Αριθμοί 16:1-50

  • Ο στασιασμός του Κορέ, του Δαθάν και του Αβιρών (1-19)

  • Εκτελείται κρίση κατά των στασιαστών (20-50)

16  Έπειτα σηκώθηκε ο Κορέ,+ ο γιος του Ισαάρ,+ γιου του Καάθ,+ γιου του Λευί,+ μαζί με τον Δαθάν και τον Αβιρών, τους γιους του Ελιάβ,+ και τον Ων, τον γιο του Φαλέθ, από τους γιους του Ρουβήν.+  Αυτοί εναντιώθηκαν στον Μωυσή μαζί με άλλους 250 Ισραηλίτες, αρχηγούς της σύναξης, επίλεκτους μέσα στην εκκλησία, άντρες εξέχοντες.  Συγκεντρώθηκαν λοιπόν εναντίον+ του Μωυσή και του Ααρών και τους είπαν: «Φτάνει πια με εσάς! Ολόκληρη η σύναξη είναι άγια,+ όλοι τους, και ο Ιεχωβά βρίσκεται ανάμεσά τους.+ Γιατί λοιπόν εξυψώνετε τον εαυτό σας πάνω από την εκκλησία του Ιεχωβά;»  Όταν ο Μωυσής το άκουσε αυτό, έπεσε αμέσως με το πρόσωπο κάτω.  Κατόπιν είπε στον Κορέ και σε όλους τους υποστηρικτές του: «Το πρωί ο Ιεχωβά θα κάνει γνωστό ποιος ανήκει σε εκείνον+ και ποιος είναι άγιος και ποιος πρέπει να τον πλησιάζει·+ και όποιον εκλέξει,+ αυτός θα τον πλησιάζει.  Κάντε το εξής, εσύ Κορέ και όλοι οι υποστηρικτές σου:+ Πάρτε πυροδοχεία+  και βάλτε αύριο μέσα σε αυτά φωτιά και θυμίαμα ενώπιον του Ιεχωβά, και ο άνθρωπος τον οποίο θα εκλέξει ο Ιεχωβά,+ αυτός είναι ο άγιος. Το έχετε παρακάνει, γιοι του Λευί!»+  Στη συνέχεια ο Μωυσής είπε στον Κορέ: «Ακούστε, παρακαλώ, γιοι του Λευί.  Μικρό πράγμα σάς φαίνεται το ότι ο Θεός του Ισραήλ σάς ξεχώρισε από τη σύναξη του Ισραήλ+ και σας επέτρεψε να τον πλησιάζετε για να εκτελείτε την υπηρεσία της σκηνής του Ιεχωβά και να στέκεστε μπροστά στη σύναξη ώστε να τη διακονείτε,+ 10  καθώς και το ότι έφερε κοντά του εσένα μαζί με όλους τους αδελφούς σου, τους γιους του Λευί; Πρέπει να προσπαθείτε να εξασφαλίσετε και την ιεροσύνη;+ 11  Συνεπώς, εσύ και όλοι οι υποστηρικτές σου που είστε συγκεντρωμένοι στρέφεστε εναντίον του Ιεχωβά. Όσο για τον Ααρών, ποιος είναι αυτός για να γογγύζετε εναντίον του;»+ 12  Αργότερα ο Μωυσής έστειλε να καλέσουν τον Δαθάν και τον Αβιρών,+ τους γιους του Ελιάβ, αλλά εκείνοι είπαν: «Δεν πρόκειται να έρθουμε! 13  Δεν φτάνει που μας ανέβασες από μια γη όπου έρρεε το γάλα και το μέλι για να μας θανατώσεις στην έρημο;+ Θέλεις τώρα να γίνεις και ηγεμόνας μας;* 14  Μέχρι στιγμής, δεν μας έχεις φέρει σε γη όπου ρέει το γάλα και το μέλι+ ούτε μας έχεις δώσει κληρονομιά αγρού και αμπελιού. Προσπαθείς να βγάλεις τα μάτια αυτών των ανθρώπων;* Δεν πρόκειται να έρθουμε!» 15  Τότε ο Μωυσής θύμωσε πολύ και είπε στον Ιεχωβά: «Μη δώσεις προσοχή στην προσφορά σιτηρών που θα κάνουν. Ούτε ένα γαϊδούρι δεν τους πήρα ούτε έβλαψα κανέναν τους».+ 16  Κατόπιν ο Μωυσής είπε στον Κορέ: «Εσύ και όλοι οι υποστηρικτές σου να παρουσιαστείτε αύριο ενώπιον του Ιεχωβά, εσύ, αυτοί και ο Ααρών. 