Έξοδος 9:1-35

  • 5η πληγή: ψοφούν τα ζωντανά (1-7)

  • 6η πληγή: μεγάλα σπυριά σε ανθρώπους και ζώα (8-12)

  • 7η πληγή: χαλάζι (13-35)

    • Ο Φαραώ θα δει τη δύναμη του Θεού (16)

    • Το όνομα του Ιεχωβά θα διακηρυχτεί (16)

9  Είπε λοιπόν ο Ιεχωβά στον Μωυσή: «Πήγαινε στον Φαραώ και πες του: “Αυτό είπε ο Ιεχωβά, ο Θεός των Εβραίων: «Άφησε τον λαό μου να φύγει για να με υπηρετήσει.+  Αν όμως αρνείσαι να τους αφήσεις να φύγουν και εξακολουθείς να τους κρατάς,  τότε το χέρι του Ιεχωβά+ θα πέσει πάνω στα ζωντανά σου στον αγρό. Πάνω στα άλογα, στα γαϊδούρια, στις καμήλες, στα βόδια και στα γιδοπρόβατα θα έρθει καταστροφική πληγή.+  Και ο Ιεχωβά θα κάνει οπωσδήποτε διάκριση ανάμεσα στα ζωντανά του Ισραήλ και στα ζωντανά της Αιγύπτου και ούτε ένα από όσα ανήκουν στους Ισραηλίτες δεν θα ψοφήσει»”».+  Επιπλέον, ο Ιεχωβά όρισε συγκεκριμένο χρόνο, λέγοντας: «Αύριο θα το κάνει αυτό ο Ιεχωβά στη χώρα».  Και ο Ιεχωβά το έκανε αυτό ακριβώς την επόμενη ημέρα και κάθε είδους ζωντανά της Αιγύπτου άρχισαν να ψοφούν,+ αλλά κανένα από τα ζωντανά του Ισραήλ δεν ψόφησε.  Όταν ο Φαραώ ρώτησε να μάθει, διαπίστωσε ότι ούτε ένα από τα ζωντανά του Ισραήλ δεν είχε ψοφήσει. Παρ’ όλα αυτά, η καρδιά του συνέχισε να μην ανταποκρίνεται και εκείνος δεν άφησε τον λαό να φύγει.+  Έπειτα ο Ιεχωβά είπε στον Μωυσή και στον Ααρών: «Γεμίστε και τις δύο χούφτες σας με καπνιά από καμίνι, και ο Μωυσής θα τη σκορπίσει στον αέρα μπροστά στον Φαραώ.  Αυτή θα γίνει σκόνη πάνω σε όλη τη γη της Αιγύπτου και θα μετατραπεί σε μεγάλα ελκώδη σπυριά πάνω σε ανθρώπους και ζώα σε όλη τη γη της Αιγύπτου». 10  Πήραν λοιπόν καπνιά από ένα καμίνι και στάθηκαν μπροστά στον Φαραώ, και ο Μωυσής τη σκόρπισε στον αέρα και αυτή μετατράπηκε σε μεγάλα ελκώδη σπυριά που εμφανίστηκαν πάνω σε ανθρώπους και ζώα. 11  Οι μάγοι ιερείς δεν μπορούσαν να σταθούν μπροστά στον Μωυσή, επειδή είχαν βγάλει και αυτοί μεγάλα σπυριά, όπως όλοι οι Αιγύπτιοι.+ 12  Αλλά ο Ιεχωβά άφησε την καρδιά του Φαραώ να πεισμώσει και αυτός δεν τους άκουσε, ακριβώς όπως είχε πει ο Ιεχωβά στον Μωυσή.+ 13  Κατόπιν ο Ιεχωβά είπε στον Μωυσή: «Σήκω νωρίς το πρωί και στάσου μπροστά στον Φαραώ και πες του: “Αυτό είπε ο Ιεχωβά, ο Θεός των Εβραίων: «Άφησε τον λαό μου να φύγει για να με υπηρετήσει. 14  Διότι τώρα θα στρέψω όλα τα χτυπήματά μου πάνω στην καρδιά σου, πάνω στους υπηρέτες σου και πάνω στον λαό σου, ώστε να γνωρίσεις ότι δεν υπάρχει κανείς σαν εμένα σε ολόκληρη τη γη.+ 15  Θα μπορούσα ήδη να είχα απλώσει το χέρι μου για να χτυπήσω εσένα και τον λαό σου με καταστροφική πληγή, και θα είχες εξαφανιστεί* από τη γη. 16  Αλλά σε κράτησα στη ζωή γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο: για να σου δείξω τη δύναμή μου και να κάνω να διακηρυχτεί το όνομά μου σε όλη τη γη.