David reflexionou en como a creación reflectía as impresionantes calidades de Deus. Isto deulle a confianza necesaria para dedicar a súa vida a servilo.

139:14

• “Lóuvote polo prodixio que hai en min”.

139:15

• “Non che estaba oculta a miña esencia, cando no segredo era formado, tecido no fondo da terra”.

139:16

• “O meu embrión víano os teus ollos, e escribíanse xa no teu libro os días todos”.