17  Ο καθένας πρέπει να πάρει το πυροδοχείο του και να βάλει μέσα θυμίαμα, και ο καθένας θα φέρει το πυροδοχείο του ενώπιον του Ιεχωβά, 250 πυροδοχεία. Το ίδιο να κάνετε εσύ και ο Ααρών, ο καθένας με το πυροδοχείο του». 18  Πήραν λοιπόν ο καθένας το πυροδοχείο του και έβαλαν μέσα φωτιά και θυμίαμα και στάθηκαν στην είσοδο της σκηνής της συνάντησης μαζί με τον Μωυσή και τον Ααρών. 19  Αφού ο Κορέ συγκέντρωσε τους υποστηρικτές του+ εναντίον τους στην είσοδο της σκηνής της συνάντησης, η δόξα του Ιεχωβά εμφανίστηκε σε όλη τη σύναξη.+ 20  Και ο Ιεχωβά είπε στον Μωυσή και στον Ααρών: 21  «Απομακρυνθείτε από αυτή την ομάδα, ώστε να τους εξοντώσω μέσα σε μια στιγμή».+ 22  Τότε εκείνοι προσκύνησαν με το πρόσωπο μέχρις εδάφους και είπαν: «Θεέ, εσύ που είσαι ο Θεός του πνεύματος όλων των ανθρώπων,*+ θα σε κάνει η αμαρτία ενός ανθρώπου να αγανακτήσεις εναντίον ολόκληρης της σύναξης;»+ 23  Κατόπιν ο Ιεχωβά είπε στον Μωυσή: 24  «Πες στη σύναξη: “Φύγετε από τις σκηνές του Κορέ, του Δαθάν και του Αβιρών,+ από κάθε πλευρά!”» 25  Έπειτα ο Μωυσής σηκώθηκε και πήγε στον Δαθάν και στον Αβιρών, και οι πρεσβύτεροι+ του Ισραήλ πήγαν μαζί του. 26  Είπε λοιπόν στη σύναξη: «Απομακρυνθείτε, παρακαλώ, από τις σκηνές αυτών των πονηρών ανθρώπων και μην αγγίξετε τίποτα δικό τους, για να μη σαρωθείτε μαζί με όλη την αμαρτία τους». 27  Αμέσως εκείνοι απομακρύνθηκαν από τις σκηνές του Κορέ, του Δαθάν και του Αβιρών, από κάθε πλευρά, ενώ ο Δαθάν και ο Αβιρών βγήκαν έξω και στάθηκαν στην είσοδο των σκηνών τους μαζί με τις συζύγους τους, τους γιους τους και τα μικρά τους παιδιά. 28  Τότε ο Μωυσής είπε: «Από αυτό θα γνωρίσετε ότι ο Ιεχωβά με έστειλε να κάνω όλα αυτά τα πράγματα, ότι δεν ενεργώ από δική μου πρωτοβουλία:* 29  Αν αυτοί οι άνθρωποι πεθάνουν από φυσικά αίτια όπως όλοι οι άνθρωποι και αν η τιμωρία τους είναι ίδια με την τιμωρία όλων των ανθρώπων, τότε δεν με έστειλε ο Ιεχωβά.+ 30  Αν όμως ο Ιεχωβά κάνει κάτι ανήκουστο σε αυτούς και το έδαφος ανοίξει* και καταπιεί τους ίδιους και καθετί δικό τους και κατεβούν ζωντανοί στον Τάφο,* θα γνωρίσετε σίγουρα ότι αυτοί οι άνθρωποι συμπεριφέρθηκαν στον Ιεχωβά χωρίς σεβασμό». 31  Μόλις ολοκλήρωσε τα λόγια του, το έδαφος που ήταν από κάτω τους σκίστηκε.+ 32  Και η γη άνοιξε* και τους κατάπιε, μαζί με τα σπιτικά τους και όλους τους ανθρώπους του Κορέ+ και όλα τα αγαθά τους. 33  Έτσι λοιπόν, αυτοί και όλοι οι δικοί τους κατέβηκαν ζωντανοί στον Τάφο,* και η γη τούς σκέπασε από πάνω, ώστε αφανίστηκαν από το μέσο της εκκλησίας.+ 34  Όλοι οι Ισραηλίτες που βρίσκονταν γύρω τους έτρεξαν να φύγουν μόλις άκουσαν τις φωνές τους, λέγοντας: «Φοβόμαστε μη μας καταπιεί η γη!» 35  Έπειτα βγήκε φωτιά από τον Ιεχωβά+ και κατέφαγε τους 250 άντρες που πρόσφεραν το θυμίαμα.