As boas noticias segundo Lucas 21:1-38

  • As dúas moediñas da viúva pobre (1-4)

  • O SINAL DO QUE VAI VIR (5-36)

    • Guerras, grandes terremotos, fame e epidemias (10, 11)

    • Xerusalén rodeada de exércitos (20)

    • Os tempos fixados das nacións (24)

    • A vinda do Fillo do Home (27)

    • A comparación da figueira (29-33)

    • “Mantédevos despertos” (34-36)

  • Xesús ensina no templo (37, 38)

21  Xesús levantou a mirada e viu que os ricos estaban botando os seus donativos nas arcas* do tesouro. 2  Tamén viu unha viúva que era pobre botando dúas moediñas que valían moi pouco*​, 3  e dixo: “Asegúrovos que esta viúva pobre botou máis que tódolos demais. 4  Porque todos estes fan donativos do que lles sobra pero ela, sendo tan pobre, botou todo o que tiña para vivir”. 5  Máis tarde, mentres algúns estaban falando do templo, de como estaba adornado con pedras extraordinarias e con cousas dedicadas a Deus, 6  Xesús dixo: “Virán días nos que non vai quedar pedra sobre pedra de todo isto que agora vedes. Todo vai ser derribado”. 7  Entón preguntáronlle: “Mestre, cando pasarán realmente esas cousas? E cal será o sinal que indique que todas esas cousas están a punto de pasar?”. 8  El contestoulles: “Tede coidado de que non vos enganen, porque moitos virán usando o meu nome e dicindo ‘Son eu’ ou ‘O tempo fixado está cerca’. Non vaiades detrás deles. 9  Ademais, cando escoitedes falar de guerras e de disturbios*​, non vos aterroricedes. Porque estas cousas teñen que suceder primeiro, pero o fin non virá inmediatamente”. 10  Entón díxolles: “As nacións loitarán unhas contra outras e os reinos pelexarán uns contra outros. 11  Haberá grandes terremotos, e fame e epidemias* en moitos lugares. Veranse cousas terribles e grandes sinais do ceo. 12  ”Pero antes de que pasen todas estas cousas, arrestaranvos e perseguiranvos. Entregaranvos ás sinagogas para que vos xulguen e tamén vos meterán na prisión. E vanvos levar ante reis e gobernadores porque sodes os meus seguidores*​. 13  Así poderedes dar testemuño*​. 14  Polo tanto, estade decididos a* non preparar a vosa defensa con antelación, 15  porque vos darei unhas palabras e unha sabedoría que nin tódolos que están en contra vosa xuntos poderán refutar nin contradicir. 16  Ademais, incluso os vosos pais, irmáns, familiares e amigos vos entregarán*​, e por iso a algúns de vós mataranvos. 17  Todos vos odiarán porque sodes os meus seguidores*​. 18  Pero aínda así, non perderedes nin un só pelo da vosa cabeza. 19  Co voso aguante salvaredes a vosa vida. 20  ”Ademais, cando vexades Xerusalén rodeada de exércitos acampados, podedes estar seguros de que se acercou a súa destrución. 21  Entón, os que estean en Xudea, que escapen para as montañas, os que estean no medio de Xerusalén, que marchen de alí, e os que estean no campo, que non entren nela*​. 22  Porque estes son días para facer xustiza*​, para que se cumpran tódalas cousas que están escritas. 23  Pobres das mulleres que estean embarazadas ou dando o peito neses días! Porque haberá moita angustia na terra e este pobo será castigado. 24  Algúns morrerán pola espada e a outros levaranos presos a tódalas nacións. E as nacións* pisarán Xerusalén ata que se cumpran os tempos fixados das nacións*​. 25  ”Tamén haberá sinais no sol, na lúa e nas estrelas, e na terra haberá angustia entre as nacións, que non saberán que facer ante o ruxir do mar axitado. 26  A xente desmaiarase polo medo e pola ansiedade que sentirán polas cousas que pasarán na terra*​, porque os poderes dos ceos serán sacudidos. 27  Entón verán o Fillo do Home vindo nunha nube con poder e gran gloria. 28  Pero cando empecen a suceder estas cousas, poñédevos de pé e levantade a cabeza, porque se acerca a vosa liberación”. 29  E púxolles unha comparación: “Fixádevos na figueira e en tódalas demais árbores. 30  Cando vedes que lles empezan a saír follas, sabedes que o verán está cerca. 31  Igualmente, cando vexades que pasan estas cousas, sabede que o Reino de Deus está cerca. 32  Asegúrovos que de ningunha maneira desaparecerá esta xeración ata que sucedan tódalas cousas. 33  O ceo e a terra desaparecerán, pero as miñas palabras non desaparecerán nunca. 34  ”Pero estade atentos a vós mesmos, para que o voso corazón nunca chegue a estar demasiado cargado por comer e beber de máis e polas preocupacións da vida, e de repente ese día vos colla por sorpresa 35  coma se fose unha trampa. Porque virá sobre tódolos que viven na terra. 36  Polo tanto, mantédevos despertos, e facede súplicas en todo momento para que poidades escapar de todas estas cousas que teñen que suceder e poidades estar de pé diante do Fillo do Home”. 37  Xesús ensinaba no templo de día, pero de noite marchaba de alí e quedaba* na montaña chamada o Monte das Oliveiras. 38  E cedo pola mañá, todo o pobo ía ó templo a escoitalo.

Notas ó pé

Ou “nos recipientes”.
Lit. “dous leptóns”. Ver glosario leptón.
Ou “revoltas”.
Ou “pestes”.
Ou “porque levades o meu nome”.
Ou “Así poderedes falarlles de min”.
Lit. “poñede no voso corazón”.
Ou “traizoarán”.
Ou “porque levades o meu nome”.
Refírese a Xerusalén.
Ou “días de vinganza”.
Ou “os xentís”, é dicir, as nacións non xudías.
Ou “dos xentís”, é dicir, das nacións non xudías.
Ou “terra habitada”.
Refírese a durmir nunha das vilas da montaña.