Άσμα Ασμάτων 8:1-14
-
Η κοπέλα (1-4)
-
«Μακάρι να ήσουν σαν αδελφός μου» (1)
-
-
Τα αδέλφια της κοπέλας (5α)
-
“Ποια είναι αυτή που γέρνει πάνω στον αγαπημένο της;”
-
-
Η κοπέλα (5β-7)
-
«Η αγάπη είναι ισχυρή όπως ο θάνατος» (6)
-
-
Τα αδέλφια της κοπέλας (8, 9)
-
«Αν είναι τείχος, . . . αν όμως είναι πόρτα, . . .» (9)
-
-
Η κοπέλα (10-12)
-
«Εγώ είμαι τείχος» (10)
-
-
Ο βοσκός (13)
-
“Ας ακούσω τη φωνή σου”
-
-
Η κοπέλα (14)
-
«Γίνε γοργοπόδαρος σαν γαζέλα»
-
8 »Μακάρι να ήσουν σαν αδελφός μου,που θήλασε τα στήθη της μητέρας μου!
Τότε, αν σε έβρισκα έξω, θα σε φιλούσα,+και κανείς δεν θα με καταφρονούσε.
2 Θα σε οδηγούσα,θα σε έφερνα στο σπίτι της μητέρας μου,+αυτής που με δίδασκε.
Θα σου έδινα να πιεις μυρωμένο κρασί,φρέσκο χυμό από ρόδια.
3 Το αριστερό του χέρι θα είχα προσκέφαλό μου,και το δεξί του χέρι θα με αγκάλιαζε.+
4 Σας ορκίζω, κόρες της Ιερουσαλήμ,να μην ξυπνήσετε ούτε να ξεσηκώσετε την αγάπη μέσα μου ώσπου να το θελήσει από μόνη της».+
5 «Ποια είναι αυτή που ανεβαίνει από την έρημογερμένη πάνω στον αγαπημένο της;»
«Κάτω από τη μηλιά σε ξύπνησα.
Εκεί κοιλοπόνησε για εσένα η μητέρα σου.
Εκεί κοιλοπόνησε εκείνη που σε γέννησε.
6 Βάλε με σφραγίδα πάνω στην καρδιά σου,σφραγίδα πάνω στον βραχίονά σου,γιατί η αγάπη είναι ισχυρή όπως ο θάνατος,+και η αποκλειστική αφοσίωση ανυποχώρητη όπως ο Τάφος.*
Οι φλόγες της είναι τρομερή φωτιά, η φλόγα του Γιαχ.*+
7 Τα ορμητικά νερά δεν σβήνουν την αγάπη+ούτε την παρασύρουν οι ποταμοί.+
Αν κάποιος έδινε όλα τα πλούτη του σπιτιού του ως αντάλλαγμα για την αγάπη,θα τα* καταφρονούσαν εντελώς».
8 «Έχουμε μια μικρή αδελφή+που δεν έχει στήθη.
Τι θα κάνουμε με την αδελφή μαςτην ημέρα που θα μας τη ζητήσει κάποιος;»
9 «Αν είναι τείχος,θα χτίσουμε πάνω της ασημένια έπαλξη.
Αν όμως είναι πόρτα,θα τη φράξουμε με κέδρινη σανίδα».
10 «Εγώ είμαι τείχος,και τα στήθη μου είναι σαν πύργοι.
Στα μάτια του λοιπόν έγινασαν κάποια που έχει ειρήνη.
11 Ο Σολομών είχε ένα αμπέλι+ στη Βάαλ-χαμών.
Ανέθεσε τη φροντίδα του σε καλλιεργητές.
Ο καθένας θα έφερνε χίλια κομμάτια ασήμι για τους καρπούς του.
12 Εγώ έχω το δικό μου αμπέλι στη διάθεσή μου.
Τα χίλια κομμάτια ασήμι* ανήκουν σε εσένα, Σολομών,και διακόσια σε εκείνους που φροντίζουν τους καρπούς του».
13 «Εσύ που κατοικείς στους κήπους,+οι σύντροφοι επιζητούν να ακούν τη φωνή σου.
Ας την ακούσω και εγώ».+
14 «Βιάσου, αγαπημένε μου,και γίνε γοργοπόδαρος σαν γαζέλα+ή σαν ελαφάκιπάνω στα βουνά των μυρωδικών».
