Άσμα Ασμάτων 7:1-13
7 «Τι ωραία που είναι τα πόδια σου μέσα στα σανδάλια σου,αρχοντοπούλα μου!
Οι καμπύλες των μηρών σου είναι σαν στολίδια,φτιαγμένα από χέρια τεχνίτη.
2 Στρογγυλή κούπα ο αφαλός σου.
Ας μην της λείψει ποτέ το ανάμεικτο κρασί.
Σωρός από σιτάρι η κοιλιά σου,τριγυρισμένος από κρίνα.
3 Τα δυο σου στήθη είναι σαν δυο μικρές γαζέλες,δίδυμες.+
4 Ο λαιμός σου+ είναι σαν πύργος από ελεφαντόδοντο.+
Τα μάτια σου+ σαν τις δεξαμενές στην Εσεβών,+κοντά στην πύλη της Βαθ-ραββίμ.
Η μύτη σου είναι σαν τον πύργο του Λιβάνου,που βλέπει προς τη Δαμασκό.
5 Το κεφάλι σου σε στεφανώνει σαν τον Κάρμηλο,+και οι μπούκλες του κεφαλιού σου+ είναι σαν πορφυρό μαλλί.+
Ο βασιλιάς έχει γοητευτεί* από τα κυματιστά μαλλιά σου.
6 Πόσο όμορφη και πόσο ευχάριστη είσαι,κοπέλα αγαπημένη, πάνω από όλες τις εξαίσιες απολαύσεις!
7 Η κορμοστασιά σου μοιάζει με φοίνικακαι τα στήθη σου με τσαμπιά από χουρμάδες.+
8 Είπα: “Θα σκαρφαλώσω στον φοίνικανα πιάσω τους μίσχους των καρπών”.
Ας είναι τα στήθη σου σαν τσαμπιά από σταφύλια,η ανάσα σου ευωδιαστή σαν μήλα
9 και το στόμα* σου σαν το καλύτερο κρασί».
«Ας κατεβαίνει αυτό ευχάριστα για τον αγαπημένο μου,ρέοντας απαλά στα χείλη εκείνων που κοιμούνται.
10 Εγώ είμαι του αγαπημένου μου,+και εκείνος ποθεί εμένα.
11 Έλα, αγαπημένε μου,ας βγούμε στους αγρούς·ας ξεκουραστούμε ανάμεσα στα φυτά της χένας.+
12 Ας σηκωθούμε νωρίς και ας πάμε στα αμπέλιανα δούμε αν βλάστησε* το κλήμα,αν άνοιξαν τα λουλούδια,+αν άνθισαν οι ροδιές.+
Εκεί θα σου εκδηλώσω την αγάπη μου.+
13 Οι μανδραγόρες+ μοσχοβολούν·στις πόρτες μας υπάρχουν κάθε είδους εκλεκτοί καρποί.+
Και τους καινούριους και τους παλιούς,αγαπημένε μου, για εσένα τους έχω φυλαγμένους.
