Ησαΐας 38:1-22

  • Η αρρώστια και η ανάρρωση του Εζεκία (1-22)

    • Ύμνος ευγνωμοσύνης (10-20)

38  Εκείνες τις ημέρες ο Εζεκίας αρρώστησε και κόντευε να πεθάνει.+ Τότε ήρθε ο προφήτης Ησαΐας,+ ο γιος του Αμώζ, και του είπε: «Αυτό λέει ο Ιεχωβά: “Δώσε οδηγίες στο σπιτικό σου, γιατί πρόκειται να πεθάνεις· δεν θα αναρρώσεις”».+  Ο Εζεκίας γύρισε το πρόσωπό του στον τοίχο και προσευχήθηκε στον Ιεχωβά:  «Σε ικετεύω, Ιεχωβά, θυμήσου,+ σε παρακαλώ, πώς έχω περπατήσει ενώπιόν σου πιστά και με πλήρη καρδιά,+ καθώς και ότι έχω κάνει το καλό στα μάτια σου». Και ο Εζεκίας άρχισε να κλαίει γοερά.  Τότε ο Ιεχωβά είπε στον Ησαΐα:  «Πήγαινε πίσω και πες στον Εζεκία:+ “Αυτό λέει ο Ιεχωβά, ο Θεός του Δαβίδ του προπάτορά σου: «Άκουσα την προσευχή σου+ και είδα τα δάκρυά σου.+ Ορίστε! Προσθέτω 15 χρόνια στη ζωή* σου,+  και θα σώσω εσένα και αυτή την πόλη από το χέρι του βασιλιά της Ασσυρίας και θα υπερασπίσω αυτή την πόλη.+  Αυτό είναι το σημείο του Ιεχωβά το οποίο θα σου δείξει ότι ο Ιεχωβά θα εκτελέσει τον λόγο που είπε:+  Εγώ θα κάνω τη σκιά του ήλιου που πέφτει στη σκάλα* του Άχαζ να οπισθοχωρήσει 10 βαθμίδες»”».+ Έτσι λοιπόν, ο ήλιος οπισθοχώρησε 10 βαθμίδες πάνω στη σκάλα, αν και τις είχε ήδη κατεβεί.  Αυτά έγραψε* ο βασιλιάς Εζεκίας του Ιούδα όταν αρρώστησε και ανέρρωσε από την αρρώστια του: 10  Εγώ είπα: «Στα μισά της ζωής μουπρέπει να πάω στις πύλες του Τάφου.* Θα στερηθώ τα υπόλοιπα χρόνια μου». 11  Είπα: «Δεν θα δω τον Γιαχ,* τον Γιαχ στη γη των ζωντανών.+ Δεν θα ξανακοιτάξω τους ανθρώπουςόταν θα είμαι με όσους κατοικούν στον τόπο όπου σταματούν τα πάντα. 12  Η κατοικία μου έπεσε και πάρθηκε μακριά μου+σαν τη σκηνή ενός βοσκού. Τύλιξα τη ζωή μου όπως εκείνος που υφαίνει στον αργαλειό·με κόβει σαν τα νήματα του στημονιού. Από το ξημέρωμα μέχρι το δειλινό με οδηγείς στο τέλος μου.+ 13  Κρατώ ήρεμο τον εαυτό μου μέχρι το πρωί. Σαν λιοντάρι, σπάζει συνεχώς όλα μου τα κόκαλα·από το ξημέρωμα μέχρι το δειλινό με οδηγείς στο τέλος μου.+ 14  Τερετίζω σαν το πετροχελίδονο ή την τσίχλα·*+γρούζω σαν το περιστέρι.+ Τα μάτια μου κοιτάζουν αποκαμωμένα τα ύψη:+ “Ιεχωβά, βρίσκομαι σε απόγνωση. Στήριξέ με!”*+ 15  Τι μπορώ να πω; Εκείνος μου μίλησε και ανέλαβε δράση. Θα περπατώ ταπεινά* όλα μου τα χρόνια,λόγω της πικρής μου εμπειρίας.* 16  “Ιεχωβά, με αυτά* ζει κάθε άνθρωπος,και σε αυτά βρίσκεται η ζωή του πνεύματός μου. Θα αποκαταστήσεις την υγεία μου και θα με διατηρήσεις στη ζωή.+ 17  Δες! Αντί για ειρήνη, είχα μεγάλη πίκρα·αλλά λόγω της στοργής σου για εμένα,*με διαφύλαξες από τον λάκκο της καταστροφής.+ Πέταξες πίσω από την πλάτη σου όλες τις αμαρτίες μου.*+ 18  Διότι ο Τάφος* δεν μπορεί να σε δοξάσει,+ο θάνατος δεν μπορεί να σε εξυμνήσει.+ Εκείνοι που κατεβαίνουν στον λάκκο δεν μπορούν να ελπίζουν στην πιστότητά σου.+ 19  Οι ζωντανοί, οι ζωντανοί μπορούν να σε εξυμνήσουν,όπως μπορώ εγώ αυτή την ημέρα. Ο πατέρας μπορεί να μεταδώσει στους γιους του γνώση για την πιστότητά σου.+ 20  Ιεχωβά, σώσε με,και θα παίζουμε με έγχορδα όργανα τους ύμνους μου+όλες τις ημέρες της ζωής μας στον οίκο του Ιεχωβά”».+ 21  Έπειτα ο Ησαΐας είπε: «Φέρτε μια συκόπιτα και βάλτε την πάνω στο μεγάλο σπυρί, ώστε ο βασιλιάς να αναρρώσει».+ 22  Ο Εζεκίας είχε ρωτήσει: «Ποιο είναι το σημείο που θα μου δείξει ότι θα ανεβώ στον οίκο του Ιεχωβά;»+

Υποσημειώσεις

Κυριολεκτικά «στις ημέρες».
Ίσως με αυτή τη σκάλα υπολόγιζαν την ώρα, όπως με ένα ηλιακό ρολόι.
Ή αλλιώς «συνέθεσε».
Ή αλλιώς «Σιεόλ». Πρόκειται για τον κοινό τάφο του ανθρωπίνου γένους. Βλέπε Γλωσσάριο.
Η λέξη «Γιαχ» είναι συντετμημένη μορφή του ονόματος Ιεχωβά.
Κυριολεκτικά «Γίνε εγγυητής μου».
Ή πιθανώς «τον γερανό».
Ή αλλιώς «με σοβαρότητα».
Ή αλλιώς «της πίκρας της ψυχής μου».
Δηλαδή με τα λόγια και τις πράξεις του Θεού.
Ή αλλιώς «Απομάκρυνες από μπροστά σου όλες τις αμαρτίες μου».
Ή αλλιώς «την ψυχή μου».
Ή αλλιώς «Σιεόλ». Πρόκειται για τον κοινό τάφο του ανθρωπίνου γένους. Βλέπε Γλωσσάριο.