “Encontramos aquel sobre quen escribiu Moisés na Lei e sobre quen escribiron os Profetas. É Xesús de Nazaret, o fillo de Xosé”.
46 Pero Natanael preguntoulle: “De verdade pode saír algo bo de Nazaret?”. E Felipe respondeulle: “Ven a velo ti mesmo”.
47 Cando Xesús viu a Natanael vindo cara a el, dixo: “Mirade, está claro que este é un israelita no que non hai engano”.
48 Natanael preguntoulle: “Como sabes que tipo de persoa son eu?”. Xesús respondeulle: “Vinte cando estabas debaixo da figueira, antes de que Felipe te chamase”.
49 Natanael contestoulle: “Rabí, ti es o Fillo de Deus, ti es o Rei de Israel”.
50 E Xesús respondeulle: “Cres en min porque che dixen que te vin debaixo da figueira? Pois vas ver cousas máis grandes ca estas”.
51 Despois díxolle: “De verdade vos aseguro* que veredes o ceo aberto e os anxos de Deus subindo e baixando cara ó Fillo do Home*”.
Notas ó pé
^ Ou “era divina”.
^ Ou “vencer”.
^ Refírese “á Palabra”.
^ Lit. “de sangue”.
^ Lit. “vontade da carne”.
^ Lit. “carne”.
^ Ou “de bondade inmerecida”.
^ Ou “no peito do Pai”. Refírese a unha posición especial de favor.
^ É dicir, ó leste do Xordán. Non se refire á Betania que estaba cerca de Xerusalén.
^ Lit. “deu testemuño”.
^ Lit. “da hora décima”.
^ Ou “Sígueme”.