+ 17  Ακόμη λοιπόν συμπεριφέρεσαι αλαζονικά εναντίον του λαού μου και δεν τους αφήνεις να φύγουν; 18  Δες! Αύριο, περίπου αυτή την ώρα, εγώ θα κάνω να βρέξει πολύ μεγάλο χαλάζι, τέτοιο που δεν έπεσε ποτέ στην Αίγυπτο από την ημέρα που ιδρύθηκε μέχρι τώρα. 19  Γι’ αυτό, ειδοποίησε να φέρουν σε σκεπαστό μέρος όλα τα ζωντανά σου και οτιδήποτε έχεις στον αγρό. Όποιος άνθρωπος ή ζώο βρεθεί στον αγρό και δεν έχει φερθεί στο σπίτι θα πεθάνει όταν πέσει το χαλάζι»”». 20  Όποιοι από τους υπηρέτες του Φαραώ φοβήθηκαν τον λόγο του Ιεχωβά έφεραν γρήγορα τους δικούς τους υπηρέτες και τα ζωντανά τους μέσα στα σπίτια, 21  αλλά όποιοι δεν πήραν στα σοβαρά τον λόγο του Ιεχωβά άφησαν τους υπηρέτες τους και τα ζωντανά τους στον αγρό. 22  Και ο Ιεχωβά είπε στον Μωυσή: «Άπλωσε το χέρι σου προς τους ουρανούς, ώστε να πέσει χαλάζι πάνω σε όλη τη γη της Αιγύπτου,+ πάνω σε ανθρώπους και ζώα και πάνω σε όλη τη βλάστηση του αγρού στη γη της Αιγύπτου».+ 23  Άπλωσε λοιπόν ο Μωυσής το ραβδί του προς τους ουρανούς και ο Ιεχωβά έστειλε βροντές και χαλάζι, και έπεσε φωτιά* πάνω στη γη, και ο Ιεχωβά έκανε να βρέχει χαλάζι στη γη της Αιγύπτου. 24  Ανάμεσα στο χαλάζι υπήρχε και φωτιά που σπινθήριζε. Το χαλάζι ήταν πολύ βαρύ· όμοιό του δεν είχε πέσει ποτέ στη χώρα από τότε που η Αίγυπτος έγινε έθνος.+ 25  Έπληξε ό,τι υπήρχε στον αγρό σε όλη τη γη της Αιγύπτου, από ανθρώπους μέχρι ζώα· έπληξε επίσης όλη τη βλάστηση και τσάκισε όλα τα δέντρα του αγρού.+ 26  Μόνο στη γη Γεσέν, όπου βρίσκονταν οι Ισραηλίτες, δεν έπεσε χαλάζι.+ 27  Γι’ αυτό, ο Φαραώ κάλεσε τον Μωυσή και τον Ααρών και τους είπε: «Αμάρτησα αυτή τη φορά. Ο Ιεχωβά είναι δίκαιος, ενώ εγώ και ο λαός μου έχουμε άδικο. 28  Ικετεύστε τον Ιεχωβά να σταματήσουν οι βροντές του Θεού και το χαλάζι. Τότε θα σας αφήσω να φύγετε και δεν θα μείνετε άλλο». 29  Ο Μωυσής λοιπόν του είπε: «Μόλις βγω από την πόλη, θα υψώσω τα χέρια μου προς τον Ιεχωβά. Οι βροντές θα σταματήσουν και το χαλάζι δεν θα συνεχιστεί άλλο, για να γνωρίσεις ότι η γη ανήκει στον Ιεχωβά.+ 30  Ωστόσο, ξέρω ήδη ότι εσύ και οι υπηρέτες σου ακόμη και τότε δεν θα φοβηθείτε τον Ιεχωβά Θεό». 31  Το λινάρι και το κριθάρι είχαν καταστραφεί, επειδή το κριθάρι είχε στάχυ και το λινάρι είχε μπουμπούκια. 32  Αλλά το σιτάρι και το αγριοσίταρο δεν είχαν καταστραφεί, επειδή μέστωναν αργότερα. 33  Αφού λοιπόν έφυγε ο Μωυσής από τον Φαραώ και βγήκε από την πόλη, ύψωσε τα χέρια του προς τον Ιεχωβά, και έπαψαν οι βροντές και το χαλάζι και σταμάτησε να βρέχει πάνω στη γη.+ 34  Όταν ο Φαραώ είδε ότι η βροχή, το χαλάζι και οι βροντές είχαν σταματήσει, αμάρτησε και πάλι και σκλήρυνε την καρδιά του,+ τόσο ο ίδιος όσο και οι υπηρέτες του. 35  Και η καρδιά του Φαραώ συνέχισε να είναι πεισματική, και αυτός δεν άφησε τους Ισραηλίτες να φύγουν, ακριβώς όπως είχε δηλώσει ο Ιεχωβά μέσω του Μωυσή.+

Υποσημειώσεις

Ή αλλιώς «θα είχες εξαλειφθεί».
Ίσως αναφέρεται σε δυνατές αστραπές.