Άσμα Ασμάτων 4:1-16
4 «Τι όμορφη που είσαι, αγαπημένη μου!
Τι όμορφη που είσαι!
Τα μάτια σου είναι μάτια περιστεριών πίσω από το πέπλο σου.
Τα μαλλιά σου είναι σαν κοπάδι από κατσίκιαπου κατηφορίζουν γοργά από τα βουνά της Γαλαάδ.+
2 Τα δόντια σου είναι σαν κοπάδι από φρεσκοκουρεμένα πρόβαταπου μόλις τα έχουν πλύνει,που όλα γεννούν δίδυμα,και κανένα δεν έχει χάσει τα μικρά του.
3 Τα χείλη σου είναι σαν κατακόκκινη κλωστή,και η λαλιά σου ευχάριστη.
Σαν δυο κομμάτια ρόδιείναι τα μάγουλά σου* πίσω από το πέπλο σου.
4 Ο λαιμός σου+ είναι σαν τον πύργο του Δαβίδ,+τον χτισμένο με στρώματα πέτρας,πάνω στον οποίο κρέμονται χίλιες ασπίδες,όλες οι στρογγυλές ασπίδες των κραταιών αντρών.+
5 Τα δυο σου στήθη είναι σαν δυο μικρές γαζέλες,δίδυμες,+που βόσκουν μέσα στα κρίνα».
6 «Μέχρι να φυσήξει αεράκι* και να χαθούν οι σκιές,θα τραβήξω για το βουνό της σμύρναςκαι τον λόφο του λιβανιού».+
7 «Είσαι πανέμορφη, αγαπημένη μου,+ψεγάδι δεν έχεις πάνω σου.
8 Έλα μαζί μου από τον Λίβανο, νύφη μου,έλα μαζί μου από τον Λίβανο.+
Κατέβα από την κορυφή του Αμανά,*από την κορυφή του Σενίρ, την κορυφή του Αερμών,+από τις φωλιές των λιονταριών, από τα βουνά των λεοπαρδάλεων.
9 Μου έκλεψες την καρδιά,+ αδελφή μου, νύφη μου,μου έκλεψες την καρδιά με ένα σου βλέμμα,με ένα κρεμαστό στολίδι από το περιδέραιό σου.
10 Πόσο ωραίες είναι οι εκδηλώσεις της αγάπης σου,+ αδελφή μου, νύφη μου!
Οι εκδηλώσεις της αγάπης σου είναι πολύ καλύτερες από το κρασί,+και η ευωδιά του αρώματός σου από κάθε μυρωδικό!+
11 Τα χείλη σου, νύφη μου, στάζουν μέλι κηρήθρας.+
Μέλι και γάλα είναι κάτω από τη γλώσσα σου,+και τα ρούχα σου ευωδιάζουν σαν τον Λίβανο.
12 Η αδελφή μου, η νύφη μου, μοιάζει με κήπο κλειδωμένο,με κήπο κλειδωμένο και κρήνη σφραγισμένη.
13 Τα κλωνάρια* σου είναι παράδεισος* από ροδιέςμε τους εκλεκτότερους καρπούς, με φυτά χένας και νάρδου,
14 νάρδο+ και σαφράνι, μοσχοκάλαμο*+ και κανέλα,+με κάθε είδους δέντρα λιβανιού, σμύρνα και αλόη,+μαζί με όλα τα καλύτερα αρώματα.+
15 Είσαι κρήνη σε κήπο, πηγάδι με καθαρό νερόκαι γάργαρα ρυάκια από τον Λίβανο.+
16 Ξύπνα, βοριά·έλα, νοτιά.
Φύσηξε απαλά στον κήπο μου.
Ας απλωθεί παντού το άρωμά του».
«Ας έρθει ο αγαπημένος μου στον κήπο τουκαι ας φάει τους εκλεκτότερους καρπούς του».