Προς τους Εβραίους 4:1-16
4 Συνεπώς, εφόσον παραμένει σε ισχύ μια υπόσχεση για είσοδο στην ανάπαυσή του, ας προσέχουμε* μήπως κάποιος από εσάς θεωρηθεί ανάξιος για αυτήν.+
2 Διότι τα καλά νέα έχουν διακηρυχτεί και σε εμάς,+ όπως είχαν διακηρυχτεί και σε εκείνους· αλλά ο λόγος που άκουσαν εκείνοι δεν τους ωφέλησε, επειδή δεν είχαν την ίδια πίστη με αυτούς που έδωσαν προσοχή.
3 Διότι εμείς που έχουμε πιστέψει εισερχόμαστε στην ανάπαυση, όπως έχει πει εκείνος: «Γι’ αυτό, ορκίστηκα μέσα στον θυμό μου: “Δεν θα εισέλθουν στην ανάπαυσή μου”»,+ αν και τα έργα του είχαν ολοκληρωθεί από τη θεμελίωση του κόσμου.+
4 Διότι σε κάποιο σημείο έχει πει σχετικά με την έβδομη ημέρα τα εξής: «Και ο Θεός αναπαύτηκε την έβδομη ημέρα από όλα τα έργα του»,+
5 και εδώ λέει πάλι: «Δεν θα εισέλθουν στην ανάπαυσή μου».+
6 Εφόσον λοιπόν απομένει ακόμη να εισέλθουν μερικοί σε αυτήν, και εκείνοι στους οποίους τα καλά νέα διακηρύχτηκαν πρώτα δεν εισήλθαν λόγω ανυπακοής,+
7 εκείνος προσδιορίζει πάλι κάποια ημέρα λέγοντας πολύ καιρό αργότερα στον ψαλμό του Δαβίδ «σήμερα»· όπως ειπώθηκε παραπάνω: «Σήμερα, αν ακούσετε τη φωνή του, μη σκληρύνετε την καρδιά σας».+
8 Διότι αν ο Ιησούς του Ναυή+ τούς είχε οδηγήσει σε τόπο ανάπαυσης, ο Θεός δεν θα είχε μιλήσει αργότερα για άλλη ημέρα.
9 Άρα, απομένει μια ανάπαυση σαββάτου για τον λαό του Θεού.+
10 Διότι ο άνθρωπος που έχει εισέλθει στην ανάπαυση του Θεού έχει αναπαυτεί και από τα έργα του, όπως ο Θεός αναπαύτηκε από τα δικά του.+
11 Ας κάνουμε λοιπόν το καλύτερο που μπορούμε για να εισέλθουμε σε εκείνη την ανάπαυση, ώστε κανείς να μην ακολουθήσει την ίδια πορεία ανυπακοής.+
12 Διότι ο λόγος του Θεού είναι ζωντανός και ασκεί δύναμη+ και είναι κοφτερότερος από κάθε δίκοπο σπαθί+ και διεισδύει μέχρι διαχωρισμού της ψυχής* από το πνεύμα* και των αρθρώσεων από τον μυελό, και μπορεί να διακρίνει σκέψεις και προθέσεις της καρδιάς.
13 Και δεν υπάρχει δημιουργία που να είναι κρυμμένη από τα μάτια του,+ αλλά τα πάντα είναι γυμνά και τελείως εκτεθειμένα ενώπιον εκείνου στον οποίο πρέπει να δώσουμε λογαριασμό.+
14 Εφόσον λοιπόν έχουμε έναν μεγάλο αρχιερέα ο οποίος έχει διαβεί τους ουρανούς, τον Ιησού, τον Γιο του Θεού,+ ας συνεχίσουμε να κάνουμε δημόσια διακήρυξη για αυτόν.+
15 Διότι δεν έχουμε ως αρχιερέα κάποιον που δεν μπορεί να μας συμπονέσει για τις αδυναμίες μας,+ αλλά κάποιον που έχει δοκιμαστεί από όλες τις απόψεις όπως εμείς, αλλά χωρίς αμαρτία.+
16 Γι’ αυτό, ας πλησιάζουμε τον θρόνο της παρ’ αξίαν καλοσύνης με παρρησία,+ ώστε να λάβουμε έλεος και να βρούμε παρ’ αξίαν καλοσύνη όταν έχουμε ανάγκη για βοήθεια.
