Nacín en Santo Domingo, capital da República Dominicana, e son o menor de catro fillos. Meus pais eran moi educados, así que querían que nós tamén recibísemos unha boa educación e que estivésemos rodeados de persoas boas e honestas. Catro anos antes de que eu nacese, coñeceron uns misioneiros mormóns e quedaron moi impresionados pola súa cortesía e polo limpos e ben vestidos que ían. Ó pouco tempo, a nosa familia converteuse nunha das primeiras da República Dominicana en unirse á Igrexa de Xesucristo dos santos dos últimos días, tamén coñecida como igrexa mormona.

Sempre participaba nas actividades sociais da igrexa, pero o que máis me gustaba era a importancia que se lles daba á familia e ós valores morais. Sentíame orgulloso de ser mormón e púxenme a meta de ser misioneiro.

Cando cumprín 18 anos, a miña familia mudouse ós Estados Unidos para que eu puidese ir a unha boa universidade. Un ano máis tarde, meus tíos, que son testemuñas de Xehová, viñeron visitarnos a Florida e invitáronnos a acompañalos a un congreso bíblico. Chamoume moito a atención ver que todo o mundo estaba buscando os textos na súa Biblia e tomando notas, así que pedín papel e un bolígrafo e púxenme a facer o mesmo.

Despois do congreso, meus tíos dixéronme que, como estaba interesado en ser misioneiro, podían axudarme a coñecer mellor a Biblia. Pareceume boa idea, pois naquel momento sabía máis do Libro de Mormón que da propia Biblia.

Cando os meus tíos marcharon, continuamos as nosas conversas bíblicas por teléfono. Sempre me animaban a comparar as miñas crenzas co que di a Biblia. Querían que descubrise a verdade por min mesmo.

Había moitas cousas da miña relixión que daba por certas, pero a realidade é que non sabía se estaban de acordo co que ensina a Biblia. Miña tía envioume a revista ¡Despertad! do 8 de novembro de 1995, publicada polas testemuñas de Xehová, que contiña dous artigos sobre a fe mormona. Sorprendeume darme conta de que descoñecía moitas das doutrinas da miña relixión, así que busquei no sitio web oficial dos mormóns para comprobar se era certo o que dicía a revista; e si, era certo. De feito, encontrei aínda máis probas ó visitar varios museos mormóns no estado de Utah.

Sempre crera que a Biblia e o Libro de Mormón se complementaban. Pero, cando empecei a ler a Biblia máis en serio, descubrín que se contradicían. Por exemplo, en Ezequiel 18:4 a Biblia di que a alma morre. En cambio, o Libro de Mormón di en Alma 42:9 que a alma nunca pode morrer.

Ademais destas diferenzas doutrinais, tamén me confundían as ideas nacionalistas dos mormóns. Por exemplo, ensinan que o xardín de Edén estaba no que hoxe é o condado de Jackson (Missouri, Os Estados Unidos). Ademais, os profetas da igrexa mormona din que “cando o Reino de Deus goberne, a bandeira dos Estados Unidos ondeará con orgullo, sen mancha ningunha, no pau da liberdade e a igualdade de dereitos”.

Preguntábame que lle pasaría ó meu país e ós demais cando iso pasase. Unha tarde recibín a chamada dun coñecido que estaba estudando para ser misioneiro, e saqueille o tema. Pregunteille directamente: “Se o teu país estivese en guerra con outro, loitarías contra os mormóns dese país?”. Para a miña sorpresa, respondeu que si. Seguín investigando os ensinos da miña relixión e consultei algúns líderes respectados da igrexa mormona, pero dixéronme que as respostas ás miñas preguntas eran misterios que se aclararían ó seu debido tempo.

Quedei decepcionado coas súas explicacións. Empecei a preguntarme por que quería ser misioneiro e deime conta de que, para min, era como apoiar calquera outra causa humanitaria. Tamén me atraía o prestixio que obteñen os que realizan ese labor. Pero en realidade sabía moi pouco de Deus. Aínda que lera da Biblia moitas veces, nunca lle dera a importancia que merece. Nin sequera sabía do propósito de Deus para a Terra e a humanidade.

Ó estudar as Escrituras coas testemuñas de Xehová aprendín moitas cousas como, por exemplo, cal é o nome de Deus, que nos pasa ó morrer e cal é o papel de Xesús no cumprimento do propósito de Deus. Por fin empezaba a coñecer este marabilloso libro e encantábame falarlles a outros das verdades que estaba aprendendo. Sempre souben que Deus existía, pero agora podo orarlle e falar con el como o meu mellor amigo. O 12 de xullo de 2004 bauticeime como testemuña de Xehová e seis meses despois fíxenme evanxelizador a tempo completo.

Traballei durante cinco anos na sede central das testemuñas de Xehová, en Brooklyn (Nova York). Durante eses anos desfrutei moito de axudar na produción de biblias e outras publicacións bíblicas para o beneficio de millóns de persoas de todo o mundo, e agora sigo desfrutando de axudar a outros a coñecer a Deus.