As boas noticias segundo Mateo 15:1-39
15 Entón, uns fariseos e uns escribas que viñan de Xerusalén acercáronse a Xesús e dixéronlle:
2 “Por que os teus discípulos pasan por alto as tradicións dos nosos antepasados? Por exemplo, non lavan as mans* antes de comer”.
3 El respondeulles: “E vós, por que pasades por alto os mandamentos de Deus para seguir as vosas propias tradicións?
4 Por exemplo, Deus dixo ‘Honra a teu pai e a túa nai’, e tamén ‘Quen fale con desprezo do seu pai ou da súa nai* terá que morrer’.
5 Pero vós dicides: ‘Quen lle diga a seu pai ou a súa nai “Todo o que teño e que podería usar para axudarche é un regalo que lle dediquei a Deus”,
6 xa non está obrigado a honrar os seus pais’. Ó facer isto, estades anulando a palabra de Deus para seguir as vosas propias tradicións.
7 Hipócritas! Con razón Isaías profetizou sobre vós:
8 ‘Este pobo hónrame cos labios pero o seu corazón está moi lonxe de min.
9 Non vale de nada que me estean adorando, porque o que ensinan baséase en mandamentos de homes’”.
10 Entón pediulle á multitude que se acercase e dixo: “Escoitade e entendede isto:
11 o que contamina a alguén non é o que entra pola súa boca, senón o que sae da súa boca”.
12 Os discípulos acercáronse e dixéronlle: “Sabes que os fariseos se ofenderon* polo que dixeches?”.
13 El contestoulles: “Calquera planta que non plantase o meu Pai celestial será arrancada de raíz.
14 Así que deixádeos, son guías cegos. E se un cego guía outro cego, os dous caerán nun burato”.
15 Pedro díxolle: “Explícanos a comparación que puxeches antes”.
16 Entón, Xesús respondeulle: “Vós tamén seguides sen entendelo?
17 Non vos dades conta de que todo o que entra pola boca pasa polo estómago e acaba saíndo do corpo*?
18 Pero as cousas que saen pola boca veñen do corazón, e esas cousas son as que contaminan unha persoa.
19 Por exemplo, do corazón saen razoamentos malvados: asasinatos, adulterios, inmoralidade sexual*, roubos, falsos testemuños e blasfemias.
20 Estas son as cousas que contaminan unha persoa, pero comer sen lavar as mans* non contamina a ninguén”.
21 Xesús marchou de alí e foi á rexión de Tiro e Sidón.
22 Entón, chegou unha muller fenicia daquela zona e púxose a berrar: “Ten compaixón* de min, Señor, Fillo de David! A miña filla está posuída por un demo e está sufrindo moito”.
23 Pero el non lle contestou nin unha palabra. Así que os seus discípulos acercáronse a el e pedíronlle: “Dille que marche, porque vén detrás de nós e non para de berrar”.
24 El respondeu: “Fun enviado para axudar soamente ás persoas da nación* de Israel, que son coma ovellas perdidas”.
25 Pero a muller acercouse, inclinouse diante del* e suplicoulle: “Señor, axúdame!”.
26 Xesús respondeulle: “Non está ben quitarlles o pan ós fillos para botárllelo ós canciños”.
27 Ela díxolle: “É certo, Señor. Pero tamén é verdade que os canciños comen das miguiñas que caen da mesa dos seus donos”.
28 Entón Xesús respondeulle: “Muller, tes unha fe ben grande! Que se cumpra o que pediches”. E nese momento, a filla da muller curou.
29 Cando marchou daquel lugar, Xesús foi a un sitio que estaba cerca do mar de Galilea e subiu á montaña. Mentres estaba alí sentado,
30 acercouse moitísima xente e trouxéronlle persoas que estaban coxas, impedidas, cegas, mudas e moitas outras persoas enfermas. Poñíanas ós pés de Xesús e el curábaas.
31 A xente quedou impresionada ó ver que os mudos falaban, os impedidos quedaban curados, os coxos andaban e os cegos vían. E todos lle deron gloria ó Deus de Israel.
32 Despois, Xesús chamou os seus discípulos e díxolles: “Dáme moita pena* toda esta xente, porque xa levan tres días comigo e non teñen nada que comer. Non quero mandalos de volta con fame, non vaia ser que se desmaien polo camiño”.
33 Pero os discípulos dixéronlle: “Estamos nun sitio apartado. De onde imos sacar suficiente pan para darlle de comer a tanta xente?”.
34 Entón Xesús preguntoulles: “Cantos pans tedes?”. Eles respondéronlle: “Sete, e uns poucos peixes pequenos”.
35 Así que el mandoulle á xente que se sentase no chan,
36 colleu os sete pans e os peixes, e deulle grazas a Deus. Despois partiunos, empezou a dárllelos ós seus discípulos e eles repartíronos entre as persoas.
37 Todos comeron e ninguén quedou con fame. Ó final, co que sobrou encheron sete cestas grandes.
38 En total, comeron 4000 homes, ademais das mulleres e dos nenos.
39 Despois de despedir a xente, subiu á barca e chegou á rexión de Magadán.
Notas ó pé
^ Refírese á limpeza cerimonial das mans.
^ Ou “Quen maldiga a seu pai ou a súa nai”, “Quen inxurie a seu pai ou a súa nai”.
^ Ou “tropezaron”.
^ Ou “acaba no pozo negro”, “acaba no sumidoiro”.
^ Refírese á limpeza cerimonial das mans.
^ Lit. “misericordia”.
^ Lit. “casa”.
^ Ou “rendeulle homenaxe”.
^ Ou “Sinto unha profunda compaixón por”.
