As boas noticias segundo Xoán 9:1-41

  • Xesús cura un home que nacera cego (1-12)

  • Os fariseos interrogan o home que fora cego (13-34)

  • Os fariseos están cegos (35-41)

9  Mentres ía camiñando, Xesús viu un home que nacera cego. 2  E os seus discípulos preguntáronlle: “Rabí, quen pecou para que este home nacese cego? El ou os seus pais?”. 3  Xesús contestoulles: “Non pecaron nin el nin os seus pais. No seu caso, isto pasou para que se vexa claramente o que Deus pode facer. 4  Temos que facer a vontade* do que me enviou mentres sexa de día, porque está chegando a noite e ninguén poderá traballar. 5  Mentres eu estea no mundo, eu son a luz do mundo”. 6  Despois de dicir isto, cuspiu na terra e fixo barro coa saliva. Entón colleu o barro, púxollo nos ollos ó home 7  e díxolle “Vaite lavar no estanque de Siloam” (que traducido significa “enviado”). Así que el foi e lavouse, e cando volveu xa podía ver. 8  Os veciños e os que sempre o viran mendigando puxéronse a dicir: “Este non é o home que se sentaba a pedir?”. 9  Uns dicían: “Si que é el”. Outros dicían: “Non é el, pero paréceselle”. E o home dicía: “Si que son eu”. 10  Así que eles preguntáronlle: “E logo como é que agora podes ver?”. 11  El contestoulles: “O home que se chama Xesús fixo barro, púxomo nos ollos e díxome: ‘Vaite a Siloam e lávate’. E eu fun, laveime e empecei a ver”. 12  Entón preguntáronlle: “Onde está ese home?”. E el respondeu: “Non sei”. 13  Eles levaron o home que fora cego onda os fariseos. 14  Por certo, o día que Xesús fixo o barro e curou* aquel home era sábado. 15  Así que os fariseos tamén se puxeron a preguntarlle como chegara a ver, e el díxolles: “Púxome barro nos ollos, laveime e agora podo ver”. 16  Entón algúns fariseos empezaron a dicir: “Este home non vén de Deus, porque non respecta o sábado”. E outros dicían: “Pero como pode un pecador facer estes milagres*​?”. Así que non se poñían de acordo. 17  Por iso, volvéronlle a preguntar ó cego: “Xa que foi a ti a quen te curou*​, ti que dis del?”. E o home contestoulles: “É un profeta”. 18  Pero os xudeus non crían que antes ese home fose cego e agora puidese ver, ata que chamaron ós seus pais. 19  E preguntáronlles: “É este o voso fillo, o que dicides que naceu cego? Entón, como é que agora pode ver?”. 20  Os seus pais contestáronlles: “Nós sabemos que este é o noso fillo e que naceu cego. 21  Pero non sabemos como é que agora pode ver nin tampouco quen o curou*​. Preguntádello a el, que xa é maior de idade e pode falar por si mesmo”. 22  Os seus pais contestaron así polo medo ós xudeus, porque os xudeus xa se puxeran de acordo para botar* da sinagoga a calquera que recoñecese a Xesús como Cristo. 23  Por iso os seus pais dixeron que xa era maior de idade e que llo preguntasen a el. 24  Así que chamaron por segunda vez o home que fora cego e dixéronlle: “Di a verdade diante de Deus*​. Nós sabemos que ese home é un pecador”. 25  El contestoulles: “Eu non sei se é un pecador ou non. O que si sei é que eu antes era cego e agora vexo”. 26  Entón preguntáronlle: “Que che fixo? Como te curou*​?”. 27  El contestoulles: “Xa volo dixen, pero non me fixestes caso. Por que queredes oílo outra vez? Seica queredes facervos discípulos del tamén?”. 28  Cando oíron isto, dixéronlle con desprezo: “Ti es discípulo dese home, pero nós somos discípulos de Moisés. 29  Sabemos que Deus lle falou a Moisés, pero non sabemos de onde saíu este home”. 30  O home que fora cego respondeulles: “Pois isto si que é incrible! Resulta que el me curou* e vós non sabedes de onde saíu. 31  Todos sabemos que Deus non escoita os pecadores, pero si que escoita a quen o teme* e fai a súa vontade. 32  Nunca antes se escoitou que ninguén curase* a alguén que nacese cego. 33  Se este home non viñese de Deus, non podería facer nada”. 34  Entón dixéronlle: “Ti naciches cheo de pecado, e pretendes darnos leccións a nós?”. E botárono fóra*​. 35  Xesús escoitou que o botaran e, cando o encontrou, preguntoulle: “Tes fe no Fillo do Home?”. 36  El contestoulle: “Señor, e quen é? Dimo para que poida ter fe nel”. 37  Xesús respondeulle: “Xa o viches. De feito, estás falando con el”. 38  Entón el dixo: “Teño fe en ti, Señor”. E inclinouse diante del*​. 39  E Xesús dixo: “Vin a este mundo para que a xente sexa xulgada, para que os que non ven poidan ver e os que ven queden cegos”. 40  Os fariseos que estaban alí con el escoitaron isto e preguntáronlle: “E logo pensas que nós tamén estamos cegos?”. 41  Xesús contestoulles: “Se fósedes cegos non seriades culpables de pecado. Pero como dicides que vedes, seguides sendo culpables de pecado”.

Notas ó pé

Lit. “as obras”.
Lit. “lle abriu os ollos a”.
Lit. “sinais”.
Lit. “lle abriu os ollos”.
Lit. “lle abriu os ollos”.
Cando se botaba alguén da sinagoga, esa persoa xa non podía ter ningunha relación coa comunidade xudía.
Lit. “Dálle gloria a Deus”.
Lit. “che abriu os ollos”.
Lit. “me abriu os ollos”.
Ver glosario temor de Deus.
Lit. “lle abrise os ollos”.
Parece ser que o botaron fóra da sinagoga. Ver Xn 9:22, nota.
Ou “rendeulle homenaxe”.