Αποκάλυψη Προς τον Ιωάννη 6:1-17
-
Το Αρνί ανοίγει τις πρώτες έξι σφραγίδες (1-17)
6 Έπειτα είδα το Αρνί+ να ανοίγει μία από τις εφτά σφραγίδες,+ και άκουσα ένα από τα τέσσερα ζωντανά πλάσματα+ να λέει με φωνή σαν βροντή: «Έλα!»
2 Και είδα ένα λευκό άλογο,+ και ο αναβάτης του είχε τόξο· και του δόθηκε στέμμα,+ και βγήκε νικώντας και για να ολοκληρώσει τη νίκη του.+
3 Όταν άνοιξε τη δεύτερη σφραγίδα, άκουσα το δεύτερο ζωντανό πλάσμα+ να λέει: «Έλα!»
4 Τότε βγήκε ένα άλλο άλογο, πυρόχρωμο, και στον αναβάτη του δόθηκε εξουσία να αφαιρέσει την ειρήνη από τη γη για να σφάξουν ο ένας τον άλλον, και του δόθηκε ένα μεγάλο σπαθί.+
5 Όταν άνοιξε την τρίτη σφραγίδα,+ άκουσα το τρίτο ζωντανό πλάσμα+ να λέει: «Έλα!» Και είδα ένα μαύρο άλογο, και ο αναβάτης του κρατούσε μια ζυγαριά.
6 Άκουσα κάτι σαν φωνή ανάμεσα από τα τέσσερα ζωντανά πλάσματα να λέει: «Ένα λίτρο* σιτάρι για ένα δηνάριο,*+ και τρία λίτρα κριθάρι για ένα δηνάριο· και μη βλάψεις το ελαιόλαδο και το κρασί».+
7 Όταν άνοιξε την τέταρτη σφραγίδα, άκουσα τη φωνή του τέταρτου ζωντανού πλάσματος+ να λέει: «Έλα!»
8 Και είδα ένα ωχρό άλογο, και ο αναβάτης του είχε το όνομα Θάνατος. Και ο Τάφος* τον ακολουθούσε από κοντά. Και τους δόθηκε εξουσία πάνω στο ένα τέταρτο της γης για να σκοτώσουν με μακρύ σπαθί και με πείνα+ και με θανατηφόρα πληγή και μέσω των θηρίων της γης.+
9 Όταν άνοιξε την πέμπτη σφραγίδα, είδα κάτω από το θυσιαστήριο+ τις ψυχές*+ εκείνων που σφάχτηκαν εξαιτίας του λόγου του Θεού και εξαιτίας της μαρτυρίας που είχαν δώσει.+
10 Και φώναξαν δυνατά, λέγοντας: «Ως πότε, Υπέρτατε Κύριε, άγιε και αληθινέ,+ δεν θα κρίνεις και δεν θα παίρνεις εκδίκηση για το αίμα μας από τους κατοίκους της γης;»+
11 Και δόθηκε στον καθέναν τους μια λευκή στολή,+ και τους ειπώθηκε να αναπαυτούν λίγο ακόμη, μέχρι να συμπληρωθεί ο αριθμός των συνδούλων τους και των αδελφών τους οι οποίοι επρόκειτο να θανατωθούν όπως και αυτοί.+
12 Έπειτα είδα να ανοίγει την έκτη σφραγίδα, και έγινε μεγάλος σεισμός· ο ήλιος έγινε μαύρος σαν τρίχινος σάκος,* ολόκληρη η σελήνη έγινε σαν αίμα,+
13 και τα άστρα του ουρανού έπεσαν στη γη όπως όταν η συκιά που κουνιέται από δυνατό άνεμο ρίχνει τα άγουρα σύκα της.
14 Ο ουρανός εξαφανίστηκε σαν ρόλος που τυλίγεται,+ και κάθε βουνό και κάθε νησί μετακινήθηκε από τον τόπο του.+
15 Τότε οι βασιλιάδες της γης, οι ανώτεροι αξιωματούχοι, οι χιλίαρχοι,* οι πλούσιοι, οι ισχυροί, κάθε δούλος και κάθε ελεύθερος κρύφτηκαν στις σπηλιές και ανάμεσα στους βράχους των βουνών.+
16 Και λένε στα βουνά και στους βράχους: «Πέστε πάνω μας+ και κρύψτε μας από το πρόσωπο Εκείνου που κάθεται στον θρόνο+ και από την οργή του Αρνιού,+
17 επειδή ήρθε η μεγάλη ημέρα της οργής τους,+ και ποιος μπορεί να σταθεί;»+
Υποσημειώσεις
^ Χοῖνιξ, Κείμενο. Βλέπε Παράρτημα Β14.
^ Ρωμαϊκό ασημένιο νόμισμα που ισοδυναμούσε με ένα ημερομίσθιο. Βλέπε Παράρτημα Β14.
^ Προφανώς εννοεί το αίμα που αντιπροσώπευε τη ζωή τους και είχε χυθεί στο θυσιαστήριο. Βλέπε Γλωσσάριο.
^ Πιθανότατα από τρίχες κατσικιού.