+ 36  Και ο Ιεχωβά είπε στον Μωυσή: 37  «Πες στον Ελεάζαρ, τον γιο του Ααρών του ιερέα, να πάρει τα πυροδοχεία+ μέσα από τη φωτιά, διότι είναι άγια. Πες του επίσης να σκορπίσει τη φωτιά πιο πέρα. 38  Από τα πυροδοχεία των αντρών που πλήρωσαν την αμαρτία τους με τη ζωή τους* πρέπει να κατασκευαστούν λεπτές μεταλλικές πλάκες ως επικάλυψη για το θυσιαστήριο,+ επειδή φέρθηκαν ενώπιον του Ιεχωβά και έγιναν άγια. Αυτές πρέπει να αποτελούν σημείο για τους Ισραηλίτες».+ 39  Ο Ελεάζαρ, λοιπόν, ο ιερέας πήρε τα χάλκινα πυροδοχεία, τα οποία είχαν φέρει αυτοί που είχαν κατακαεί, και τα σφυρηλάτησε για να επικαλύψει το θυσιαστήριο, 40  ακριβώς όπως του είχε πει ο Ιεχωβά μέσω του Μωυσή. Αυτό υπενθύμιζε στους Ισραηλίτες ότι κανένα άτομο που δεν έχει δικαιοδοσία,* που δεν είναι από τους απογόνους του Ααρών, δεν πρέπει να πλησιάσει για να κάψει θυμίαμα ενώπιον του Ιεχωβά+ και ότι κανένας δεν πρέπει να γίνει σαν τον Κορέ και τους υποστηρικτές του.+ 41  Την επόμενη κιόλας ημέρα, ολόκληρη η σύναξη των Ισραηλιτών άρχισε να γογγύζει εναντίον του Μωυσή και του Ααρών,+ λέγοντας: «Εσείς οι δύο θανατώσατε τον λαό του Ιεχωβά». 42  Αφού η σύναξη συγκεντρώθηκε εναντίον του Μωυσή και του Ααρών, στράφηκαν κατόπιν προς τη σκηνή της συνάντησης, και τι να δουν! Το σύννεφο κάλυπτε τη σκηνή και η δόξα του Ιεχωβά άρχισε να εμφανίζεται.+ 43  Ο Μωυσής και ο Ααρών πήγαν μπροστά στη σκηνή της συνάντησης,+ 44  και ο Ιεχωβά είπε στον Μωυσή: 45  «Απομακρυνθείτε από το μέσο αυτής της σύναξης, για να τους εξοντώσω μέσα σε μια στιγμή».+ Τότε εκείνοι προσκύνησαν με το πρόσωπο μέχρις εδάφους.+ 46  Ο Μωυσής είπε κατόπιν στον Ααρών: «Πάρε το πυροδοχείο και βάλε μέσα σε αυτό φωτιά από το θυσιαστήριο+ και ρίξε από πάνω θυμίαμα και πήγαινε γρήγορα στη σύναξη και κάνε εξιλέωση για αυτούς,+ επειδή ο Ιεχωβά είναι αγανακτισμένος. Η πληγή άρχισε!» 47  Αμέσως ο Ααρών πήρε το πυροδοχείο, ακριβώς όπως είχε πει ο Μωυσής, έτρεξε στο μέσο της εκκλησίας και είδε ότι η πληγή είχε αρχίσει ανάμεσα στον λαό. Έριξε λοιπόν το θυμίαμα πάνω σε αυτό και άρχισε να κάνει εξιλέωση για τον λαό. 48  Στεκόταν ανάμεσα στους νεκρούς και στους ζωντανούς, και τελικά η μάστιγα σταμάτησε. 49  Αυτοί που πέθαναν από τη μάστιγα έφτασαν τους 14.700, εκτός από όσους πέθαναν εξαιτίας του Κορέ. 50  Όταν πια ο Ααρών επέστρεψε στον Μωυσή στην είσοδο της σκηνής της συνάντησης, η μάστιγα είχε σταματήσει.

Υποσημειώσεις

Ή αλλιώς «να μας διαφεντεύεις;»
Ίσως υπονοούσαν ότι ο Μωυσής ήθελε να τον ακολουθούν τυφλά.
Κυριολεκτικά «των πνευμάτων κάθε σάρκας».
Κυριολεκτικά «δεν είναι από τη δική μου καρδιά».
Κυριολεκτικά «ανοίξει το στόμα του».
Ή αλλιώς «Σιεόλ». Πρόκειται για τον κοινό τάφο του ανθρωπίνου γένους. Βλέπε Γλωσσάριο.
Κυριολεκτικά «άνοιξε το στόμα της».
Ή αλλιώς «Σιεόλ». Πρόκειται για τον κοινό τάφο του ανθρωπίνου γένους. Βλέπε Γλωσσάριο.
Ή αλλιώς «που αμάρτησαν εναντίον της ίδιας τους της ψυχής».
Κυριολεκτικά «κανένας ξένος».